Hebrenjve 3

1 Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,

Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our profession, Christ Jesus;

2 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.

Who was faithful to him that appointed him, as also Moses was faithful in all his house.

3 Sepse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.

For this man was counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who has built the house has more honour than the house.

4 sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.

For every house is built by some man; but he that built all things is God.

5 Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,

And Moses verily was faithful in all his house, as a servant, for a testimony of those things which were to be spoken after;

6 por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.

But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.

7 Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,

Wherefore (as the Holy Spirit (pneuma) says, To day if all of you will hear his voice,

8 mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,

Harden not your hearts, as in the provocation, in the day of temptation in the wilderness:

9 ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my works forty years.

10 Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;

Wherefore I was grieved with that generation, and said, They do always go astray in their heart; and they have not known my ways.

11 kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

So I swore in my wrath, They shall not enter into my rest.)

12 Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,

Take heed, brethren, lest there be in any of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.

13 por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: “Sot”, që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.

But exhort one another daily, while it is called To day; lest any of you be hardened through the deceitfulness of sin.

14 Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,

For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence steadfast unto the end;

15 kur thuhet: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes”.

While it is said, To day if all of you will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation.

16 Kush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?

For some, when they had heard, did provoke: nevertheless not all that came out of Egypt by Moses.

17 Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s’qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?

But with whom was he grieved forty years? was it not with them that had sinned, whose carcasses fell in the wilderness?

18 Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?

And to whom swore he that they should not enter into his rest, but to them that believed not?

19 Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.

So we see that they could not enter in because of unbelief.