Hebrenjve 9
1 Sigurisht edhe e para Besëlidhje kishte disa rregulla për shërbesën hyjnore dhe për shenjtëroren tokësore.
Toe amam-pañèm-pitalahoañe miavake i fañina taoloy, naho toetse miavake an-tane atoy.
2 Sepse u ndërtua një tabernakull i parë, në të cilin ishte shandani, tryeza dhe bukët e paraqitjes; ai quhet: “Vendi i shenjtë”.
Nihajarieñe ty kibohotse, amy valoha’ey ao i mpitàm-pailoy naho i talatalay, vaho i fampiatrefañe mofoy; ie i efetse miavakey.
3 Pas velit të dytë ishte tabernakulli, i quajtur “Vendi shumë i shenjtë” (Shenjtërorja e Shenjtërorëve),
An-kalo’ i lamba fañefetse faharoey ty kivoho atao: i Masiñe do’ey,
4 që përmbante një tymtore prej ari edhe arkën e Besëlidhjes, të mbuluar nga të gjitha anët me ar, në të cilën ishte një enë e artë me manë, shkopi i Aaronit që kishte buluar dhe rrasat e Besëlidhjes.
ama’e ao i fañembohañe volamenay naho i vatam-pañina nohoñem-bolamena ami’ty lafe’e iabiy, tama’e ao i korojy volamena nañajàñe maney, naho i kobai’ i Arone nibotibotiy, vaho i takelam-pañina rey;
5 Edhe sipër asaj ishin kerubinët e lavdisë që i bënin hije pajtuesit; për këto ne nuk do të flasim me hollësi tani.
nitongoa ama’e eo i kerobe aman-engeñe rey nañaloke i kapem-pañeferañey, fe tsy sindre habeja’ay i tsaraeñey.
6 Duke qenë të vendosura kështu këto gjëra, priftërinjtë hynin vazhdimisht në tabernakulli i parë për të kryer shërbesën hyjnore;
Ie nihajarieñe hoe zay i raha rey, le mimoake boak’ andro amy efetse valoha’ey o mpisoroñeo mitoloñe amy fitalahoañey.
7 por në të dytin hynte vetëm kryeprifti një herë në vit, jo pa gjak, të cilin e ofronte për veten e tij dhe për mëkatet e popu-llit të kryera në padije.
Fe amy faha-roey, le indraike boa-taoñe ty iziliha’ ty mpisorom-bey avao, naho tsy mahay tsy minday lio ho banabanaeñe ty amo tahi’eo vaho ty amo hakeo’ ondatio.
8 Në këtë mënyrë Fryma e Shenjtë donte të tregonte se udha e shenjtërores ende nuk ishte shfaqur, mbasi ende po qëndronte tabernakulli i parë,
Abeja’ i Arofo-Masiñey te mbe tsy misokake ty homb’ amy toetse masiñey ao naho mbe mijadoñe i kibohotse valoha’ey.
9 i cili është një shëmbëlltyrë për kohën e tanishme; dhe donte të tregonte se dhuratat dhe flijmet që jepeshin nuk mund ta bënin të përsosur në ndërgjegje atë që e kryente shërbesën hyjnore,
(Fañòharañe ami’ty henaneo izay, ) ama’e ty banabanaeñe o enga naho soroñe tsy mahaheneke ty mpitalaho am-pitsakorea’e ao,
10 sepse kishte të bënte vetëm me ushqime, pije, larje të ndryshme, urdhërime mishi, të imponuara deri në kohën e ndryshimit.
amy t’ie mahakama naho finomeñe vaho fisasàñe avao—fañè amo nofotseo, najadoñe ampara’ ty sa fañavaoañe.
11 Por Krishti, që erdhi si kryeprift i të mirave që do të vijnë në të ardhmen, duke kaluar nëpër një tabernakull më të madh e më të përkryer, që s’është bërë me dorë, pra, që nuk është e kësaj krijese,
Aa ie totsake eo i Norizañey, mpisorom-bei’ o raha fanjàka ho avio, aman-kivoho soa naho fonitse te amy teoy, ie tsy nanoem-pitàñe, vaho tsy ami’ty voatse toy,
12 hyri një herë e përgjithmonë në shenjtërore, jo me gjakun e cjepve dhe të viçave, por me gjakun e vet, dhe fitoi një shpëtim të amshuar. (aiōnios g166)
le tsy ami’ty lion’ose ndra temboay fa amy lio’ey ty niziliha’e amy toetse masiñey indraike nahafonitse, ie fa ama’e ty fañahàñe tsy modo. (aiōnios g166)
13 Sepse, në qoftë se gjaku i demave dhe i cjepve dhe hiri i një mëshqerre i spërkatur mbi të ndoturit, i shenjtëron, duke i pastruar në mish,
Aa naho ty lio’ o oseo naho o baniao vaho ty lavenon-kiloa nafitse amo maleotseo ro mañefetse ho ami’ty fañaliovañe o nofotseo,
14 aq më shumë gjaku i Krishtit, i cili me anë të Frymës së Shenjtë e dha veten e tij të papërlyer nga asnjë faj ndaj Perëndisë, do ta pastrojë ndërgjegjen tuaj nga veprat e vdekura për t’i shërbyer Perëndisë së gjallë! (aiōnios g166)
sandrake ty lio’ i Norizañey añamy Arofo tsy modoy, ie nengae’e tsy aman-kila aman’ Añahare i fañòva’ey, ro hahalio ty arofo’ areo amo sata-mateo, hitoroñe an’ Andrianañahare veloñe. (aiōnios g166)
15 Për këtë arsye ai është ndërmjetësi i Besëlidhjes së re që, me anë të vdekjes që u bë për shpërblimin e shkeljeve që u kryen gjatë Besëlidhjes së parë, të thirrurit të marrin premtimin e trashëgimisë së amshuar. (aiōnios g166)
Zay ty maha mpañalañala’ i fañina vaoy aze, handrambesa’ o kinanjio i lova nainai’e nampitamañey—ty amy fañorihan-dio mijebañe iareo amo fandilarañe ambane’ i fañina valoha’ey. (aiōnios g166)
