Hebrenjve 5
1 Sepse çdo kryeprift, që merret prej njerëzve, vihet kryeprift mbi njerëzit për gjërat që kanë të bëjnë me Perëndinë, për të ofruar dhurata dhe flijime për mëkatet;
Kahniwotsatsi naash ik iko ashuwotsitse galeyar Ik'onton gonkit kis'aatse ashuwots shegro wotaarr mebonat wosho t'intsosh b́ naashiyefoni.
2 kështu ai mund të ketë dhembshuri për ata që janë të paditur dhe të gënjyer, sepse edhe ai është i veshur me dobësi,
Bí b́tookon maawk b́detstsotse dartswotsnat sheeltswotsi maac' k'ewon s'iilo falitwe.
3 dhe për këtë arsye është i detyruar të ofrojë flijime për fajet, si për popullin ashtu edhe për veten e tij.
Bí b́ tokooshor maaw ash b́wottsatse tuutson morrosh oorowe eto daatsitwosho t'intso bín b́ geyit ashuwts s'uzsh b́woterawo b́ tookishorniyee.
4 Dhe askush nuk e merr këtë nder prej vetes së tij, po ai që thirret nga Perëndia, sikurse Aaroni.
Aronkok'o Ik'on s'eegetso b́ wotiyala bako konwor manghan b́tookon daatsratse.
5 Kështu edhe Krishti nuk e përvetësoi ai vetë lavdinë që të bëhet kryeprift, por ia dha Ai që i tha: “Ti je im Bir, sot ti më linde”,
Krstoswor mank'o b́ tookon kahniwotsatse naash k'aabo woti mango de'atse, ernmó bí kahni naashi k'aab wotimango b́ datsi, «Neehe t na'o neene, Taa hambets neen shuure» etts Ik'okne.
K'osh beyokoknowere Ik'o, «Melkes'edik' naashtsok'o Neehe dúre dúrosh kahni neene» etfe. (aiōn g165)
7 I cili, në ditët e mishit të tij, me klithma të larta dhe me lot, i ofroi lutje dhe urata atij që mund ta shpëtonte nga vdekja, dhe u dëgjua për shkak të frikës së tij nga Perëndia.
Ash wotat datsnatse b́ beyor, Iyesus k'irotse bín kashiyosh falit Ik'o maants een k'aaronat ay aac'uwo kuut'fetst Ik'o b́ k'oni, Ik'o b́shattsosh b́ k'ontso Ik'o b́ k'ebiye.
8 Edhe pse ishte Bir, mësoi të jetë i bindur nga ato që pësoi,
Ik'o naayi wotk'ay b́wotiyalor b́ bek'ts gond bek'atse aleyo danb́dek'i.
9 dhe, si u bë i përkryer, u bë vepronjësi i shpëtimit të amshuar për të gjithë ata që që i binden, (aiōnios g166)
S'een wotat b́datseyakon aleyiru jamwots dúre dúron b́weeron kashitune. (aiōnios g166)
10 duke qenë i shpallur kryeprift nga Perëndiaa sipas rendit të Melkisedekut,
Manwere Ik'o Melkes'edik' kahani naashok'o naashi k'aab woshdek't bín b́ naashiy.
11 për të cilin kemi shumë gjëra për të thënë, por të vështira për t’u shpjeguar, sepse ju jeni rënduar nga veshët për të dëgjuar.
Keewan jangosh tkeewit keewo ay fa'ee, ernmó t'iwintsdek'osh falitk woto it k'aztsosh itsh daniyosh mange.
12 Sepse, ndonëse tashmë duhet të ishit mësues, keni përsëri nevojë që t’ju mësojnë njohuritë e para të orakujve të Perëndisë, dhe keni nevojë për qumësht, dhe jo për ushqime të forta.
Andish b́ borfetsosh it danifwotsi woto faliyank'te b́ teshi, ernmó Ik'i aap'o shints dano itsh aani danitwo k'osh asho geyife, mansh mank'oon eshe itsh geyitwo ez goora bako kup' mishaliye,
13 Sepse kushdo që ushqehet me qumësht nuk ka përvojën e fjalës së drejtësisë, sepse është foshnjë;
Ez goor mec'ron beyiru jamo na'i marmat' b́ wottsotse sheeng keewonat gond keewon galdek'i dano dande'afa'e.
14 kurse ushqimi i fortë është për të rriturit, të cilët, nga përvoja, i kanë të zhvilluara vetitë për të dalluar të mirën dhe të keqen.
Kup' misho boosh b́geyitswotsmó sheegonat gondon galdek'i doy detsts ash een eenwotsiye.
