Hebrenjve 9
1 Sigurisht edhe e para Besëlidhje kishte disa rregulla për shërbesën hyjnore dhe për shenjtëroren tokësore.
ส ปฺรถโม นิยม อาราธนายา วิวิธรีติภิไรหิกปวิตฺรสฺถาเนน จ วิศิษฺฏ อาสีตฺฯ
2 Sepse u ndërtua një tabernakull i parë, në të cilin ishte shandani, tryeza dhe bukët e paraqitjes; ai quhet: “Vendi i shenjtë”.
ยโต ทูษฺยเมกํ นิรมียต ตสฺย ปฺรถมโกษฺฐสฺย นาม ปวิตฺรสฺถานมิตฺยาสีตฺ ตตฺร ทีปวฺฤกฺโษ โภชนาสนํ ทรฺศนียปูปานำ เศฺรณี จาสีตฺฯ
3 Pas velit të dytë ishte tabernakulli, i quajtur “Vendi shumë i shenjtë” (Shenjtërorja e Shenjtërorëve),
ตตฺปศฺจาทฺ ทฺวิตียายาสฺติรษฺกริณฺยา อภฺยนฺตเร 'ติปวิตฺรสฺถานมิตินามกํ โกษฺฐมาสีตฺ,
4 që përmbante një tymtore prej ari edhe arkën e Besëlidhjes, të mbuluar nga të gjitha anët me ar, në të cilën ishte një enë e artë me manë, shkopi i Aaronit që kishte buluar dhe rrasat e Besëlidhjes.
ตตฺร จ สุวรฺณมโย ธูปาธาร: ปริต: สุวรฺณมณฺฑิตา นิยมมญฺชูษา จาสีตฺ ตนฺมเธฺย มานฺนายา: สุวรฺณฆโฏ หาโรณสฺย มญฺชริตทณฺฑสฺตกฺษิเตา นิยมปฺรสฺตเรา,
5 Edhe sipër asaj ishin kerubinët e lavdisë që i bënin hije pajtuesit; për këto ne nuk do të flasim me hollësi tani.
ตทุปริ จ กรุณาสเน ฉายาการิเณา เตโชมเยา กิรูพาวาสฺตามฺ, เอเตษำ วิเศษวฺฤตฺตานฺตกถนาย นายํ สมย: ฯ
6 Duke qenë të vendosura kështu këto gjëra, priftërinjtë hynin vazhdimisht në tabernakulli i parë për të kryer shërbesën hyjnore;
เอเตษฺวีทฺฤกฺ นิรฺมฺมิเตษุ ยาชกา อีศฺวรเสวามฺ อนุติษฺฐนโต ทูษฺยสฺย ปฺรถมโกษฺฐํ นิตฺยํ ปฺรวิศนฺติฯ
7 por në të dytin hynte vetëm kryeprifti një herë në vit, jo pa gjak, të cilin e ofronte për veten e tij dhe për mëkatet e popu-llit të kryera në padije.
กินฺตุ ทฺวิตียํ โกษฺฐํ ปฺรติวรฺษมฺ เอกกฺฤตฺว เอกากินา มหายาชเกน ปฺรวิศฺยเต กินฺตฺวาตฺมนิมิตฺตํ โลกานามฺ อชฺญานกฺฤตปาปานาญฺจ นิมิตฺตมฺ อุตฺสรฺชฺชนียํ รุธิรมฺ อนาทาย เตน น ปฺรวิศฺยเตฯ
8 Në këtë mënyrë Fryma e Shenjtë donte të tregonte se udha e shenjtërores ende nuk ishte shfaqur, mbasi ende po qëndronte tabernakulli i parë,
อิตฺยเนน ปวิตฺร อาตฺมา ยตฺ ชฺญาปยติ ตทิทํ ตตฺ ปฺรถมํ ทูษฺยํ ยาวตฺ ติษฺฐติ ตาวตฺ มหาปวิตฺรสฺถานคามี ปนฺถา อปฺรกาศิตสฺติษฺฐติฯ
9 i cili është një shëmbëlltyrë për kohën e tanishme; dhe donte të tregonte se dhuratat dhe flijmet që jepeshin nuk mund ta bënin të përsosur në ndërgjegje atë që e kryente shërbesën hyjnore,
ตจฺจ ทูษฺยํ วรฺตฺตมานสมยสฺย ทฺฤษฺฏานฺต: , ยโต เหโต: สามฺปฺรตํ สํโศธนกาลํ ยาวทฺ ยนฺนิรูปิตํ ตทนุสาราตฺ เสวาการิโณ มานสิกสิทฺธิกรเณ'สมรฺถาภิ:
10 sepse kishte të bënte vetëm me ushqime, pije, larje të ndryshme, urdhërime mishi, të imponuara deri në kohën e ndryshimit.
