Isaia 4

1 Po atë ditë shtatë gra do të kapin një burrë dhe do t’i thonë: “Ne do të hamë bukën tonë dhe do të vishemi me rrobat tona; vetëm na lër të mbajmë emrin tënd, për të hequr turpin tonë”.

Tekah khohnin ah tah huta parhih loh tongpa pakhat te a mawt uh vetih, “Kaimih kah buh he ca uh sih lamtah ka himbai he bai uh sih. Kaimih ham nang ming te khue saeh lamtah kaimih kokhahnah khum puei mai,” a ti uh ni.

2 Po atë ditë filizi i Zotit do të jetë gjithë shkëlqim dhe lavdi, dhe fryti i tokës do të jetë krenaria dhe zbukurimi i të shpëtuarve të Izraelit.

Tekah khohnin ah BOEIPA kah a dawn te kirhang la, thangpomnah la, khohmuen kah a thaih te mingthennah la, Israel kah rhalyong te boeimang la poeh ni.

3 Dhe ka për të ndodhur që ata që do të kenë mbetur në Sion dhe ai që do të mbijetojë në Jeruzalem do të quhet i shenjtë, domethënë kushdo që në Jeruzalem figuron i shkruar ndër të gjallët.

Zion kah aka sueng, Jerusalem ah aka sueng, Jerusalem kah hingnah dongah la a daek boeih te hlangcim la a khue ni.

4 Kur Zoti të ketë larë shëmtirat e bijave të Sionit dhe të ketë zhdukur gjakun nga mesi i Jeruzalemit me frymën e drejtësisë dhe me frymën e shfarosjes,

Zion nu kah a khawt neh Jerusalem kah a thii te Boeipa loh a silh pah ni. A kotak lamkah tiktamnah mueihla neh a hoek vetih mueihla neh a hlup ni.

5 atëherë Zoti do të krijojë mbi çdo banesë të malit Sion dhe në kuvendet e tij një re tymi gjatë ditës dhe një shkëlqim zjarri flakërues gjatë natës, sepse mbi tërë lavdinë do të ketë një mbrojtje.

Te vaengah Zion tlang kah a hmuen takuem neh, a tingtunnah ah, khothaih ah hmaikhu neh cingmai, khoyin ah hmaisai neh hmai aa te imkhui kah thangpomnah boeih soah BOEIPA loh a suen pah ni.

6 Dhe do të ketë një çadër që do të shërbejë për të bërë hije kundër të nxehtit të ditës, si dhe për të shërbyer si strehë dhe mbrojtje kundër furtunës dhe shiut.

Khothaih kholing vaengah poca hlipkhup la, khotlan tuihli lamloh hlipyingnah neh kuepkolnah la om ni.