Jakobit 1
1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
JAMES, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which are dispersed, greeting.
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
My brethren, count it all joy when ye fall into various trials;
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
knowing that the proof of your faith produceth patience.
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
But let patience have its work perfected, that ye may be perfect and complete, deficient in nothing.
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
But if any man of you be deficient in wisdom, let him ask it of God, who giveth to all men liberally, and upbraideth not and it shall be given him.
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
But let him ask in faith, harbouring no doubt: for he who is doubtful is like a wave of the sea, driven by the wind, and in constant agitation.
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
For let not that man think that he shall receive any thing from the Lord.
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
A double-minded man is unsteady in all his ways.
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
Let the brother low in station rejoice in his elevation:
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
but the rich, in his abasement: for as the flower of grass he shall pass away.
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
For the sun arose with fervour, and burnt up the grass, and the flower of it fell off, and the beauty of its appearance was lost: just so the rich man in his course of life shall wither away.
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
Blessed is the man who patiently supports temptation: for when he is proved, he shall receive the crown of life, which the Lord hath promised to those who love him.
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
Let no man under temptation say, I am tempted of God: for God is incapable of temptation from evils, and he tempteth no man:
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
but every person is tempted, when by his own peculiar passion he is born away, and ensnared.
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
Then passion impregnated, bringeth forth sin, and sin reaching its consummation, bringeth forth death.
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
Be not deceived, my beloved brethren.
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
Every good gift, and every perfect gift, is from above, descending from the father of illuminations, with whom there is no variableness, nor shadow of change.
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
Of his own choice he produced us by the word of truth, that we might be a sort of first fruit of his creatures.―
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Wherefore, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath.
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
For the wrath of man worketh not the righteousness of God.
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
Wherefore laying aside all vicious pollution, and the abundance of iniquity, receive with meekness the ingrafted word, which hath power to save your souls.
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
But be ye doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves by false reasoning.
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
For if any man be a hearer of the word, and not a doer, he is like a man that looks at his natural face in a glass;
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
for he beheld himself, and went away, and immediately forgot what sort of person he was.
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
But he that looketh into the perfect law of liberty, and perseveres, this man not being a forgetful hearer, but a doer of the work, he shall be blessed in his practice.
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
If any man thinks he is a religious character among you, and bridleth not his tongue, but deceiveth his own heart, this man’s religion is vain.
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
Pure religion and undefiled with God even the Father is this, To pay diligent attention to the orphans and widows in their affliction, and to preserve himself spotless from the world.
