Isaia 50

1 Kështu thotë Zoti: “Ku është letra e shkurorëzimit e nënës tuaj me të cilën unë e ndava? Ose te cili nga huadhënësit e mi ju shita? Ja, ju jeni shitur për shkak të paudhësive tuaja dhe nënën tuaj është ndarë për shkak të shkeljeve tuaja.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Kofaʻā ia ʻae tohi ʻoe fakamavae ʻo hoʻo faʻē, ʻaia kuo u tukuange? Pea ko hai ʻiate kimoutolu naʻe totonu ke u totongi ki ai kuo u fakatau ʻakimoutolu ki ai? Vakai, ko e meʻa ʻi hoʻomou ngaahi hia kuo mou fakatau ʻakimoutolu, pea ko e meʻa ʻi hoʻomou ngaahi angahala ko ia kuo tukuange ai hoʻomou faʻē.

2 Kur erdha, pse s’kishte njeri? Pse, kur thirra, askush nuk u përgjigj? Éshtë me të vërtetë dora ime tepër e shkurtër për të shpëtuar apo nuk paskam forcën për të çliruar? Ja, me kërcënimin tim po thaj detin dhe i kthej lumenjtë në shkretëtirë; peshku i tyre po qelbet për mungesë uji dhe po ngordh nga etja.

Ko e hā, ʻi heʻeku haʻu, naʻe ʻikai ai ha tangata? ʻI heʻeku ui, naʻe ʻikai ha taha ke lea mai? He kuo fakanounou hoku nima, koeʻuhi ke ʻoua naʻa faʻa huhuʻi ia? Pe ʻoku ʻikai haku mālohi ke fakamoʻui? Vakai, ʻi heʻeku valoki ʻoku ou fakamōmoa ʻae tahi, ʻoku ou liliu ʻae ngaahi vaitafe ko e toafa: kuo namuaʻa ʻenau ngaahi ika, pea mate ʻi he fieinu koeʻuhi ʻoku ʻikai ha vai.

3 Unë i vesh qiejtë me të zeza dhe u jap atyre një grathore për mbulesë”.

‌ʻOku ou fakakofuʻaki ʻae langi ʻae fakapoʻuli, pea ʻoku ou ngaohi ʻae tauangaʻa ko honau kofu.”

4 Zoti, Zoti, më ka dhënë gjuhën e dishepujve që të mund ta mbaj me fjalë të lodhurin; ai më zgjon çdo mëngjes; zgjon veshin tim, që unë të dëgjoj si veprojnë dishepujt.

Kuo foaki kiate au ʻe he ʻEiki ko Sihova ʻae ʻelelo ʻoe poto, koeʻuhi ke u ʻilo ke lea ʻaki ha lea ʻi he kuonga totonu kiate ia ʻoku vaivai: ʻoku ne ʻa ʻi he pongipongi kotoa pē, ke ne fafangu hoku telinga ke ongoʻi ʻo hangē ko e poto.

5 Zoti, Zoti, më ka hapur veshin dhe unë nuk kam qenë rebel, as jam tërhequr prapa.

Kuo fakaava ʻe he ʻEiki ko Sihova ʻa hoku telinga, pea naʻe ʻikai te u angatuʻu, pe foki kimui.

6 I paraqita kurrizin tim atij që më rrihte dhe faqet e mia atij që më shkulte mjekrën; nuk ia fsheha fytyrën time poshtërimit dhe të pështyrave.

Ne u ʻatu hoku tuʻa ki he kau taaʻi, pea mo hoku kouʻahe kiate kinautolu naʻe fusi ʻae kava: naʻe ʻikai te u fufū hoku mata mei he mā mo e ʻaʻanu.

7 Por Zoti, Zoti, më ka ndihmuar, prandaj nuk qeshë hutuar; për këtë arsye e bëra fytyrën time si një strall dhe e di që nuk do të turpërohem.

He ko e ʻEiki ko Sihova ko hoku tokoni; ko ia ʻe ʻikai ai te u puputuʻu: ko ia kuo u ngaohi hoku mata ke hangē ko e maka afi, pea ʻoku ou ʻilo ʻe ʻikai te u mā.

8 Éshtë afër ai që më justifikon; kush do të më kundërshtojë mua? Le të paraqitemi bashkë. Kush është kundërshtari im? Le të më afrohet mua.

‌ʻOku ofi mai ʻaia ʻoku ne fakatonuhiaʻi au; ko hai te ne fai mo au? Ke ma tutuʻu fakataha: ko hai ʻoku fakafili kiate au? Tuku ke ne ʻunuʻunu mai.

9 Ja, Zoti, Zoti, do të më ndihmojë; kush është ai që do të më dënojë? Ja, të gjithë ata do të konsumohen si një palë rroba, tenja do t’i brejë”.

Vakai, ʻe tokoniʻi au ʻe he ʻEiki ko Sihova; ko hai ia te ne fakahalaia au? Vakai, te nau hoko ʻo motuʻa ʻo hangē ko e kofu; ʻe kai ʻo ʻosi ʻakinautolu ʻe he ane.

10 Kush prej jush ka frikë nga Zoti dhe dëgjon zërin e shërbëtorit të tij? Kush ecën në terr pa asnjë dritë, le të ketë besim në emrin e Zotit dhe të mbështehet te Perëndia i tij!

Ko hai ʻiate kimoutolu ʻoku manavahē kia Sihova, pea talangofua ki he leʻo ʻo ʻene tamaioʻeiki, ʻoku ʻeveʻeva ʻi he poʻuli, pea ʻoku ʻikai maʻu ha maama? Tuku ke ne falala ki he huafa ʻo Sihova, pea faʻaki ki hono ʻOtua.

11 Ja, ju të gjithë që ndizni një zjarr, që rrethoheni me ura zjarri, shkoni në flakët e zjarrit tuaj dhe midis urave që keni ndezur! Nga dora ime do të keni këtë: ju do të lëngoni në vuajtje.

Vakai, ʻakimoutolu kotoa pē ʻoku tutu ʻae afi, pea kāpui ʻakimoutolu ʻaki ʻae ngaahi kalofiama: mou ʻeveʻeva ʻi he maama ʻo hoʻomou afi, pea ʻi he ngaahi kalofiama kuo mou tutu, ka te mou maʻu eni ʻi hoku nima; te mou tokoto hifo ʻi he mamahi.