< Hebrenjve 2 >

1 Prandaj ne duhet t’u përmbahemi më shumë atyre që dëgjuam, se mos shkasim ndonjë herë nga ruga.
Ie amy zay, tsy mahay tsy tomiren-tika am-pininihañe o jinanjin-tikañeo, tsy mone handifike.
2 Sepse, në qoftë se fjala që u fol nga engjëjt është e patundur dhe çdo shkelje e mosbindje mori një shpagim të drejtë,
Aa kanao niventeñe te soa oreñe i tsara nisaontsie’ anjeliy, naho fonga nandilovañe ami’ty evae’e o fiolàñe naho fanjeharañeo,
3 si do të shpëtojmë ne, nëqoftëse e lëmë pas dore një shpëtim kaq të madh? Ky shpëtim, si u shpall në fillim prej Perëndisë, u vërtetua ndër ne nga ata që e dëgjuan,
le aia ty hipolitiran-tika naho amoean-tikañe i rombake jabajaba zay? ie tam-pifotora’e añe ty namotora’ i Talè fitaroñe, naho niventè’ o nahajanjiñeo;
4 ndërsa Perëndia dëshmonte për të me anë shenjash e mrekullish, me vepra të ndryshme të fuqishme dhe me dhurata të Shpirtit të Shenjtë, sipas vullnetit të tij.
mbore nitaroñen’ Añahare am-biloñe naho halatsàñe naho sata tsitantane ankafankafa, vaho amo falalàn’ Arofo Masiñeo an-satri’ey.
5 Sepse Perëndia nuk e vuri nën pushtet të engjëjve botën që ka për të ardhur, për të cilin po flasim,
Tsy o anjelio ty nampiambaneañe i voatse ho avy isaontsian-tikañey
6 por dikush dëshmoi diku duke thënë: “Ç’është njeriu, që të bie ndërmend për të? Ose i biri i njeriut që të kujdesesh për të?
fa teo ty nitsaraeñe ty hoe: Ino ondatio, te ahoa’o, naho ty ana’ ondaty te tilihe’o?
7 Ti e bëre për pak kohë më të vogël nga engjëjt, ti e kurorëzove me lavdi dhe me nder dhe e vure përmbi veprat e duarve të tua;
Nanoe’o ambanevanen’Añahare heike, mbore sinabaka’o engeñe naho hasiñe naho tinendre’o ambone’ o satam-pità’oo,
8 Ti i vure të gjitha nën këmbët e tij”. Sepse, mbasi i vuri të gjitha nën pushtetin e tij, nuk la asgjë pa iu nënshtruar. Por tani nuk shohim ende që të gjitha janë nën pushtetin e tij,
vaho nampivohore’o ambanem-pandia’e eo ze he’e. Aa kanao kila nampiambaneañe ama’e, le tsy ao ty napo’e tsy hivohotse ama’e. F’ie henanekeo mbe tsy onin-tika te hene nampiambaneañe.
9 por shohim Jezusin të kurorëzuar me lavdi dhe me nder për vdekjen që pësoi; ai u bë për pak kohë më i vogël se engjëjt, që me hirin e Perëndisë të provonte vdekjen për të gjithë njerëzit.
Fe fohin-tikañe i nanoeñe ambanevane’ o anjelio heikey, toe Iesoà, ie nalovilovin-kavilasy ro sinabakan’ engeñe naho hasiñe, soa t’ie ami’ty fatarihan’ Añahare ro hitsope-kavilasy ho a ze he’e.
10 Sepse i duhej atij, për të cilin dhe nëpërmjet të cilit janë të gjitha, duke çuar shumë bij në lavdi, ta bënte të përsosur me anë të vuajtjeve realizuesin e shpëtimit të tyre.
Amy t’ie nañeva, le nanoañe ze he’e, naho toe ie ty talim-pisia’ ze haliforañe, ie minday anake maro mb’an-drenge, ro nifonireñe an-kaloviloviañe ho Talèm-pandrombahañe iareo.
11 Sepse ai që shenjtëron dhe ata që shenjtërohen janë të gjithë prej një; prandaj as nuk turpërohet t’i quajë vëllezër,
Aa kanao songa boak’ amy Raikey i mpañamasiñey naho o nefera’eo, le tsy mana­latse aze te anoa’e longo,
12 duke thënë: “Vëllezërve të mi do t’ua shpall emrin tënd, do të të lavdëroj në mes të kishës”.
ami’ty hoe Ho taroñeko amo rolongokoo ty tahina’o; ho bangoeko añivo’ o fivorio.
13 Edhe më: “Do të shpresoj në të”. Dhe përsëri: “Ja unë, dhe fëmijët që m’i dha Perëndia”.
tovo’e: Hatokisako re. vaho indraike: Intoy raho, naho o amory natolon’ Añahare ahikoo.
14 Sepse, duke qenë se bijtë kanë marrë pjesë prej mishi dhe gjaku, po ashtu edhe ai u bë pjestar në po ato gjëra, që të shkatërronte, me anë të vdekjes, atë që ka pushtetin e vdekjes, domethënë djallin,
Aa kanao itraofa’ o anakeo ty nofotse aman-dio, le rinambe’e ty hifana­hake am’ iereo, handro­tsake amy havilasi’ey i mpanandily amy havilasiy—toe i mpañìnjey;
15 edhe të çlironte të gjithë ata që nga frika e vdekjes i ishin nënshtruar robërisë për tërë jetën.
vaho ho haha’e ze nondevoze’ ty fihembañañe amo havilasio amo hene andro niveloma’eo.
16 Sepse ai nuk kujdeset për engjëjt, por ndihmon pasardhjen e Abrahamit.
Toe tsy nandrambe anjely, fa o tarira’ i Abraàmeo ty nandrambesa’e.
17 Prandaj ai duhej t’u ngjante në çdo gjë vëllezërve, që të mund të ishte i mëshirshëm e kryeprift besnik në ato që i përkasin Perëndisë, për për t’u bërë pajtim për mëkatet e popullit.
Aa le tsy mete tsy nihambañeñe amo longo’eo amy ze he’e re, soa te ho mpisorom-bey miferenaiñe naho migahiñe aman’ Añahare, hañefetse o tahi’ ondatioo.
18 sepse, duke qenë se ai vetë hoqi kur u tundua, mund t’u vijë në ndihmë atyre që tundohen.
Aa kanao nitsoheñe an-kalovilovian-dre le lefe’e ty mañìmba o tsoheñeo.

< Hebrenjve 2 >