Hebrenjve 4
1 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.
അപരം തദ്വിശ്രാമപ്രാപ്തേഃ പ്രതിജ്ഞാ യദി തിഷ്ഠതി തർഹ്യസ്മാകം കശ്ചിത് ചേത് തസ്യാഃ ഫലേന വഞ്ചിതോ ഭവേത് വയമ് ഏതസ്മാദ് ബിഭീമഃ|
2 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.
യതോ ഽസ്മാകം സമീപേ യദ്വത് തദ്വത് തേഷാം സമീപേഽപി സുസംവാദഃ പ്രചാരിതോ ഽഭവത് കിന്തു തൈഃ ശ്രുതം വാക്യം താൻ പ്രതി നിഷ്ഫലമ് അഭവത്, യതസ്തേ ശ്രോതാരോ വിശ്വാസേന സാർദ്ധം തന്നാമിശ്രയൻ|
3 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time”, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.
തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം വിശ്വാസിഭിരസ്മാഭിഃ പ്രവിശ്യതേ യതസ്തേനോക്തം, "അഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം, പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| " കിന്തു തസ്യ കർമ്മാണി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലാത് സമാപ്താനി സന്തി|
4 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;
യതഃ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ സപ്തമം ദിനമധി തേനേദമ് ഉക്തം, യഥാ, "ഈശ്വരഃ സപ്തമേ ദിനേ സ്വകൃതേഭ്യഃ സർവ്വകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ| "
5 dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time”.
കിന്ത്വേതസ്മിൻ സ്ഥാനേ പുനസ്തേനോച്യതേ, യഥാ, "പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| "
6 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,
ഫലതസ്തത് സ്ഥാനം കൈശ്ചിത് പ്രവേഷ്ടവ്യം കിന്തു യേ പുരാ സുസംവാദം ശ്രുതവന്തസ്തൈരവിശ്വാസാത് തന്ന പ്രവിഷ്ടമ്,
7 ai cakton përsëri një ditë: “Sot”, duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur”.
ഇതി ഹേതോഃ സ പുനരദ്യനാമകം ദിനം നിരൂപ്യ ദീർഘകാലേ ഗതേഽപി പൂർവ്വോക്താം വാചം ദായൂദാ കഥയതി, യഥാ, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹി മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ| "
8 Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.
അപരം യിഹോശൂയോ യദി താൻ വ്യശ്രാമയിഷ്യത് തർഹി തതഃ പരമ് അപരസ്യ ദിനസ്യ വാഗ് ഈശ്വരേണ നാകഥയിഷ്യത|
9 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.
അത ഈശ്വരസ്യ പ്രജാഭിഃ കർത്തവ്യ ഏകോ വിശ്രാമസ്തിഷ്ഠതി|
10 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.
അപരമ് ഈശ്വരോ യദ്വത് സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ തദ്വത് തസ്യ വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവിഷ്ടോ ജനോഽപി സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശ്രാമ്യതി|
11 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.
അതോ വയം തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടും യതാമഹൈ, തദവിശ്വാസോദാഹരണേന കോഽപി ന പതതു|
12 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.
ഈശ്വരസ്യ വാദോഽമരഃ പ്രഭാവവിശിഷ്ടശ്ച സർവ്വസ്മാദ് ദ്വിധാരഖങ്ഗാദപി തീക്ഷ്ണഃ, അപരം പ്രാണാത്മനോ ർഗ്രന്ഥിമജ്ജയോശ്ച പരിഭേദായ വിച്ഛേദകാരീ മനസശ്ച സങ്കൽപാനാമ് അഭിപ്രേതാനാഞ്ച വിചാരകഃ|
13 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.
അപരം യസ്യ സമീപേ സ്വീയാ സ്വീയാ കഥാസ്മാഭിഃ കഥയിതവ്യാ തസ്യാഗോചരഃ കോഽപി പ്രാണീ നാസ്തി തസ്യ ദൃഷ്ടൗ സർവ്വമേവാനാവൃതം പ്രകാശിതഞ്ചാസ്തേ|
14 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.
അപരം യ ഉച്ചതമം സ്വർഗം പ്രവിഷ്ട ഏതാദൃശ ഏകോ വ്യക്തിരർഥത ഈശ്വരസ്യ പുത്രോ യീശുരസ്മാകം മഹായാജകോഽസ്തി, അതോ ഹേതോ ർവയം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞാം ദൃഢമ് ആലമ്ബാമഹൈ|
15 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.
അസ്മാകം യോ മഹായാജകോ ഽസ്തി സോഽസ്മാകം ദുഃഖൈ ർദുഃഖിതോ ഭവിതുമ് അശക്തോ നഹി കിന്തു പാപം വിനാ സർവ്വവിഷയേ വയമിവ പരീക്ഷിതഃ|
16 Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.
അതഏവ കൃപാം ഗ്രഹീതും പ്രയോജനീയോപകാരാർഥമ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തുഞ്ച വയമ് ഉത്സാഹേനാനുഗ്രഹസിംഹാസനസ്യ സമീപം യാമഃ|