16 Sepse atje ku ka një testament do të ketë me doemos edhe vdekjen e trashëgimlënësit.
Fa amo fañinao, tsy mete tsy henefañe te mate i raha mamente i fañinay.
17 Sepse testamenti është i vlefshëm vetëm pas vdekjes, sepse nuk ka kurrfarë fuqie deri sa trashëgimlënësi ende rron.
Toe agado’ i raha linentay i fañinay, Amy t’ie tsy mijadoñe naho tsy fa mate heike i raha mamente azey.
18 Prandaj edhe Besëlidhja e parë nuk u vërtetua pa gjak.
Toe tsy niventèñe ka i fañina valoha’ey naho tsy an-dio.
19 Sepse kur iu shpallën të gjitha urdhërimet sipas ligjit gjithë popullit nga Moisiu, ky mori gjakun e viçave, të cjepve, bashkë me ujë, lesh të kuq dhe hisop, e spërkati librin dhe gjithë popullin,
Aa ie nitaròñe’ i Mosè am’ondaty iabio ze hene fañè’ i Hake, le rinambe’e ty lion-temboay naho ose miharo rano naho hasiñe mena naho seva vaho nafitse’e amy bokey vaho am’ondaty iabio,
20 duke thënë: “Ky është gjaku i Besëlidhjes që Perëndia urdhëroi për ju”.
ami’ty hoe: Intoy ty liom-pañina linilin’ Añahare ama’ areo.
21 Gjithashtu ai me atë gjak spërkati edhe tabernakullin dhe të gjitha orenditë e shërbesës hyjnore.
Mbore nafitse’e amy kivohoy naho amy ze hene voròvom-pitalahoañe i lioy.
22 Dhe sipas ligjit, gati të gjitha gjërat pastrohen me anë të gjakut; dhe pa derdhur gjak nuk ka ndjesë.
Aa naho amy Hake, didý tsy fonga eferan-dio, vaho tsy eo ty fañahàn-kakeo naho tsy ampiorihan-dio.
23 Ishte, pra, e nevojshme që format e gjërave qiellore të pastroheshin me këto gjëra; por vetë gjerat qiellore me flijime më të mira se këto.
Aa le tsy mahay tsy neferañe amy rezay o saren-drahan-dikerañeo, fe nanao soroñe ambone’ izay o raha an-dikerañeo.
24 Sepse Krishti nuk hyri në një shenjtërore të bërë me dorë, që është vetëm shëmbëllesë e asaj të vërtetë, por në vetë qiellin për të dalë tani përpara Perëndisë për ne,
Tsy nizilik’ an-toetse masiñe namboarem-pitàñe i Norizañey, (i nitsikombe i toe iey) fa an-dikerañe ao, hiatrefa’e aman’ Añahare henaneo ho an-tika.
25 dhe jo për ta kushtuar si fli veten e vet shumë herë, sikurse kryeprifti që hyn vit për vit në shenjtërore me gjak që s’është i veti,
Ie ka tsy hitolom-pañenga i fañòva’ey (manahake ty fimoaham-pisorombey boa-taoñe reketse ty lio tsy aze);
26 sepse përndryshe ai duhet të pësonte shumë herë që kur se u krijua bota; por tani, vetëm një herë, në fund të shekujve Krishti u shfaq për të prishur mëkatin me anë të flijimit të vetvetes. (aiōn g165)
Naho tsy zay, tsy mete tsy nitolom-pilofeke re boak’ ami’ty fañamboareñe ty voatse toy. F’ie henaneo an-tsàn-konka’e toy te niboake indraik’ avao hañefetse o tahiñeo amy nisoroña’ey i fañòva’ey. (aiōn g165)
27 Dhe, duke qenë se është caktuar që njerëzit të vdesin vetëm një herë, dhe më pas vjen gjyqi,
Fa manahake te linahatse ho a ondatio ty hivetrake indraik’ avao, vaho i zakay,
28 kështu edhe Krishti, pasi u dha vetëm njëherë për të marrë mbi vete mëkatët e shumëve, do të duket për së dyti pa mëkat për ata që e presin për shpëtim.
zay ka i Norizañey, ie nisoroñañe indraik’ avao hivave ty hakeo’ i màroy ro mbe hitotsake fañindroe’e, tsy ty amo hakeoo, fa ty handrombake o mitamà azeo.
