Isaia 63

1 Kush është ai që vjen nga Edomi, nga Botsrahu, me rrobat e ngjyrosura me bojë të kuqe flakë? Ky, i veshur shkëlqyeshëm, që ecën në madhështinë e forcës së tij? “Jam unë që flas me drejtësi dhe jam i fuqishëm për të shpëtuar”.

Kahni kamling hoi kahoih parai khukbuen to angkhuk moe, lensawkhaih hoi hmabang ah kacaeh, Edom prae Bozrah hoiah angzo kami loe mi aa? To kami loe toenghaih lok kathui, pahlong han thacakhaih katawn, Kai hae boeh ni.

2 Pse veshja jote është e kuqe dhe rrobat e tua si ata që shtrydhin rrushin në gaviç?

Tipongah nang ih kahni loe thim moe, misurthaih pasaw kaminawk ih kahni baktiah oh loe?

3 “Gaviçin e shtypa vetëm dhe asnjë nga popujt nuk ishte me mua. I shtypa në zemërimin tim dhe i shkela në tërbimin tim. Gjaku i tyre spërkati rrobat e mia dhe njollosa tërë veshjet e mia.

Kaimabueng ni misurthaih ka pasawh; mi doeh kai khaeah om ai; palungphuihaih hoiah nihcae to ka tit moe, palungphui hoiah nihcae to ka cawh; nihcae ih athii mah kai ih kahni tacawn thuih pongah, kai ih kahni loe thim boih boeh.

4 Sepse dita e hakmarrjes ishte në zemrën time dhe viti i çlirimit tim ka ardhur.

Lu lakhaih ni ka poek li naah, kai akranghaih saning to phak.

5 Shikova, por nuk kishte asnjeri që të më ndihmonte; shtanga që askush nuk po më ndihmonte. Atëherë vetë krahu im më ka shpëtuar dhe tërbimi im më ka ndihmuar.

Ka khet naah, kai bomkung mi doeh ka hnu ai; kai patawnkung mi doeh om ai pongah, palung ka boeng sut; to pongah kaimah ban mah kaimah hanah pahlonghaih to sak boeh; palung ka phuihaih mah kai ang patawnh.

6 I shkela me këmbë popujt në zemërimin tim, i deha në tërbimin tim dhe bëra që të derdhet gjaku i tyre mbi tokë”.

Palungphuihaih hoiah kaminawk to ka tit boeh, palung ka phuihaih hoiah nihcae to mu ka paquisak moe, nihcae ih athii to long ah ka kraih boeh.

7 Unë do të kujtoj mirësitë e Zotit, lavdimet e Zotit për gjithçka që na ka dhënë si dhe mirësinë e madhe që i ka siguruar shtëpisë së Izraelit sipas dhembshurive të tij dhe sipas dashamirësisë së tij të madhe.

Angraeng mah aicae nuiah sak ih hmuennawk, a tahmenhaih hoi kathuk parai amlunghaih, Israel imthung takoh nuiah sak ih kalen parai kahoih hmuen pongah, Angraeng amlunghaih hoi tahmenhaih to ka thuih han.

8 Ai në fakt kishte thënë: “Ata me të vërtetë janë populli im, bij që nuk do të veprojnë në mënyrë të rreme”. Kështu ai u bë Shpëtimtari i tyre.

Nihcae loe kai ih kami tangtang ni, lok amlai ai kami ih caa ah oh o; to pongah anih loe nihcae pahlongkung ah oh.

9 Në çdo hidhërim të tyre ai u hidhërua, dhe Engjëlli i pranisë së tij i shpëtoi; me dashurinë dhe dhembshurinë e tij i çliroi, i lartoi dhe u solli tërë ditët e së kaluarës.

Nihcae patangkhang o naah, anih doeh patangkhang toeng, a hmaa ah kaom van kaminawk mah nihcae to pahlong moe, a palunghaih hoi tahmenhaih mah nihcae to akrang; canghnii hoi boeh ni nihcae to khetzawn moe, a zaehhoih.