เกวลํ ขาทฺยเปเยษุ วิวิธมชฺชเนษุ จ ศารีริกรีติภิ รฺยุกฺตานิ ไนเวทฺยานิ พลิทานานิ จ ภวนฺติฯ
11 Por Krishti, që erdhi si kryeprift i të mirave që do të vijnë në të ardhmen, duke kaluar nëpër një tabernakull më të madh e më të përkryer, që s’është bërë me dorë, pra, që nuk është e kësaj krijese,
อปรํ ภาวิมงฺคลานำ มหายาชก: ขฺรีษฺฏ อุปสฺถายาหสฺตนิรฺมฺมิเตนารฺถต เอตตฺสฺฤษฺเฏ รฺพหิรฺภูเตน เศฺรษฺเฐน สิทฺเธน จ ทูเษฺยณ คตฺวา
12 hyri një herë e përgjithmonë në shenjtërore, jo me gjakun e cjepve dhe të viçave, por me gjakun e vet, dhe fitoi një shpëtim të amshuar. (aiōnios g166)
ฉาคานำ โควตฺสานำ วา รุธิรมฺ อนาทาย สฺวียรุธิรมฺ อาทาไยกกฺฤตฺว เอว มหาปวิตฺรสฺถานํ ปฺรวิศฺยานนฺตกาลิกำ มุกฺตึ ปฺราปฺตวานฺฯ (aiōnios g166)
13 Sepse, në qoftë se gjaku i demave dhe i cjepve dhe hiri i një mëshqerre i spërkatur mbi të ndoturit, i shenjtëron, duke i pastruar në mish,
วฺฤษฉาคานำ รุธิเรณ ควีภสฺมน: ปฺรกฺเษเปณ จ ยทฺยศุจิโลกา: ศารีริศุจิตฺวาย ปูยนฺเต,
14 aq më shumë gjaku i Krishtit, i cili me anë të Frymës së Shenjtë e dha veten e tij të papërlyer nga asnjë faj ndaj Perëndisë, do ta pastrojë ndërgjegjen tuaj nga veprat e vdekura për t’i shërbyer Perëndisë së gjallë! (aiōnios g166)
ตรฺหิ กึ มนฺยเธฺว ย: สทาตเนนาตฺมนา นิษฺกลงฺกพลิมิว สฺวเมเวศฺวราย ทตฺตวานฺ, ตสฺย ขฺรีษฺฏสฺย รุธิเรณ ยุษฺมากํ มนำสฺยมเรศฺวรสฺย เสวาไย กึ มฺฤตฺยุชนเกภฺย: กรฺมฺมโภฺย น ปวิตฺรีการิษฺยนฺเต? (aiōnios g166)
15 Për këtë arsye ai është ndërmjetësi i Besëlidhjes së re që, me anë të vdekjes që u bë për shpërblimin e shkeljeve që u kryen gjatë Besëlidhjes së parë, të thirrurit të marrin premtimin e trashëgimisë së amshuar. (aiōnios g166)
ส นูตนนิยมสฺย มธฺยโสฺถ'ภวตฺ ตสฺยาภิปฺราโย'ยํ ยตฺ ปฺรถมนิยมลงฺฆนรูปปาเปโภฺย มฺฤตฺยุนา มุกฺเตา ชาตายามฺ อาหูตโลกา อนนฺตกาลียสมฺปท: ปฺรติชฺญาผลํ ลเภรนฺฯ (aiōnios g166)
16 Sepse atje ku ka një testament do të ketë me doemos edhe vdekjen e trashëgimlënësit.
ยตฺร นิยโม ภวติ ตตฺร นิยมสาธกสฺย พเล รฺมฺฤตฺยุนา ภวิตวฺยํฯ
17 Sepse testamenti është i vlefshëm vetëm pas vdekjes, sepse nuk ka kurrfarë fuqie deri sa trashëgimlënësi ende rron.
ยโต หเตน พลินา นิยม: สฺถิรีภวติ กินฺตุ นิยมสาธโก พลิ รฺยาวตฺ ชีวติ ตาวตฺ นิยโม นิรรฺถกสฺติษฺฐติฯ
18 Prandaj edhe Besëlidhja e parë nuk u vërtetua pa gjak.
ตสฺมาตฺ ส ปูรฺวฺวนิยโม'ปิ รุธิรปาตํ วินา น สาธิต: ฯ
19 Sepse kur iu shpallën të gjitha urdhërimet sipas ligjit gjithë popullit nga Moisiu, ky mori gjakun e viçave, të cjepve, bashkë me ujë, lesh të kuq dhe hisop, e spërkati librin dhe gjithë popullin,
ผลต: สรฺวฺวโลกานฺ ปฺรติ วฺยวสฺถานุสาเรณ สรฺวฺวา อาชฺญา: กถยิตฺวา มูสา ชเลน สินฺทูรวรฺณโลมฺนา เอโษวตฺฤเณน จ สารฺทฺธํ โควตฺสานำ ฉาคานาญฺจ รุธิรํ คฺฤหีตฺวา คฺรนฺเถ สรฺวฺวโลเกษุ จ ปฺรกฺษิปฺย พภาเษ,
20 duke thënë: “Ky është gjaku i Besëlidhjes që Perëndia urdhëroi për ju”.
