Jakobit 1
1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
James, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which are scattered abroad, greeting.
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
Count it all joy, my brethren, when ye fall into various temptations;
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
knowing that the trying of your faith worketh endurance.
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
But let endurance have a perfect work, that ye may be perfect and entire, wanting in nothing.
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
But if any one of you is wanting in wisdom, let him ask of God, who giveth to all liberally, and upbraideth not; and it will be given him.
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
But let him ask in faith, nothing doubting; for he that doubteth is like a wave of the sea driven by the wind and tossed.
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
For let not that man think that he shall receive anything from the Lord,
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
a double-minded man as he is, unstable in all his ways.
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
Let the brother of low degree glory in that he is exalted;
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
but the rich, in that he is made low; because as the flower of the grass he will pass away.
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
For the sun rose with its burning heat, and withered the grass, and its flower fell off, and the beauty of its appearance perished; so also will the rich man fade away in his ways.
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
Blessed is the man that endureth temptation; for when he is approved, he will receive the crown of life, which He promised to them that love him.
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
Let no one when he is tempted, say, I am tempted by God; for God cannot be tempted with evil, and he tempteth no one.
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
But each one is tempted when by his own lust he is led away and enticed;
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
then lust, having conceived, bringeth forth sin, and sin, when completed, bringeth forth death.
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
Do not err, my beloved brethren.
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of the lights, with whom is no change, nor shadow from turning.
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
Of his own will he begot us with the word of truth, that we should be a kind of first-fruits of his creatures.
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Wherefore, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath.
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
For the wrath of man worketh not the righteousness of God.
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
Wherefore put off all filthiness, and excess of wickedness, and receive with meekness the implanted word, which is able to save your souls.
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
But be doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves.
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
For if any one is a hearer of the word, and not a doer, he is like a man beholding his natural face in a glass;
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
for he beholds himself, and goes away, and immediately forgets what manner of man he was.
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
But he who looks into the perfect law of liberty, and remains there, being not a forgetful hearer, but a doer of the work, this man will be blessed in his deed.
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
If any one thinks that he is religious, and bridles not his tongue, but deceives his own heart, this man's religion is vain.
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
Pure religion and undefiled before God, the Father, is this, to visit the fatherless and widows in their affliction, and to keep one's self unspotted from the world.