10 Por ata u rebeluan dhe e trishtuan Frymën e tij të shenjtë; prandaj ai u bë armiku i tyre dhe luftoi kundër tyre.

Toe nihcae mah anih ih lok to aek o moe, anih ih Muithla to palungset o sak; to pongah nihcae to misa ah suek moe, a tuk.

11 Atëherë populli i tij kujtoi ditët e lashta të Moisiut. Ku është ai që i nxori nga deti me bariun e kopesë së tij? Ku është ai që vinte në mes tyre Frymën e tij të shenjtë,

To naah angmah ih kaminawk mah canghnii ih aninawk, Mosi ih kaminawk hoi anih dung nathuem ih atuenawk to poek o vawk moe, tuipui thung hoiah angmah ih kaminawk zaehoikung, angmah ih tuu toepkung loe naa ah maw oh? Nihcae salakah angmah ih Kacai Muithla suemkung loe naa ah maw oh?

12 që i drejtonte nëpërmjet të djathtës së Moisiut me krahun e tij të lavdishëm, që i ndau ujërat para tyre për të bërë një emër të përjetshëm,

Mosi ih bantang ban thacak sakkung, anih ih ahmin cak poe thai hanah, nihcae hmaa ah tui pakhoihkung,

13 që i çoi nëpër humnera, si një kalë në shkretëtirë, që të mos pengoheshin?

nihcae amthaek han ai ah praezaek ah hrang angthueng baktih toengah, kathuk tuipui thung hoiah nihcae zaehoikung loe naa ah maw oh? tiah thuih o.

14 Ashtu si zbret bagëtia në luginë, Fryma e Zotit i bëri të pushojnë. Kështu ti e udhëhoqe popullin tënd për të bërë një emër të lavdishëm.

Azawn ah caeh tathuk moi baktih toengah, Angraeng ih Muithla mah nihcae to anghakhaih paek; na hmin lensawksak poe hanah, nangmah ih kaminawk to hae tiah na zaehhoih.

15 Shiko nga qielli dhe shiko nga banesa jote e shenjtë dhe e lavdishme. Ku është zelli yt dhe fuqia jote? Drithërima e të përbrendëshmeve të tua dhe dhembshuritë e tua të thella ndaj meje mos vallë janë shtypur?

Van hoi doeng tathuk ah, khenah, ciimcai moe, lensawk na ohhaih ahmuen hoiah na khen tathuk ah; na poek thacakhaih, na tha ohhaih, kaicae na tahmenhaih hoi amlunghaih loe naa ah maw oh? Nang qoi taak ving boeh maw?

16 Sepse ti je ati ynë, megjithëse Abrahami nuk na njihte dhe Izraeli nuk e di se ekzistojmë. Ti, o Zot, je ati ynë, Çliruesi ynë, emri yt vazhdon ngaherë.

Abraham mah kaicae hae panoek ai moe, Israel mah na maat ai langlacadoeh, nang loe kaicae ih Ampa ah na oh; Aw Angraeng, nang loe kaicae Ampa, canghnii hoiah kaom poe, kaicae Krangkung ah na oh.

17 O Zot, pse na bën që të endemi larg rrugëve të tua dhe pse fortëson zemrën tonë që të mos ketë frikë nga ti? Për hir të shërbëtorëve të tu, kthehu në fiset e trashëgimisë sate.

Aw Angraeng, tipongah kaicae hae na loklam hoiah nam khraengsak moe, nang zithaih tawnh han ai ah kaicae ih palungthin hae nam taksak loe? Na tamnanawk hoi nang ih qawktoep acaengnawk khaeah amlaem let ah.

18 Brenda një kohe të shkurtër populli yt i shenjtë ka shtënë në dorë vendin; armiqtë tanë kanë shkelur shenjtëroren tënde.

Nangmah ih kaminawk mah na hmuenciim to nawnetta thungah toep o; vaihi loe ka misanawk mah na hmuenciim to atit o boeh.

19 Ne u bëmë si ata mbi të cilët nuk ke qeverisur kurrë, mbi të cilët emri yt nuk ishte thirrur kurrë.

Kaicae loe canghnii hoi boeh ni nang ih qawk ah ka oh o; toe na uk vai ai ih kami baktiah nang ohsak; nihcae to na hmin hoi kawk ai ih kami baktiah na ohsak.