Hebrenjve 4

1 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

Therefore we should fear, since a promise of entering His rest still stands, lest any one of you should expect to have come short of it.

2 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

Really, because we are continually hearing Good News just like they did, but the word that they heard did not profit them, since they were not intimately united with the faith of those who obeyed.

3 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: “Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time”, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

Now we who have believed do enter that rest, just as He has said, “So I took an oath in my wrath, ‘As if they will ever enter my rest!’”—His works were certainly finished from the foundation of the world,

4 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: “Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij”;

because somewhere He has spoken about the seventh day like this, “And on the seventh day God rested from all His works,”

5 dhe po aty: “Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

while again, in this place, “As if they will ever enter my rest!”

6 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

Therefore since it remains for some to enter into it, and those who formerly had the Good News proclaimed to them did not enter because of disobedience,

7 ai cakton përsëri një ditë: “Sot”, duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur”.

He again designates a certain day, after such a long time, saying through David: “Today” (as was stated above), “Today, if you would hear His voice, do not harden your hearts.”

8 Sepse, në qoftë se Jozueu do t’u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

Because if Jesus had given them rest, He would not have spoken afterward of another day.

9 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

So then, there remains a Sabbath rest for the people of God.

10 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

Further, the one having entered into His rest has himself also rested from his own works, just as God did from His.

11 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

Therefore, let us take pains to enter into that rest so that no one may fall through the same pattern of disobedience.

12 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

Because the Word of God is living and efficient, and sharper than any two-edged sword, actually penetrating to the point of separating soul and spirit, joints and marrow; in fact, it is able to evaluate a heart's reflections and intentions.

13 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t’i japim llogari.

Nothing in all creation is hidden from His sight; rather all things are naked and open to the eyes of Him to whom we must give account.

14 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

Therefore, since we have a Great High Priest who has passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast the Confession.

15 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t’i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

For we do not have a High Priest who is unable to sympathize with our weaknesses, but He was tested in all points, in similar ways, without sin.

16 Le t’i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.

So let us approach the throne of grace with confidence, that we may receive mercy and find grace, for timely help.