ยุษฺมานฺ อธีศฺวโร ยํ นิยมํ นิรูปิตวานฺ ตสฺย รุธิรเมตตฺฯ
21 Gjithashtu ai me atë gjak spërkati edhe tabernakullin dhe të gjitha orenditë e shërbesës hyjnore.
ตทฺวตฺ ส ทูเษฺย'ปิ เสวารฺถเกษุ สรฺวฺวปาเตฺรษุ จ รุธิรํ ปฺรกฺษิปฺตวานฺฯ
22 Dhe sipas ligjit, gati të gjitha gjërat pastrohen me anë të gjakut; dhe pa derdhur gjak nuk ka ndjesë.
อปรํ วฺยวสฺถานุสาเรณ ปฺรายศ: สรฺวฺวาณิ รุธิเรณ ปริษฺกฺริยนฺเต รุธิรปาตํ วินา ปาปโมจนํ น ภวติ จฯ
23 Ishte, pra, e nevojshme që format e gjërave qiellore të pastroheshin me këto gjëra; por vetë gjerat qiellore me flijime më të mira se këto.
อปรํ ยานิ สฺวรฺคียวสฺตูนำ ทฺฤษฺฏานฺตาเสฺตษามฺ เอไต: ปาวนมฺ อาวศฺยกมฺ อาสีตฺ กินฺตุ สากฺษาตฺ สฺวรฺคียวสฺตูนามฺ เอเตภฺย: เศฺรษฺเฐ รฺพลิทาไน: ปาวนมาวศฺยกํฯ
24 Sepse Krishti nuk hyri në një shenjtërore të bërë me dorë, që është vetëm shëmbëllesë e asaj të vërtetë, por në vetë qiellin për të dalë tani përpara Perëndisë për ne,
ยต: ขฺรีษฺฏ: สตฺยปวิตฺรสฺถานสฺย ทฺฤษฺฏานฺตรูปํ หสฺตกฺฤตํ ปวิตฺรสฺถานํ น ปฺรวิษฺฏวานฺ กินฺตฺวสฺมนฺนิมิตฺตมฺ อิทานีมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อุปสฺถาตุํ สฺวรฺคเมว ปฺรวิษฺฏ: ฯ
25 dhe jo për ta kushtuar si fli veten e vet shumë herë, sikurse kryeprifti që hyn vit për vit në shenjtërore me gjak që s’është i veti,
ยถา จ มหายาชก: ปฺรติวรฺษํ ปรโศณิตมาทาย มหาปวิตฺรสฺถานํ ปฺรวิศติ ตถา ขฺรีษฺเฏน ปุน: ปุนราตฺโมตฺสรฺโค น กรฺตฺตวฺย: ,
26 sepse përndryshe ai duhet të pësonte shumë herë që kur se u krijua bota; por tani, vetëm një herë, në fund të shekujve Krishti u shfaq për të prishur mëkatin me anë të flijimit të vetvetes. (aiōn g165)
กรฺตฺตเวฺย สติ ชคต: สฺฤษฺฏิกาลมารภฺย พหุวารํ ตสฺย มฺฤตฺยุโภค อาวศฺยโก'ภวตฺ; กินฺตฺวิทานีํ ส อาตฺโมตฺสรฺเคณ ปาปนาศารฺถมฺ เอกกฺฤโตฺว ชคต: เศษกาเล ปฺรจกาเศฯ (aiōn g165)
27 Dhe, duke qenë se është caktuar që njerëzit të vdesin vetëm një herë, dhe më pas vjen gjyqi,
อปรํ ยถา มานุษไสฺยกกฺฤโตฺว มรณํ ตตฺ ปศฺจาทฺ วิจาโร นิรูปิโต'สฺติ,
28 kështu edhe Krishti, pasi u dha vetëm njëherë për të marrë mbi vete mëkatët e shumëve, do të duket për së dyti pa mëkat për ata që e presin për shpëtim.
ตทฺวตฺ ขฺรีษฺโฏ'ปิ พหูนำ ปาปวหนารฺถํ พลิรูเปไณกกฺฤตฺว อุตฺสสฺฤเช, อปรํ ทฺวิตียวารํ ปาปาทฺ ภินฺน: สนฺ เย ตํ ปฺรตีกฺษนฺเต เตษำ ปริตฺราณารฺถํ ทรฺศนํ ทาสฺยติฯ
