Hebrenjve 10
1 Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t’i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.
വ്യവസ്ഥാ ഭവിഷ്യന്മങ്ഗലാനാം ഛായാസ്വരൂപാ ന ച വസ്തൂനാം മൂർത്തിസ്വരൂപാ തതോ ഹേതോ ർനിത്യം ദീയമാനൈരേകവിധൈ ർവാർഷികബലിഭിഃ ശരണാഗതലോകാൻ സിദ്ധാൻ കർത്തും കദാപി ന ശക്നോതി|
2 Sepse përndryshe do të kishin pushuar t’i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?
യദ്യശക്ഷ്യത് തർഹി തേഷാം ബലീനാം ദാനം കിം ന ന്യവർത്തിഷ്യത? യതഃ സേവാകാരിഷ്വേകകൃത്വഃ പവിത്രീഭൂതേഷു തേഷാം കോഽപി പാപബോധഃ പുന ർനാഭവിഷ്യത്|
3 Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,
കിന്തു തൈ ർബലിദാനൈഃ പ്രതിവത്സരം പാപാനാം സ്മാരണം ജായതേ|
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët.
യതോ വൃഷാണാം ഛാഗാനാം വാ രുധിരേണ പാപമോചനം ന സമ്ഭവതി|
5 Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup;
ഏതത്കാരണാത് ഖ്രീഷ്ടേന ജഗത് പ്രവിശ്യേദമ് ഉച്യതേ, യഥാ, "നേഷ്ട്വാ ബലിം ന നൈവേദ്യം ദേഹോ മേ നിർമ്മിതസ്ത്വയാ|
6 ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.
ന ച ത്വം ബലിഭി ർഹവ്യൈഃ പാപഘ്നൈ ർവാ പ്രതുഷ്യസി|
7 Atëherë unë thashë: “Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd””.
അവാദിഷം തദൈവാഹം പശ്യ കുർവ്വേ സമാഗമം| ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യ സർഗേ മേ വിദ്യതേ ലിഖിതാ കഥാ| ഈശ മനോഽഭിലാഷസ്തേ മയാ സമ്പൂരയിഷ്യതേ| "
8 Mbasi tha: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, as olokauste as flijime për mëkatin, që të blatohen sipas ligjit”,
ഇത്യസ്മിൻ പ്രഥമതോ യേഷാം ദാനം വ്യവസ്ഥാനുസാരാദ് ഭവതി താന്യധി തേനേദമുക്തം യഥാ, ബലിനൈവേദ്യഹവ്യാനി പാപഘ്നഞ്ചോപചാരകം, നേമാനി വാഞ്ഛസി ത്വം ഹി ന ചൈതേഷു പ്രതുഷ്യസീതി|
9 ai shtoi: “Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd”. Ai heq të parën, që të vërë të dytën.
തതഃ പരം തേനോക്തം യഥാ, "പശ്യ മനോഽഭിലാഷം തേ കർത്തും കുർവ്വേ സമാഗമം;" ദ്വിതീയമ് ഏതദ് വാക്യം സ്ഥിരീകർത്തും സ പ്രഥമം ലുമ്പതി|
10 Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.
തേന മനോഽഭിലാഷേണ ച വയം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യൈകകൃത്വഃ സ്വശരീരോത്സർഗാത് പവിത്രീകൃതാ അഭവാമ|
11 Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,
അപരമ് ഏകൈകോ യാജകഃ പ്രതിദിനമ് ഉപാസനാം കുർവ്വൻ യൈശ്ച പാപാനി നാശയിതും കദാപി ന ശക്യന്തേ താദൃശാൻ ഏകരൂപാൻ ബലീൻ പുനഃ പുനരുത്സൃജൻ തിഷ്ഠതി|
12 ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,
കിന്ത്വസൗ പാപനാശകമ് ഏകം ബലിം ദത്വാനന്തകാലാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണ ഉപവിശ്യ
13 duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t’i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.
യാവത് തസ്യ ശത്രവസ്തസ്യ പാദപീഠം ന ഭവന്തി താവത് പ്രതീക്ഷമാണസ്തിഷ്ഠതി|
14 Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.
യത ഏകേന ബലിദാനേന സോഽനന്തകാലാർഥം പൂയമാനാൻ ലോകാൻ സാധിതവാൻ|
15 Por edhe Fryma e Shenjtë na e dëshmon; sepse, mbasi pat thënë më parë:
ഏതസ്മിൻ പവിത്ര ആത്മാപ്യസ്മാകം പക്ഷേ പ്രമാണയതി
16 “Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t’i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t’i shkruaj në mendjet e tyre”,
"യതോ ഹേതോസ്തദ്ദിനാത് പരമ് അഹം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമീതി പ്രഥമത ഉക്ത്വാ പരമേശ്വരേണേദം കഥിതം, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം മനഃസു ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി ച,
17 shton: “Dhe nuk do t’i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre”.
അപരഞ്ച തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മാരിഷ്യാമി| "
18 Edhe atje ku ka ndjesë të këtyre gjërave, nuk ka më ofertë për mëkatin.
കിന്തു യത്ര പാപമോചനം ഭവതി തത്ര പാപാർഥകബലിദാനം പുന ർന ഭവതി|
19 Duke pasur, pra, o vëllezër, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,
അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യീശോ രുധിരേണ പവിത്രസ്ഥാനപ്രവേശായാസ്മാകമ് ഉത്സാഹോ ഭവതി,
20 me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,
യതഃ സോഽസ്മദർഥം തിരസ്കരിണ്യാർഥതഃ സ്വശരീരേണ നവീനം ജീവനയുക്തഞ്ചൈകം പന്ഥാനം നിർമ്മിതവാൻ,
21 edhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë,
അപരഞ്ചേശ്വരീയപരിവാരസ്യാധ്യക്ഷ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്മാകമസ്തി|
22 le t’i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.
