Hebrenjve 4

1 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

NO ia hoi, i ka waiho ana mai o ka olelo mua no ke komo ana iloko o kona wahi maha, e ao kakou o loaa ole ia i kekahi o oukou.

2 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

No ka mea, ia kakou kekahi i haiia mai ka euanelio e like me ia ia lakou; aka, o ka olelo i lohea, aole ia i hoopomaikai ia lakou, i ka hoopili ole ia me ka manaoio iloko o ka poe i lohe.

3 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time”, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

Aka hoi, o kakou ka poe manaoio ke komo iloko o kahi maha, me ia kana olelo ana, Pela hoi aui ko'u huhu i. hoohiki ai, aole lakou e komo iloko o ko'u wahi maha; oia hoi i ka pau ana o na hana mahope iho o ka hookumu ana o ke ao nei.

4 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;

No ka mea, ua olelo mai ia ma kekahi wahi no ka hiku o ka la, peneia, I ka hiku o ka la i hoomaha'i ke Akua i kana mau hana a pau.

5 dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Eia hoi peneia, Aole lakou e komo iloko o ko'u wahi maha.

6 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

Oia hoi, no ke koe ana mai o ke komo ana o kekahi poe iloko o ua mea la, a o ka poe i hai mua ia'ku ai keia pono, aole lakou i komo no ka manaoio ole;

7 ai cakton përsëri një ditë: “Sot”, duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur”.

Ua hoakaka hou mai ia i kekahi la, e olelo ana ma Davida, I keia la, i ka manawa mahope loa mai; ua oleloia mai peneia, I keia la i ko oukou lohe ana i kona leo, mai hoopaakiki i ko oukou naau.

8 Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

No ka mea, ina ua hoomaha aku o Iosua ia lakou, ina aole ia i olelo hou no kekahi la okoa.

9 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

Nolaila hoi, e waiho ana no he wahi maha no na kanaka o ke Akua.

10 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

A o ka mea hoi i komo iloko o kona wahi maha, ua hoomaha no ia i kana mau hana iho, me ke Akua la hoi i hoomaha ai i kana.

11 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

No ia mea, e hooikaika nui kakou e komo iloko o ia wahi maha, i ole ai e haule kekahi mamuli o ua manaoio ole la.

12 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

No ka mea, he ikaika, he mana hoi ko ka olelo a ke Akua, he oi nui kona mamua o ko ka pahikaua oi lua, e o ana a kaawale ke ola a me ka uhane, o na ami a me ka lolo; oia ka lunakanawai no ka noonoo a me ka naau.

13 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.

Aohe mea nalo i kona maka; aka, ua weheia, a ua akaka loa na mea a pau i ka maka o ka mea ia ia kakou e hai aku ai.

14 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

A, no ka loaa ana ia kakou ke kahuna nui, i hala aku i na lani, o Iesu, ke Keiki a ke Akua, e hoopaa kakou i ko kakou hooiaio ana.

15 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

No ka mea, aole ia kakou ke kahuna i aloha ole mai i ko kakou nawaliwali; aka, o kekahi i hoowalewaleia'ku i na mea a pau me kakou la i hoowalewaleia mai ai, aole hoi ona hala.

16 Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.

Nolaila, e hookokoke aku kakou ma ka nohoalii aloha me ka manaolana, i alohaia mai kakou, a i loaa hoi ka lokomaikai e kokua mai ai i ka wa popilikia.