Isaia 47

1 “Zbrit dhe ulu në pluhur, o e virgjër bijë e Babilonisë. Ulu në tokë, pa fron, o bijë e Kaldeasve, sepse nuk do të quajnë më të brishtë dhe të njomë.

[Yahweh also says], “You people of Babylon, you should go and sit in the dust/dirt [to show that you are mourning], because your time to rule [MTY] [other countries] is almost ended. People will never again say that Babylonia is beautiful [like] a very attractive/beautiful young woman.

2 Vër dorën mbi mokrën dhe bluaj miellin; lëvize velin tënd, ngrije bishtin e fustanit, zbulo këmbën dhe kalo lumenjtë.

[You will be slaves, so] take heavy stones and grind grain [like slave women do]. Take off your [beautiful] veils and take off your robes [as you prepare to cross streams to go where you will be forced to go].

3 Lakuriqësia jote do të zbulohet dhe do të shihet gjithashtu turpi yt; do të hakmerrem dhe asnjeri nuk do të ndërhyjë”.

You will be naked and [very] ashamed. I will get vengeance on you and not pity you.”

4 Shpëtimtari ynë, emri i të cilit është Zoti i ushtrive, është i Shenjti i Izraelit.

The one who frees us [people of Judah], whom we call ‘the Commander of the armies of angels’, is the Holy One of Israel.

5 “Ulu në heshtje dhe shko në terr, o bijë e Kaldeasve, sepse nuk do të të quajnë më zonjë të mbretërive.

[Yahweh says], “You people of Babylon, sit silently in the darkness, because people will never again say that your city is [like] [MET] a queen that rules many kingdoms.

6 Jam zemëruar me popullin tim, kam përdhosur trashëgiminë time dhe i kam dhënë në pushtetin tënd, por ti nuk ke perdorur për ta kurrfarë mëshire; zgjedhën tënde e ushtrove sidomos mbi të moshuarit,

I was angry with the people whom I chose [to belong to me], and I punished them. I allowed you [people of Babylon] to conquer them. But [when you conquered them], you did not have mercy on them. You (oppressed/treated cruelly) [MET] even the old people.

7 dhe the: “Unë do të jem zonjë përjetë”, dhe kështu nuk i vure këto gjëra në zemër dhe nuk more parasysh fundin e gjithë kësaj ngjarjeje.

You said, ‘We will rule [other nations] forever; [it is as though our city] will be the queen [of the world] forever!’ But you did not think about the things [that you were doing], or think about what would result.

8 Por tani dëgjo, o epshndjellëse, që banon në një vend të sigurt dhe thua në zemrën tënde: “Unë, dhe asnjë tjetër! Nuk do të mbetem kurrë e ve dhe s’kam për të njohur humbjen e fëmijëve”.

You people [of Babylon] who enjoy pleasure and sex, listen to this: You enjoy a luxurious life and you feel secure. You say, ‘We are [like gods], and there are no others like us. Our women will never become widows, and our children will never be killed [in wars].’

9 Por këto dy gjëra do të të ndodhin në një çast, në po atë ditë: humbja e fëmijëve dhe vejëria; do të të bien plotësisht mbi kurriz, për shkak të numrit të madh të magjive të tua dhe për morinë e yshtjeve të tua.

But both of those things will happen to you suddenly: Many of your women will become widows and many of your children will die, even though you perform much sorcery and many kinds of magic [to prevent bad things from happening to you].

10 Ti kishe besim në djallëzinë tënde dhe thoje: “Askush nuk më sheh”. Dituria jote dhe njohuritë e tua të kanë mashtruar, dhe ti thoje në zemrën tënde:

You felt protected even though you were doing many wicked things, and you said, ‘No one will see what we [are doing]!’ [You thought that] you were very wise and knew many things, and you said, ‘We are gods, and there are no others like us,’ but you deceived yourselves.

11 “Unë dhe askush tjetër”. Prandaj do të të vijë një fatkeqësi dhe nuk do të dish se nga të vjen; do të bjerë një fatkeqësi, që nuk do të jesh në gjendje ta shmangësh me asnjë lloj shlyerje; do të bjerë papritmas në trup një shkatërrim, që nuk e ke parashikuar.

So you will experience terrible things, and you will not be able to prevent them by working magic. You will experience disasters, and you will not be able to pay anyone to prevent those things from happening. (A catastrophe/Something terrible) will happen to you suddenly, something that you will not realize [is about to happen].

12 Rri tani me yshtjet e tua dhe me morinë e magjive të tua me të cilat je lodhur që në rininë tënde. Ndofta do të nxjerrësh prej tyre ndonjë përfitim, ndofta do të arrish të ndjellësh frikë.

So you can continue to perform all your magic spells [IRO]! You can perform the many kinds of sorcery that you have practiced for many years! Perhaps [doing those things will enable you to] be successful; perhaps you will be able to cause your enemies to be afraid of you!

13 Je lodhur me turmën e këshilltarëve të tu; le të ngrihen, pra, astrologët, ata që studiojnë yjet dhe bëjnë parashikime çdo muaj dhe le të të shpëtojnë nga gjërat që do të bien në kurriz.

But [all that has resulted from your] doing all the things that the magicians have told you to do is that you have become tired! The men who look at the stars every month and predict what will happen should come forward and rescue you [from the disasters that you are about to experience].

14 Ja, ato do të jenë si kashta; zjarri do t’i harrxhojë. Nuk do të shpëtojnë veten e tyre nga fuqia e flakës; nuk do të ketë prush për t’u ngrohur, as zjarr para të cilit të ulesh.

But [they cannot do that, because] they are like [SIM] straw that is burning in a fire; they cannot save themselves from being burned up in the flames. Those men are unable to help you [MET]; they are as useless as stubble [that burns quickly and produces no heat] for you.

15 Kështu do të jenë ata me të cilët je munduar dhe ke dhënë e ke marrë që në rininë tënde. Secili do të rravgojë për llogari të vet, dhe askush nuk do të të shpëtojë”.

The people whom you have associated with and worked with since you were young [will not help you], because they will just continue doing their own foolish things, and they will not pay any attention to you [when you cry out for help].”