Hebrenjve 3

1 Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,

Então, meus irmãos e minhas irmãs, que vivem para Deus e que participam deste chamado celestial, precisamos pensar cuidadosamente sobre Jesus, aquele que dizemos que foi enviado por Deus e que é considerado o Grande Sacerdote.

2 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.

Ele foi fiel a Deus no trabalho para o qual foi escolhido, assim como Moisés foi fiel a Deus na casa de Deus.

3 Sepse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.

Mas Jesus merece uma glória muito maior do que a de Moisés, da mesma forma que um construtor de uma casa merece mais crédito do que a casa.

4 sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.

Cada casa tem o seu construtor, mas Deus é o construtor de tudo.

5 Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,

E Moisés foi um servo fiel na casa de Deus. Ele falou a respeito do que seria anunciado tempos depois.

6 por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.

Mas Cristo é um filho que é o responsável pela casa de Deus. E nós somos a casa de Deus, desde que conservemos a confiança e a esperança naquilo que esperamos.

7 Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,

É por isso que o Espírito Santo diz: “Hoje, se vocês ouvirem o que Deus está dizendo,

8 mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,

não tenham uma atitude teimosa, como os seus antepassados tiveram, ao se revoltarem contra Ele, quando o colocaram à prova no deserto.

9 ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.

Os seus antepassados me fizeram passar por isso. Testaram a minha paciência, mesmo tendo sido testemunhas do que eu fiz durante quarenta anos.

10 Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;

Aquela geração me irritou e, então, eu disse: ‘Os pensamentos deles são puro engano, e eles não me conhecem e nem sabem o que eu estou fazendo.’

11 kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Então, por causa da minha decepção, eu jurei: ‘Eles não entrarão no meu descanso.’”

12 Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,

Irmãos e irmãs, façam tudo para que não tenham pensamentos ruins, que os afastem da fé no Deus vivo.

13 por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: “Sot”, që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.

Animem uns aos outros todos os dias, enquanto vocês ainda têm um “hoje.” Assim, nenhum de vocês será endurecido pelo engano do pecado.

14 Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,

Pois somos aliados de Cristo, desde que a nossa fé em Deus continue inabalável desde o começo até o fim.

15 kur thuhet: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes”.

Como é dito nas Sagradas Escrituras: “Hoje, se vocês ouvirem o que Deus está dizendo, não tenham uma atitude teimosa como os seus antepassados tiveram, ao se revoltarem contra Ele.”

16 Kush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?

Quem foi que se revoltou contra Deus, mesmo ao ouvir o que ele disse? Por acaso, não foram todos aqueles que sairam do Egito, por intermédio de Moisés?

17 Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s’qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?

Com quem Deus ficou aborrecido por quarenta anos? Não foi com aqueles que pecaram, aqueles mesmos que foram sepultados no deserto?

18 Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?

A quem Deus se referia ao jurar que eles não entrariam em seu descanso? Não foi, por acaso, uma referência àqueles que foram desobedientes?

19 Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.

Então, está claro para nós que eles não foram capazes de entrar na terra prometida porque não confiaram em Deus.