Isaia 32

1 Ja, një mbret do të mbretërojë me drejtësi dhe princat do të qeverisin me paanësi.

Lo, for righteousness doth a king reign, As to princes, for judgment they rule.

2 Secili prej tyre do të jetë si një mbrojtje nga era dhe një strehë kundër uraganit, si rrëke uji në një vend të thatë, si hija e një shkëmbi të madh në një tokë të zhuritur.

And each hath been as a hiding-place [from] wind, And as a secret hiding-place [from] inundation, As rivulets of waters in a dry place, As a shadow of a heavy rock in a weary land.

3 Sytë e atyre që shohin nuk do t’u erren më dhe veshët e atyre që dëgjojnë do të jenë të vëmendshëm.

And not dazzled are the eyes of beholders, And the ears of hearers do attend.

4 Zemra e njerëzve të pamend do të fitojë njohuri dhe gjuha e atyre që belbëzojnë do të flasë shpejt dhe qartë.

And the heart of those hastened Understandeth to know, And the tongue of stammerers hasteth to speak clearly.

5 Njeriu i përçmuar nuk do të thirret më fisnik, as i pandershmi nuk do të thirret i pavlerë.

A fool is no more called 'noble,' And to a miser it is not said, 'rich;'

6 Sepse njeriu i përçmuar thotë gjëra të neveritshme dhe zemra e tij jepet pas paudhësisë, për të kryer pabesi dhe për të thënë gjëra pa respekt kundër Zotit, për ta lënë bosh stomakun e të uriturit dhe për ta lënë thatë atë që vuan nga etja.

For a fool speaketh folly, And his heart doth iniquity, to do profanity, And to speak concerning Jehovah error, To empty the soul of the hungry, Yea, drink of the thirsty he causeth to lack.

7 Armët e të pandershmit janë të poshtra; ai kurdis plane të këqija për të shkatërruar të mjerin me fjalë gënjeshtare, edhe kuri mjeri pohon të drejtën.

And the miser — his instruments [are] evil, He hath counselled wicked devices, To corrupt the poor with lying sayings, Even when the needy speaketh justly.

8 Por njeriu fisnik mendon plane fisnike dhe i vë vetes qëllime fisnike.

And the noble counselled noble things, And he for noble things riseth up.

9 Çohuni, o gra që jetoni në bollëk, dhe dëgjoni zërin tim; o bija pa mend, ia vini veshin fjalës sime!

Women, easy ones, rise, hear my voice, Daughters, confident ones, give ear [to] my saying,

10 Brenda një viti dhe disa ditëve ju do të dridheni, o gra pa mend, sepse vjelja e rrushit do të shkojë keq dhe korrje nuk do të ketë.

Days and a year ye are troubled, O confident ones, For consumed hath been harvest, The gathering cometh not.

11 Fërgëlloni, o gra që jetoni në bollëk, dridhuni o ju gra pa mend. Hiqni veshjet tuaja, zhvishuni dhe vini një grethore në ijët,

Tremble ye women, ye easy ones, Be troubled, ye confident ones, Strip and make bare, with a girdle on the loins,

12 duke i rënë gjoksit nëpër arat e mira dhe nëpër vreshtat prodhimtare.

For breasts they are lamenting, For fields of desire, for the fruitful vine.

13 Mbi tokën e popullit tim do të rriten gjemba dhe ferra; po, mbi të gjitha shtëpitë e gëzimit të qytetit të qejfeve.

Over the ground of my people thorn — brier goeth up, Surely over all houses of joy of the exulting city,

14 Sepse pallati do të braktiset, qyteti i zhurmshëm do të shkretohet, Ofeli dhe kulla do të bëhen për gjithnjë shpella gëzimi për gomarët e egër dhe kullotë për kopetë.

Surely the palace hath been left, The multitude of the city forsaken, Fort and watch-tower hath been for dens unto the age, A joy of wild asses — a pasture of herds;

15 deri sa mbi ne të përhapet Fryma nga lart, shkretëtira të bëhet pemishte dhe pemishtja të konsiderohet si një pyll.

Till emptied out on us is the Spirit from on high, And a wilderness hath become a fruitful field, And the fruitful field for a forest is reckoned.

16 Atëherë i drejti do të banojë në shkretëtirë dhe drejtësia do të banojë në pemishte.

And dwelt in the wilderness hath judgment, And righteousness in the fruitful field remaineth.

17 Pasojë e drejtësisë do të jetë paqja, rezultat i drejtësisë qetësia dhe siguria përjetë.

And a work of the righteousness hath been peace, And a service of the righteousness — Keeping quiet and confidence unto the age.

18 Populli im do të banojë në një vend paqeje, në banesa të sigurta dhe në vende të qeta pushimi,

And dwelt hath My people in a peaceful habitation, And in stedfast tabernacles, And in quiet resting-places.

19 edhe sikur të binte breshër mbi pyllin dhe qyteti të ulej shumë.

And it hath hailed in the going down of the forest, And in the valley is the city low.

20 Lum ju që mbillni në breg të të gjithë ujërave dhe që lini të shkojë e lirë këmba e kaut dhe e gomarit.

Happy [are] ye sowing by all waters, Sending forth the foot of the ox and the ass!