Hebrenjve 5
1 Sepse çdo kryeprift, që merret prej njerëzve, vihet kryeprift mbi njerëzit për gjërat që kanë të bëjnë me Perëndinë, për të ofruar dhurata dhe flijime për mëkatet;
Ko eni, ko e taulaʻeiki lahi kotoa pē kuo fili mei he kakai, kuo fakanofo ia maʻae kakai ʻi he ngaahi meʻa ʻae ʻOtua, koeʻuhi ke ne ʻatu ʻae ngaahi meʻa foaki mo e ngaahi feilaulau koeʻuhi ko e angahala:
2 kështu ai mund të ketë dhembshuri për ata që janë të paditur dhe të gënjyer, sepse edhe ai është i veshur me dobësi,
ʻAia ʻoku ne faʻa ʻofa mamahi ki he vale, pea mo e hēhē; koeʻuhi kuo takatakai foki ia ʻe he vaivai.
3 dhe për këtë arsye është i detyruar të ofrojë flijime për fajet, si për popullin ashtu edhe për veten e tij.
Pea ko e meʻa ia ʻoku totonu ke ne fai tatau ai ʻae feilaulau maʻae kakai, pea maʻana foki, koeʻuhi ko e angahala.
4 Dhe askush nuk e merr këtë nder prej vetes së tij, po ai që thirret nga Perëndia, sikurse Aaroni.
Pea ʻoku ʻikai toʻo ʻe ha tangata ʻae ngaue tapu ni kiate ia, ka ko ia kuo ui ʻe he ʻOtua, ʻo hangē ko ʻElone.
5 Kështu edhe Krishti nuk e përvetësoi ai vetë lavdinë që të bëhet kryeprift, por ia dha Ai që i tha: “Ti je im Bir, sot ti më linde”,
Pea pehē, naʻe ʻikai fakaongoongolelei ʻe ia ia ʻe Kalaisi, ke ne hoko ai ko e fungani taulaʻeiki; ka ko ia ne ne pehē kiate ia, “Ko hoku ʻAlo koe, kuo u fakatupu koe he ʻaho ni.”
ʻO hangē ko ʻene lea foki ʻe taha, “Ko e taulaʻeiki koe ʻo taʻengata, ʻi he lakanga ʻo Melekiseteki.” (aiōn g165)
7 I cili, në ditët e mishit të tij, me klithma të larta dhe me lot, i ofroi lutje dhe urata atij që mund ta shpëtonte nga vdekja, dhe u dëgjua për shkak të frikës së tij nga Perëndia.
ʻAia ʻi he ngaahi ʻaho ʻo hono sino, kuo ne ʻohake ʻae hū mo e kole tāumaʻu, fakataha mo e tangi mālohi mo e loʻimata, kiate ia naʻe faʻa fai ke fakamoʻui ia mei he mate, pea naʻe ongoʻi ia ʻi he meʻa naʻe manavahē ai ia;
8 Edhe pse ishte Bir, mësoi të jetë i bindur nga ato që pësoi,
Neongo ko e ʻAlo ia, ka naʻe akonekina ia ke talangofua ʻe he ngaahi meʻa naʻa ne kātaki;
9 dhe, si u bë i përkryer, u bë vepronjësi i shpëtimit të amshuar për të gjithë ata që që i binden, (aiōnios g166)
Pea kuo fakahaohaoa ia, pea ne hoko ko e tupuʻanga ʻoe moʻui taʻengata kiate kinautolu kotoa pē ʻoku talangofua kiate ia; (aiōnios g166)
10 duke qenë i shpallur kryeprift nga Perëndiaa sipas rendit të Melkisedekut,
Kuo ui ʻe he ʻOtua ko e fungani taulaʻeiki ʻi he lakanga ʻo Melekiseteki.
11 për të cilin kemi shumë gjëra për të thënë, por të vështira për t’u shpjeguar, sepse ju jeni rënduar nga veshët për të dëgjuar.
ʻAia ʻoku ʻi ai ʻae ngaahi meʻa lahi ʻiate kimautolu ke leaʻaki, pea faingataʻa hono fakamatala, ko e meʻa ʻi hoʻomou taʻeongongofua.
12 Sepse, ndonëse tashmë duhet të ishit mësues, keni përsëri nevojë që t’ju mësojnë njohuritë e para të orakujve të Perëndisë, dhe keni nevojë për qumësht, dhe jo për ushqime të forta.
He ko e meʻa ʻi he fuoloa kuo taau mo kimoutolu ke akonaki, ka ʻoku ʻaonga ke toe akonekina ʻakimoutolu pe ko e hā hono ʻuluaki tefito ʻoe ngaahi folofola ʻae ʻOtua; pea kuo mou toe tatau mo ia ʻoku ʻaonga ki ai ʻae huʻahuhu, kae ʻikai ha meʻakai mālohi.
13 Sepse kushdo që ushqehet me qumësht nuk ka përvojën e fjalës së drejtësisë, sepse është foshnjë;
He ko ia kotoa pē ʻoku fakahuhu ʻi he huʻahuhu, ʻoku taʻepoto ia ʻi he folofola ʻoe māʻoniʻoni: he ko e valevale ia.
14 kurse ushqimi i fortë është për të rriturit, të cilët, nga përvoja, i kanë të zhvilluara vetitë për të dalluar të mirën dhe të keqen.
Ka ko e meʻakai mālohi, ʻoku ʻanautolu ʻoku matuʻotuʻa, ʻakinautolu ko e meʻa ʻi he maheni ai, ʻi he faʻa ngāueʻaki ʻae ngaahi anga ʻo honau loto, ʻoku nau ʻilo ai ʻae lelei mo e kovi.
