Isaia 34

1 Afrohuni, o kombe, për të dëgjuar; o popuj, kini kujdes. Le të dëgjojë toka dhe gjithçka që është në të, bota dhe gjithçka që ajo prodhon.

Nangcae prae kaminawk, thaih hanah anghnai oh; nangcae kaminawk, tahngai oh; long hoi a thungah kaom hmuennawk, long hoi a thungah kaom hmuennawk boih mah tahngai o nasoe!

2 Sepse Zoti është zemëruar me të gjitha kombet, është indinjuar me të gjitha ushtritë e tyre; ai ka vendosur shkatërrimin e tyre, i braktis në masakër.

Angraeng loe prae kaminawk boih nuiah palungphui, anih palungphuihaih loe nihcae ih misatuh kaminawk boih nuiah oh; Angraeng mah nihcae to amrosak moe, kami humnawk khaeah paek.

3 Të vrarët e tyre do të hidhen tutje, kufomat e tyre do të qelben dhe malet do të shkrihen me gjakun e tyre.

Hum ih kaminawk to va o sut ueloe, nihcae ih qok loe hmuisae phi tih; maenawk loe nihcae ih athii hoiah amkaw tih.

4 Tërë ushtria e qiellit do të zhduket, qiejtë do të mblidhen rrotull si një libër, por tërë ushtria e tyre do të bjerë, ashtu si bie gjethi nga hardhia, si bie një fryt i fishkur nga fiku.

Van ah kaom hmuennawk boih anghma ueloe, van doeh caqam tangoeng baktiah ayaw hmoek tih boeh; van ah kaom hmuennawk loe misurkung hoiah kakrah aqam baktih, thaiduetkung hoiah thaiduet thaih angmuen baktiah krah o tih.

5 Me qenë se shpata ime është dehur në qiell, ja ajo po gatitet të bjerë mbi Edomin, mbi popullin që kam vendosur të shfaroset, për të vënë në vend drejtësinë.

Kai ih sumsen loe van ah tui kamhah ah nae tih; khenah, lokcaek hanah, Edom kami hoi ka tangoeng ih kaminawk nuiah anghum tathuk tih.

6 Shpata e Zotit është plot me gjak, është ngopur me dhjamë, me gjakun e qengjave dhe të cjepve, me dhjamin e veshkave të deshve; sepse Zoti bën një flijim në Botsrah dhe një kërdi të madhe në vendin e Edomit.

Angraeng ih sumsen loe athii hoiah koi, athawk mah ayaw hmoek, tuucaa hoi maehnawk ih athii hoiah koi moe, tuu tae pakae pong ih athawk hoiah koi boeh; Angraeng mah Bozrah vangpui ah angbawnhaih to sak moe, Edom prae ah pop parai kami humhaih to sak boeh.

7 Bashkë me ta bien buaj, mëzetër tok me dema; toka e tyre është vaditur me gjak, pluhuri i tyre është ngopur me dhjamë.

Nihcae loe koknonawk, maitaw taenawk, saning kacoeh maitaw taenawk hoi nawnto angzo o ueloe, amtim o tih; nihcae ih prae loe athii hoiah sui pak ueloe, maiphunawk doeh moithawk mah suisak boih tih.

8 Sepse është dita e hakmarrjes të Zotit, viti i shpërblimit për çështjen e Sionit.

Angraeng mah lu lakhaih ni, Zion kawng pongah kating ah danpaekhaih saning to pha tih.

9 Përrenjtë do të kthehen në katran, pluhuri i vet në squfur, toka e vet do të bëhet rrëshirë e zjarrtë.

Edom prae ih vacongnawk loe thing tangpri ah angcoeng tih, maiphu doeh hmai kangqong thaih kat baktiah angcoeng ueloe, prae doeh hmai kakang thaih thing tangpri ah angcoeng tih.

10 Nuk do të shuhet as ditën as natën, tymi i tij do të ngjitet përjetë; do të mbetet e shkretë brez pas brezi, askush nuk do të kalojë mbi të.

Khoving khodai dueh mak ai; dungzan khoek to hmaikhue tacawt poe tih; adung maeto pacoeng maeto karoek to pong sut tih boeh; dungzan khoek to mi doeh a taengah caeh o mak ai boeh.

11 Zotër të tij do të bëhen pelikani dhe iriqi dhe do të banojnë aty kukuvajka dhe korbi. Zoti do të shtrijë mbi të litarin e dëshpërimit, plumbçen e boshllëkut.

Toe to prae loe bukbuh hoi praezaek ih uitalunawk mah toep o tih; bukbuh hoi pangaahnawk doeh to ahmuen ah om o tih; to prae nuiah anghmanghaih qui hoi amrohaih qui to anih mah payang pae tih.

12 Do t’i thërrasin fisnikët në mbretëri, por nuk do ketë asnjë prej tyre, dhe tërë princat janë katandisur në hiç.

Nihcae mah kalen kaminawk to angraenghaih prae ah kawk tih, toe mi doeh om o mak ai, anih ih angraengnawk doeh anghmaa boih tih boeh.

13 Në pallatet e tij do të rriten gjemba, në fortesat e tij hithra dhe carangtha; do të bëhet banesë për çakejtë, një vend i rrethuar për strucat.

Siangpahrang ohhaih ahmuen ah soekhring to amprawk ueloe, misatoephaih kacak sipaenawk doeh soekhring hoi kapring mah ayaw khoep tih, tasuinawk hoi bukbuhnawk acaenghaih ahmuen ah om tih boeh.

14 Kafshët e shkretëtirës do të takohen me kafshët që ulërijnë, cjeptë do të thërrasin njeri tjetrin; do të vendosen aty edhe kukuvajkat dhe do të gjejnë një vend pushimi.

Praezaek ih kasan moinawk hoi tasuinawk to angcuu o tih; satharnawk loe maeto hoi maeto angkawk o tih; to ah aqum ih moinawk to pra o tih, nihcae loe anghakhaih ahmuen kahoih hnu o tih.

15 Do të bëjë folenë e vet gjarpëri-shigjetë, do të lëshojë aty vezët, do t’i çelë dhe do t’i mbledhë në hijen e tij të vegjëlit e vet, aty do të mblidhen edhe hutat, secili me shokun e vet.

Bukbuh mah tabu bop ueloe, tadui tih; tadui to awh ueloe, anih ih tahlip ah acaa to khaek tih; tahmu prawnnawk doeh to ah angpop o ueloe, amno hoi ampa akoep ah om o tih.

16 Kërkoni në librin e Zotit dhe lexoni: asnjë prej tyre nuk do të mungojë, askujt nuk do t’i mungojë shoku i vet, sepse e ka urdhëruar goja e tij dhe e ka mbledhur Fryma e tij.

Angraeng ih cabu to khen ah loe kroek ah; to ih moisannawk loe maeto doeh anghmaa o mak ai; ampui kavawt maeto doeh om o mak ai; ka pakha hoiah ni hae lok hae ka paek, anih ih Muithla mah nihcae to pakhueng tih.

17 Ai vetë e ka hedhur shortin për ta, dhe dora e tij e ka ndarë midis tyre me vijën e matjes; do ta zotërojnë për gjithnjë; do të banojnë aty brez pas brezi.

Nihcae hanah taham sae kahoih khethaih phoisa to a vah pae, a ban hoiah tah pae moe, prae to pazet pae; nihcae mah to prae to dungzan khoek to toep o ueloe, adung maeto pacoeng maeto karoek to to ahmuen ah om o tih boeh.