< Hebrenjve 4 >

1 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.
Barki anime, senke tiwuzi seke katti uye madiri ma sizikime uhana uvenke sa utirza ainko shi wa Asere.
2 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.
Ta kunna imum iriri uvenke Asere kasi gusi sa abuka we. Aka du ra ka ginome da ya wuba ahira ande sa wa kunna nan nu daki uguna wa nya uhemba.
3 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time”, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.
Haru me sata hem have waniti di ribe uvenke uginome, kasi gusibe sama gu, “Ira itono sama wuzi anyi mo uconno iruba im wada ribe me uvenke umba.” Ma buki anime, kosaize mamu mara katuma ku bara unee nan timumu me satira anyimo me.
4 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;
Mabuu a are ahira usuro u wui usunare anyimo akatuma kame vat.”
5 dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time”.
Makuri magu, “Wedaba ri be me uvenke um ba.”
6 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,
Barki ani me, barki anu ribilize, ani me ani ma isarailawa gbardang saula kunna kadura ka gino me abanga uven ke ume daki waribe ba barki u zatu tarsa imumbe sa abuka.
7 ai cakton përsëri një ditë: “Sot”, duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur”.
Asere akura barka uru wui sa atissa uni, “Mawuna uwui ugino me uganiya sa ma buki tize u suro u Dauda, igebe sama gu in nu do donkino, sa atubi u bo me, “Kani me inki ya kunna ni myiraran nume, katti gbas in ni ruba ishi me ba.
8 Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.
In gusi Joshua ma nyawe uvenke, Asere dadakuri abuki me tize Azesere a urru wui ba.
9 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.
A anime, uwui uvenke Asabar urani sa a inko ahira a nu Asere.
10 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.
Barkime desa maribe uvenke Asere me nice nume cangi mavenke usuro uka tuma kame, kasi gussi sa Asere awuizi in umeme.
11 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.
Barki anime aca ti nyari uribe u venke ugino me, katti u ye mawuzi uzatu tarsa sawa wuza.
12 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.
Tize ta Asere tivengize, Tiire, uvira uni utinyo-tire. Uke uwata atii iruba nan bibe, mahaza mabarige make marusi utarsa ugungu zono u basa abanga iruba nan binyo me.
13 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.
Daki ire imum sa a inko izi ni hunzi aje Asere. Kodi nyani ira ama sa, iba ciki ama sa aje ame sa ya cukuno uguna kovi madi basa imum ace aru ahira me.
14 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.
Ti zin nu dang desa ma wata azesere, Yeso vana Asere, sen ke ti inta uhem uru inni kara.
15 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.
Barki udang ukatuma karu daki unu zattu gogeni uni ahira u sizi kime, uru uni ba, desa awuzanduru ane ani daki akemme imma diniba.
16 Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.
Senke ti e ahira tigomo turunta in ni ruba ka inde, barki a buri duru tikuri tikem urunta saudi han duru uganiya unyara.

< Hebrenjve 4 >