< Hebrenjve 3 >

1 Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,
So, my brothers and sisters who live for God and who share in this heavenly calling, we need to think carefully about Jesus—the one we say is sent by God, and is the High Priest.
2 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.
He was faithful to God in the work he was chosen to do, just like Moses was faithful to God in God's house.
3 Sepse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.
But Jesus deserves much greater glory than Moses, in the same way that the builder of a house deserves more credit than the house.
4 sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.
Every house has its builder; God is the builder of everything.
5 Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,
As a servant, Moses was faithful in God's house. He provided evidence of what would be announced later.
6 por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.
But Christ is a son, in charge of God's house. And we are God's house as long as we hold on with confidence to the hope we boast we believe in.
7 Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,
This is why the Holy Spirit says, “If you hear what God is saying to you today,
8 mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,
don't have a hard-hearted attitude like the time you rebelled against him, when you tested him in the wilderness.
9 ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.
Your fathers put me through it, trying my patience, and they saw the evidence I gave them for forty years.
10 Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;
That generation made me angry and so I said, ‘They're always mistaken in what they think, and they don't know me or what I'm doing.’
11 kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.
So in my frustration I vowed, ‘They shall not enter my rest.’”
12 Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,
Brothers and sisters, make sure that none of you has an evil mindset that's given up trusting in the God of life.
13 por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: “Sot”, që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.
Encourage each other every day while you still have “today,” so that none of you will be deceived by sin and become hard-hearted.
14 Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,
For we are partners with Christ as long as we hold on to our confidence in God from beginning to end.
15 kur thuhet: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes”.
As Scripture says, “If you hear what God is saying to you today, don't have a hard-hearted attitude like the time you rebelled against him.”
16 Kush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?
Who was it that rebelled against God, even though they heard what he said? Wasn't it all those who were led out of Egypt by Moses?
17 Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s’qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?
Who was God upset with for forty years? Wasn't it those who sinned, those who were buried in the desert?
18 Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?
Who was God speaking of when he vowed they should not enter into his rest? Wasn't it those who disobeyed him?
19 Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.
So we see that they were not able to enter because they didn't trust him.

< Hebrenjve 3 >