Hebrenjve 6
1 Prandaj, duke e lënë fjalën e fillimit të Krishtit, le të synojmë përkryerjen, pa hedhur përsëri themel pendimi nga vepra të vdekura dhe nga besimi te Perëndia,
Etu nimite, Khrista laga shuru kotha ki ase, etu ke paar kori kene dangor hoija manu khan nisena age te jabo. Mora kaam khan pora mon ghura bole laga aru Isor ke biswas kori bole laga kotha laga bhetimul aru nabonabo,
2 nga doktrina për pagëzimet, të vënies së duarve, të ringjalljes të të vdekurve dhe të gjyqit të përjetshëm; (aiōnios g166)
baptizma laga kotha sikhai diya, manu uporte hath rakha, mora khan punoruthan hoija, aru anonto bisar laga kotha khan aru nakoribo. (aiōnios g166)
3 dhe këtë do ta bëjmë, në e lejoftë Perëndia.
Isor pora jodi amikhan ke eitu khan bhi koribi koile amikhan titia koribo.
4 Sepse ata që janë ndriçuar një herë, e shijuan dhuntinë qiellore dhe u bënë pjestarë të Frymës së Shenjtë,
Kelemane kun manu poila eitu khan jani loise, kunkhan sorgo laga asirbad jani loise aru Pobitro Atma te bhag ase,
aru kun Isor laga bhal kotha to jani loise aru ahibole thaka yug laga takot jani loise, (aiōn g165)
6 dhe po u rrëzuan, është e pamundur t’i sjellësh përsëri në pendim, sepse ata, për vete të tyre, e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë.
hoile bhi kun giri jaise- taikhan aru bhi mon ghura bole to tan ase. Kelemane taikhan nijor pora Isor laga Putro ke aru bhi Cross te morai di ase, aru Taike manu usorte sorom khilai di ase.
7 Sepse toka, që pi shiun, i cili bie shpesh mbi të dhe prodhon barëra të dobishme për ata që e punojnë, merr bekim nga Perëndia;
Kelemane borkhon gira pani to mati pora khai loi, aru etu mati pora bhal kheti koribo pare, aru kheti kora ke khabole diye, etu pora Isor laga bhal asirbad to pai loi.
8 kurse, po të prodhojë ferra e murriza, shahet edhe afër mallkimit dhe fundi i vet është për t’u djegur.
Kintu kun to matite kata aru jongol ulai etu mati kaam nathake aru shrap paikena sob jongol khan jola bole nimite he hoijai.
9 Dhe ndonëse flasim kështu, ne, o të dashur, lidhur me ju jemi të bindur për gjëra më të mira dhe që i takojnë shpëtimit;
Kintu, morom te thaka khan, amikhan eneka koi thakile bhi, apuni khan nimite amikhan bhal bhabona koridi ase, juntu ase poritran laga kotha.
10 sepse Perëndia nuk është i padrejtë, që të harrojë veprën dhe mundimin tuaj të dashurisë që treguat për emrin e tij me shërbesën që u bëtë dhe po u bëni shenjtorëve.
Kelemane Isor to anyai kora Isor nohoi, apuni kaam kora khan aru Tai laga naam ke morom kora, apuni Tai laga pobitro manu khan ke sewa kora aru etiya bhi taikhan ke sewa kori thaka to kitia bhi pahori najabo.
11 Dhe dëshirojmë që secili nga ju të tregojë deri në fund të njëjtin zell për të arritur në sigurimin e plotë të shpresës,
Amikhan laga etu he sob pora dangor itcha ase apuni ses tak eneka kori thakibo, etu pora apuni laga asha thik rakhibo nimite.
12 që të mos bëheni përtacë, por t’u përngjani atyre që nëpërmjet besim dhe durim trashëgojnë premtimet.
Eitu khan sob to apuni alchi nakoribole nimite ase, kintu atma te thaka khan laga biswas aru mon chutu kori kene thaka to saikene apuni bhi Isor pora ki kosom dise etu laga bhag hobo.
13 Sepse kur Perëndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenë se s’kishte ndonjë më të madh që të përbetohej, bëri be me veten e tij
Jitia Isor pora Abraham logote kosom disele, Tai nijor naam te kosom dise, kelemane Tai pora uporte thaka laga kosom khabole nimite aru kun bhi nai.
14 duke thënë: “Sigurisht do të të bekoj dhe do të të shumoj fort”.
Tai koise, “Moi tumike asirbad koribo, aru Moi tumike bisi dangor bonai dibo.”
15 Dhe kështu Abrahami, duke pritur me durim, fitoi premtimin.
Aru etu nisena he, Abraham dhorjo kori kene rukha karone, Isor pora taike ki kosom dise etu tai paise.
16 Sepse njerëzit bëjnë be për dikë që është më i madh, dhe në këtë mënyrë betimi për ta është garancia që i jep fund çdo mosmarrëveshjeje.
Kelemane manu khan to kun taikhan nijor pora dangor ase, taikhan laga naam loi kene he kosom khai. Etu pora he taikhan majote mon namili kene thaka to khotom hoijai, kelemane kosom diya to ekjon uporte bharosa kori bole nimite kowa ase.
17 Kështu Perëndia, duke dashur t’u tregojë trashëgimtarëve të premtimit në mënyrë më të qartë palëkundshmërinë e vendimit të tij vuri ndërmjetës betimin,
Jitia Isor pora Tai laga waris khan ke Tai laga kosom te eku bodla-bodli nai koi kene sapha pora dikhai dibole nimite korise, Tai etu kosom to ji hoile bhi pabo koi kene vachan dise.
18 që me anë të dy gjërave të pandryshueshme, në të cilat është e pamundur të Perëndia të gënjejë, të kemi trimërim të madh ne, që kemi kërkuar strehë duke u kapur nga shpresa që na u vu përpara.
Tai duita bodla-bodli kori bole napara laga kaam pora eneka korise- Isor to kitia bhi misa kotha nokoi- amikhan, kun luka bole nimite polai jaise, Tai pora amikhan ke ki asha dise, ta te mon dangor hoi kene thik pora dhuri rakhibo nimite.
19 Kjo shpresë që ne kemi është si një spirancë e sigurt dhe e patundur, dhe që hyn deri në brendësinë e velit,
Amikhan etu asha thaka to amikhan laga atma ke nahila jagate rakhibole aru bharosa thaka jagate rakhibo nimite ase, kun to purdah laga bhitor jagate bhi ghusi bole pare,
