Hebrenjve 10
1 Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t’i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.
Сень бо имый закон грядущих благ, (а) не самый образ вещей, на всякое лето темиже жертвами, ихже приносят выну, никогдаже может приступающих совершити.
2 Sepse përndryshe do të kishin pushuar t’i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?
Понеже престали бы быти приносимы, ни едину ктому имущым совесть о гресех служащым, единою очищенным.
3 Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,
Но в них воспоминание грехов на коеждо лето бывает,
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët.
невозможно бо крови юнчей и козлей отпущати грехи.
5 Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup;
Темже входя в мир, глаголет: жертвы и приношения не восхотел еси, тело же совершил Ми еси:
6 ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.
всесожжений и о гресе не благоволил еси.
7 Atëherë unë thashë: “Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd””.
Тогда рех: се, иду: в главизне книжней написася о Мне, еже сотворити волю Твою, Боже.
8 Mbasi tha: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, as olokauste as flijime për mëkatin, që të blatohen sipas ligjit”,
Выше глаголя: яко жертвы и приношения и всесожжений и о гресех не восхотел еси, ниже благоволил еси: яже по закону приносятся:
9 ai shtoi: “Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd”. Ai heq të parën, që të vërë të dytën.
тогда рече: се, иду сотворити волю Твою, Боже. Отемлет первое, да второе поставит.
10 Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.
О нейже воли освящени есмы принесением тела Иисус Христова единою.
11 Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,
И всяк убо священник стоит на всяк день служя и тыяжде множицею принося жертвы, яже никогдаже могут отяти грехов.
12 ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,
Он же едину о гресех принес жертву, всегда седит о десную Бога,
13 duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t’i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.
прочее ожидая, дондеже положатся врази Его подножие ног Его:
14 Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.
единем бо приношением совершил есть во веки освящаемых.
15 Por edhe Fryma e Shenjtë na e dëshmon; sepse, mbasi pat thënë më parë:
Свидетелствует же нам и Дух Святый, по реченному бо прежде:
16 “Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t’i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t’i shkruaj në mendjet e tyre”,
сей завет, егоже завещаю к ним по днех онех, глаголет Господь, дая законы Моя на сердца их, и в помышлениих их напишу их:
17 shton: “Dhe nuk do t’i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre”.
(таже глаголет Господь: ) и грехов их и беззаконий их не имам помянути ктому.
18 Edhe atje ku ka ndjesë të këtyre gjërave, nuk ka më ofertë për mëkatin.
А идеже отпущение сих, ктому несть приношения о гресех.
19 Duke pasur, pra, o vëllezër, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,
Имуще убо дерзновение, братие, входити во святая Кровию Иисус Христовою, путем новым и живым,
20 me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,
егоже обновил есть нам завесою, сиречь плотию Своею,
21 edhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë,
и Иереа велика над домом Божиим,
22 le t’i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.
да приступаем со истинным сердцем во извещении веры, окроплени сердцы от совести лукавыя и измовени телесы водою чистою:
23 Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë, sepse besnik është ai që premtoi.
да держим исповедание упования неуклонное, верен бо есть Обещавый:
24 Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t’u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,
и да разумееваем друг друга в поощрении любве и добрых дел,
25 pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.
не оставляюще собрания своего, якоже есть неким обычай, но (друг друга) подвизающе, и толико паче, елико видите приближающийся день (судный).
26 Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,
Волею бо согрешающым нам по приятии разума истины, ктому о гресех не обретается жертва,
27 por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.
страшно же некое чаяние суда и огня ревность, поясти хотящаго сопротивныя.
28 Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.
Отверглся кто закона Моисеова, без милосердия при двоих или триех свидетелех умирает:
29 Ç’dënim më të keq meriton, sipas mendimit tuaj, ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka konsideruar profan gjakun e Besëlidhjes me të cilin u shenjtërua, dhe ka fyer Frymën e hirit?
колико мните горшия сподобится муки, иже Сына Божия поправый, и Кровь заветную скверну возмнив, еюже освятися, и Духа благодати укоривый?
30 Sepse ne e dimë atë që ka thënë: “Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin”, thotë Perëndia. Dhe përsëri: “Perëndia do të gjykojë popullin e vet”.
Вемы бо Рекшаго: Мне отмщение, Аз воздам, глаголет Господь. И паки: яко судит Господь людем Своим.
31 Gjë e tmerrshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.
Страшно (есть) еже впасти в руце Бога живаго.
32 Dhe tani sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar një luftë të madhe vuajtjesh,
Воспоминайте же первыя дни вашя, в нихже просветившеся, многия страсти претерпесте страданий,
33 herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë.
ово убо, поношеньми и скорбьми позор бывше, ово же, общницы бывше живущым тако:
34 Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t’ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.
ибо узам моим спострадасте и разграбление имений ваших с радостию приясте, ведяще имети себе имение на небесех пребывающее и лучшее.
35 Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.
Не отлагайте убо дерзновения вашего, еже имать мздовоздаяние велико.
36 Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.
Терпения бо имате потребу, да волю Божию сотворше, приимете обетование:
37 “Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.
еще бо мало елико елико, Грядый приидет и не укоснит.
38 Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të”.
А праведный от веры жив будет: и аще обинется, не благоволит душа Моя о нем.
39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë në shpëtimin e shpirtit.
Мы же (братие) несмы обиновения в погибель, но веры в снабдение души.
