Hebrenjve 6
1 Prandaj, duke e lënë fjalën e fillimit të Krishtit, le të synojmë përkryerjen, pa hedhur përsëri themel pendimi nga vepra të vdekura dhe nga besimi te Perëndia,
Tho, masikin Khristien chongbul misîr khâiloiin moton tieng sên, mitungsuo minchuna lam pan ei ti u. Sin kâmnângloi ngei le thina mintung ngâi renga inheia Pathien iem rang tie ngei,
2 nga doktrina për pagëzimet, të vënies së duarve, të ringjalljes të të vdekurve dhe të gjyqit të përjetshëm; (aiōnios g166)
baptisma le kut minngamna chungroia minchuna ngei; thina renga inthoinôkna roi le kumtuong roijêkna ngei lungphûm chu phûm nôk khâi no u. (aiōnios g166)
3 dhe këtë do ta bëjmë, në e lejoftë Perëndia.
Tho, moton tieng pan ei tih u! Male Pathien'n mi phal pea anin chu mahah ei tho rang ani.
4 Sepse ata që janë ndriçuar një herë, e shijuan dhuntinë qiellore dhe u bënë pjestarë të Frymës së Shenjtë,
Kho angin mo an taksônna mâka om ngei hah an honsîr thei nôk rang? Voikhat chu Pathien vâra oma; invân neinunpêk temsai le Ratha Inthieng khom changsaia;
Pathien chong asa tie le zora la hong om ranga sinthotheina om rang ngei khom riet saia. (aiōn g165)
6 dhe po u rrëzuan, është e pamundur t’i sjellësh përsëri në pendim, sepse ata, për vete të tyre, e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë.
Male an taksônna amâk nôk ngei chu! insîr nôka hongkîr nôk theiruo ni khâi mak ngei. Anni ngei han Pathien Nâipasal hah jêmdel nôkin mâimôk anshak sikin.
7 Sepse toka, që pi shiun, i cili bie shpesh mbi të dhe prodhon barëra të dobishme për ata që e punojnë, merr bekim nga Perëndia;
Pil, a chunga ruotui tâk ngâi lei methêpa, a sin ngei ta ranga chimu kâmom musuo pe chu Pathien'n sat a vur ngâi.
8 kurse, po të prodhojë ferra e murriza, shahet edhe afër mallkimit dhe fundi i vet është për t’u djegur.
Aniatachu ma pil han rilingngei le chiekngei a mônga nîn chu maha kâmnângloi ania; Pathien khomâksâm chi omtakin a oma, male nûka chu meia hâl minmangin om atih.
9 Dhe ndonëse flasim kështu, ne, o të dashur, lidhur me ju jemi të bindur për gjëra më të mira dhe që i takojnë shpëtimit;
Hannirese, ruol moroi om ngei, ma anghan ti khom unglang, nangni chu satvurna sa uol sanminringna nin dôn ti kin riet minthâr ani.
10 sepse Perëndia nuk është i padrejtë, që të harrojë veprën dhe mundimin tuaj të dashurisë që treguat për emrin e tij me shërbesën që u bëtë dhe po u bëni shenjtorëve.
Pathien chu adikloi nimak. Ama ta ranga sin nin tho ngei, lungkhamna nin minlang ngei, nin khristien champui ngei nin lei san ngei le atûntena khom nin la san tit ngei hah mingil tet no nih.
11 Dhe dëshirojmë që secili nga ju të tregojë deri në fund të njëjtin zell për të arritur në sigurimin e plotë të shpresës,
Nin sabei a hong tung dik theina rangin nin sika nin takintâina hah amongna tena nin musuo chit rangin kin nuom tatak ani.
12 që të mos bëheni përtacë, por t’u përngjani atyre që nëpërmjet besim dhe durim trashëgojnë premtimet.
Nin ratha minboi loiin, iemna le tuongdierna sika Pathien chonginkhâm a man ngei om anghan nin hong om rangin kin nuom ani.
13 Sepse kur Perëndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenë se s’kishte ndonjë më të madh që të përbetohej, bëri be me veten e tij
Pathien'n Abraham kôm chonginkhâm a sin lâihan ama nêka roiinpui uol tute an omloi sikin ama riming sâmin khomâk ânsâma.
14 duke thënë: “Sigurisht do të të bekoj dhe do të të shumoj fort”.
A kôm, “Sat nang vur ka ta male suonpâr tamtak nang pêk ki tih,” a tia.
15 Dhe kështu Abrahami, duke pritur me durim, fitoi premtimin.
Abraham a tuongdier sikin Pathien chonginkhâm hah a man ani.
16 Sepse njerëzit bëjnë be për dikë që është më i madh, dhe në këtë mënyrë betimi për ta është garancia që i jep fund çdo mosmarrëveshjeje.
Miriemngeiin khomâk an insâmin anni nêka roiinpui uol ngei riming sâmin khomâk an insâma, an inkhalna murdi khom an mong ngâi.
17 Kështu Perëndia, duke dashur t’u tregojë trashëgimtarëve të premtimit në mënyrë më të qartë palëkundshmërinë e vendimit të tij vuri ndërmjetës betimin,
Pathien'n a chonginkhâm man rang ngei kôm han a neinun khîn thûl tet no nih; ti minthâr pe ngei uol nuomin a chonginkhâm hah khomâk insâmin a mindet ani.
18 që me anë të dy gjërave të pandryshueshme, në të cilat është e pamundur të Perëndia të gënjejë, të kemi trimërim të madh ne, që kemi kërkuar strehë duke u kapur nga shpresa që na u vu përpara.
Masikin Pathien'n neinun inik a chonginkhâma thûl theiloi le milak tholoi rang mangin eini a kôma jôkna man ngei hin ei motona sabeina om hih sûr mindet tit rangin mi mohôk tatak ani.
19 Kjo shpresë që ne kemi është si një spirancë e sigurt dhe e patundur, dhe që hyn deri në brendësinë e velit,
Ma sabeina hah ei ringnun rangin thirkuoirikit anghan ani. Maha adet tak le ânthârlak ania, invân biekin puondûng sunga mun inthienga khom a lûta.
