Isaia 32

1 Ja, një mbret do të mbretërojë me drejtësi dhe princat do të qeverisin me paanësi.

Se, en Konge skal herske med Retfærd, Fyrster styre med Ret,

2 Secili prej tyre do të jetë si një mbrojtje nga era dhe një strehë kundër uraganit, si rrëke uji në një vend të thatë, si hija e një shkëmbi të madh në një tokë të zhuritur.

hver af dem som Læ imod Storm og Ly imod Regnskyl, som Bække i Ørk, som en vældig Klippes Skygge i tørstende Land.

3 Sytë e atyre që shohin nuk do t’u erren më dhe veshët e atyre që dëgjojnë do të jenë të vëmendshëm.

De seendes Øjne skal ej være blinde, de hørendes Ører skal lytte;

4 Zemra e njerëzve të pamend do të fitojë njohuri dhe gjuha e atyre që belbëzojnë do të flasë shpejt dhe qartë.

letsindiges Hjerte skal nemme Kundskab, stammendes Tunge tale flydende, rent.

5 Njeriu i përçmuar nuk do të thirret më fisnik, as i pandershmi nuk do të thirret i pavlerë.

Dåren skal ikke mer kaldes ædel, højsindet ikke Skalken.

6 Sepse njeriu i përçmuar thotë gjëra të neveritshme dhe zemra e tij jepet pas paudhësisë, për të kryer pabesi dhe për të thënë gjëra pa respekt kundër Zotit, për ta lënë bosh stomakun e të uriturit dhe për ta lënë thatë atë që vuan nga etja.

Thi Dåren taler kun Dårskab, hans Hjerte udtænker Uret for at øve Niddingsværk og prædike Frafald fra HERREN, lade den sultne være tom og den tørstige mangle Vand.

7 Armët e të pandershmit janë të poshtra; ai kurdis plane të këqija për të shkatërruar të mjerin me fjalë gënjeshtare, edhe kuri mjeri pohon të drejtën.

Skalkens Midler er onde, han oplægger lumske Råd for at ødelægge arme med Løgn, skønt Fattigmand godtgør sin Ret.

8 Por njeriu fisnik mendon plane fisnike dhe i vë vetes qëllime fisnike.

Men den ædle har ædelt for og står fast i, hvad ædelt er.

9 Çohuni, o gra që jetoni në bollëk, dhe dëgjoni zërin tim; o bija pa mend, ia vini veshin fjalës sime!

Op, hør min Røst, I sorgløse Kvinder, I trygge Døtre, lyt til min Tale!

10 Brenda një viti dhe disa ditëve ju do të dridheni, o gra pa mend, sepse vjelja e rrushit do të shkojë keq dhe korrje nuk do të ketë.

Om År og Dag skal I trygge skælve, thi med Vinhøst er det ude, der kommer ej Frugthøst.

11 Fërgëlloni, o gra që jetoni në bollëk, dridhuni o ju gra pa mend. Hiqni veshjet tuaja, zhvishuni dhe vini një grethore në ijët,

Bæv, I sorgløse, skælv, I trygge, klæd jer af og blot jer, bind Sæk om Lænd;

12 duke i rënë gjoksit nëpër arat e mira dhe nëpër vreshtat prodhimtare.

slå jer for Brystet og klag over yndige Marker, frugtbare Vinstokke,

13 Mbi tokën e popullit tim do të rriten gjemba dhe ferra; po, mbi të gjitha shtëpitë e gëzimit të qytetit të qejfeve.

mit Folks med Tidseltorn dækkede Jord, ja, hvert Glædens Hus, den jublende By!

14 Sepse pallati do të braktiset, qyteti i zhurmshëm do të shkretohet, Ofeli dhe kulla do të bëhen për gjithnjë shpella gëzimi për gomarët e egër dhe kullotë për kopetë.

Thi Paladset er øde, Bylarmen standset, Ofel med Tårnet en Grushob for evigt, Vildæslers Fryd, en Græsgang for Hjorde -

15 deri sa mbi ne të përhapet Fryma nga lart, shkretëtira të bëhet pemishte dhe pemishtja të konsiderohet si një pyll.

til Ånd fra det høje udgydes over os. Da bliver Ørkenen til Frugthave, Frugthaven regnes for Skov.

16 Atëherë i drejti do të banojë në shkretëtirë dhe drejtësia do të banojë në pemishte.

Ret fæster Bo i Ørkenen, i Frugthaven dvæler Retfærd;

17 Pasojë e drejtësisë do të jetë paqja, rezultat i drejtësisë qetësia dhe siguria përjetë.

Retfærds Frugt bliver Fred og Rettens Vinding Tryghed for evigt.

18 Populli im do të banojë në një vend paqeje, në banesa të sigurta dhe në vende të qeta pushimi,

Da bor mit Folk i Fredens Hjem, i trygge Boliger, sorgfri Pauluner.

19 edhe sikur të binte breshër mbi pyllin dhe qyteti të ulej shumë.

Skoven styrter helt, Byen bøjes dybt.

20 Lum ju që mbillni në breg të të gjithë ujërave dhe që lini të shkojë e lirë këmba e kaut dhe e gomarit.

Salige I, som sår ved alle Vande, lader Okse og Æsel frit løbe om!