Jakobit 1
1 Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, të dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë nëpër botë: përshëndetje!
James, a bondman of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes in the Dispersion, greeting.
2 Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëllezër të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
Consider it all joy, my brothers, when ye encounter various trials,
3 duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell qëndrueshmëri.
knowing that the testing of your faith produces perseverance.
4 Dhe qëndrueshmëria të kryejë në ju një vepër të përsosur, që ju të jeni të përsosur dhe të plotë, pa asnjë të metë.
And let perseverance have a perfect work, so that ye may be perfect and complete, falling short in nothing.
5 Por në qoftë se ndonjërit nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia, që u jep të gjithëve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t’i jepet.
And if any of you lacks wisdom, let him ask from God who gives to all generously and not reproaching, and it will be given to him.
6 Por le ta kërkojë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon i ngjan valës së detit, të cilën e ngre dhe e përplas era.
But let him ask in faith, doubting nothing, for he who doubts is like a wave of the sea driven by wind and tossed about.
7 Dhe ky njeri të mos pandehë se do të marrë diçka nga Zoti,
For that man should not think that he will receive anything from the Lord,
8 sepse është një njeri me dy mendje, i paqëndrueshëm në gjithë rrugët e veta.
a double-minded man, unstable in all his ways.
9 Dhe vëllai më i poshtmë le të madhështohet në lartësimin e tij,
Now let the lowly brother boast in his exaltation,
10 dhe i pasuri në uljen e tij, sepse do të shkojë si lule bari.
but the rich in his lowliness, because as a flower of grass he will pass away.
11 Në fakt si lindi dielli me të nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes së vet humbi: kështu do të fishket edhe i pasuri në udhët e tij.
For the sun rose up with the burning heat, and withered the grass. And the flower of it fell, and the beauty of its appearance perished. So also the rich man will fade away among his pursuits.
12 Lum njeriu që ngulmon në provë, sepse kur del i aprovuar, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Zoti ua premtoi atyre që e duan.
Blessed is a man who endures temptation, because, having become approved, he will receive the crown of life, which the Lord promised to those who love him.
13 Askush kur tundohet të mos thotë: “Jam tunduar nga Perëndinë”, sepse Perëndia nuk mund të tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.
Let no man say when he is tempted, I am tempted by God, for God is without temptation of evils, and he himself tempts no man.
14 Por secili tundohet i udhëhequr dhe i mashtruar nga lakminë e vet.
But each man is tempted by his own lust, being drawn away and enticed.
15 Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell mëkatin dhe mëkati, si të kryhet, ngjiz vdekjen.
Then the lust having conceived, it gives birth to sin, and after being complete the sin brings forth death.
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi shumë të dashur;
Be not led astray, my beloved brothers.
17 çdo gjë e mirë që na jepet dhe çdo dhuratë e përsosur vjen prej së larti dhe zbret nga Ati i dritave, pranë së cilit nuk ka ndërrim dhe as hije ndryshimi.
Every good gift and every perfect endowment is from above, coming down from the Father of lights, with whom there is no variation nor shadow of turning.
18 Ai na ngjizi me vullnetin e tij me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi në një farë menyrë fryti i parë i krijesave të tij.
Having deliberated, he begot us by the word of truth for us to be a certain first fruit of his creatures.
19 Prandaj, vëllezërit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Therefore, my beloved brothers, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath.
20 sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
For the wrath of man does not accomplish the righteousness of God.
21 Prandaj, hiqni çdo ndyrësi dhe mbeturinë ligësie, pranoni me butësi fjalën e mbjellë në ju, e cila mund të shpëtojë shpirtrat tuaj.
Therefore having put off all filthiness and profusion of evil, receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.
22 Dhe bëhuni bërës të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë vetveten.
But become ye doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves.
23 Sepse nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo bërës, ai i përngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij natyrale në një pasqyrë;
Because if any man is a hearer of the word and not a doer, this resembles a man observing his natural face in a mirror.
24 ai e shikon veten dhe pastaj ikën, duke harruar menjëherë si ishte.
For he observes himself, and goes away, and straightaway forgets what kind of man he was.
25 Ndërsa ai që do të shikojë me vemendje ligjin e përsosur, i cili është ligji i lirisë, dhe ngulmon në të, duke mos qenë një dëgjues harraq, por një bërës i veprës, ai do të jetë i lumtur në veprimtarinë e vet.
But he who stooped to look into the perfect law, the one of liberty, and who remained, this man, who did not become a forgetful hearer but a doer of work, this man will be blessed in his doing.
26 Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
If any man among you seems to be religious, not bridling his tongue but deceiving his heart, this man's religion is futile.
27 Feja e pastër dhe pa njollë përpara Perëndisë dhe Atit është kjo: të vizitosh jetimët dhe të vejat në pikëllimet e tyre dhe ta ruash veten të pastër nga bota.
Pure religion and undefiled from God and the Father is this, to go help the orphaned and the widows in their affliction, and to keep himself unspotted from the world.