അതോ ഹേതോരസ്മാഭിഃ സരലാന്തഃകരണൈ ർദൃഢവിശ്വാസൈഃ പാപബോധാത് പ്രക്ഷാലിതമനോഭി ർനിർമ്മലജലേ സ്നാതശരീരൈശ്ചേശ്വരമ് ഉപാഗത്യ പ്രത്യാശായാഃ പ്രതിജ്ഞാ നിശ്ചലാ ധാരയിതവ്യാ|
23 Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë, sepse besnik është ai që premtoi.
യതോ യസ്താമ് അങ്ഗീകൃതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|
24 Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t’u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,
അപരം പ്രേമ്നി സത്ക്രിയാസു ചൈകൈകസ്യോത്സാഹവൃദ്ധ്യർഥമ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം മന്ത്രയിതവ്യം|
25 pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.
അപരം കതിപയലോകാ യഥാ കുർവ്വന്തി തഥാസ്മാഭിഃ സഭാകരണം ന പരിത്യക്തവ്യം പരസ്പരമ് ഉപദേഷ്ടവ്യഞ്ച യതസ്തത് മഹാദിനമ് ഉത്തരോത്തരം നികടവർത്തി ഭവതീതി യുഷ്മാഭി ർദൃശ്യതേ|
26 Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,
സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനപ്രാപ്തേഃ പരം യദി വയം സ്വംച്ഛയാ പാപാചാരം കുർമ്മസ്തർഹി പാപാനാം കൃതേ ഽന്യത് കിമപി ബലിദാനം നാവശിഷ്യതേ
27 por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.
കിന്തു വിചാരസ്യ ഭയാനകാ പ്രതീക്ഷാ രിപുനാശകാനലസ്യ താപശ്ചാവശിഷ്യതേ|
28 Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.
യഃ കശ്ചിത് മൂസസോ വ്യവസ്ഥാമ് അവമന്യതേ സ ദയാം വിനാ ദ്വയോസ്തിസൃണാം വാ സാക്ഷിണാം പ്രമാണേന ഹന്യതേ,
29 Ç’dënim më të keq meriton, sipas mendimit tuaj, ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka konsideruar profan gjakun e Besëlidhjes me të cilin u shenjtërua, dhe ka fyer Frymën e hirit?
തസ്മാത് കിം ബുധ്യധ്വേ യോ ജന ഈശ്വരസ്യ പുത്രമ് അവജാനാതി യേന ച പവിത്രീകൃതോ ഽഭവത് തത് നിയമസ്യ രുധിരമ് അപവിത്രം ജാനാതി, അനുഗ്രഹകരമ് ആത്മാനമ് അപമന്യതേ ച, സ കിയന്മഹാഘോരതരദണ്ഡസ്യ യോഗ്യോ ഭവിഷ്യതി?
30 Sepse ne e dimë atë që ka thënë: “Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin”, thotë Perëndia. Dhe përsëri: “Perëndia do të gjykojë popullin e vet”.
യതഃ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, "ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം| " പുനരപി, "തദാ വിചാരയിഷ്യന്തേ പരേശേന നിജാഃ പ്രജാഃ| " ഇദം യഃ കഥിതവാൻ തം വയം ജാനീമഃ|
31 Gjë e tmerrshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.
അമരേശ്വരസ്യ കരയോഃ പതനം മഹാഭയാനകം|
32 Dhe tani sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar një luftë të madhe vuajtjesh,
ഹേ ഭ്രാതരഃ, പൂർവ്വദിനാനി സ്മരത യതസ്തദാനീം യൂയം ദീപ്തിം പ്രാപ്യ ബഹുദുർഗതിരൂപം സംഗ്രാമം സഹമാനാ ഏകതോ നിന്ദാക്ലേശൈഃ കൗതുകീകൃതാ അഭവത,
33 herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë.
അന്യതശ്ച തദ്ഭോഗിനാം സമാംശിനോ ഽഭവത|
34 Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t’ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.
യൂയം മമ ബന്ധനസ്യ ദുഃഖേന ദുഃഖിനോ ഽഭവത, യുഷ്മാകമ് ഉത്തമാ നിത്യാ ച സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദം സർവ്വസ്വസ്യാപഹരണമ് അസഹധ്വഞ്ച|
35 Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.
അതഏവ മഹാപുരസ്കാരയുക്തം യുഷ്മാകമ് ഉത്സാഹം ന പരിത്യജത|
36 Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.
യതോ യൂയം യേനേശ്വരസ്യേച്ഛാം പാലയിത്വാ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലം ലഭധ്വം തദർഥം യുഷ്മാഭി ർധൈര്യ്യാവലമ്ബനം കർത്തവ്യം|
37 “Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.
യേനാഗന്തവ്യം സ സ്വൽപകാലാത് പരമ് ആഗമിഷ്യതി ന ച വിലമ്ബിഷ്യതേ|
38 Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të”.
"പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി കിന്തു യദി നിവർത്തതേ തർഹി മമ മനസ്തസ്മിൻ ന തോഷം യാസ്യതി| "
39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë në shpëtimin e shpirtit.
കിന്തു വയം വിനാശജനികാം ധർമ്മാത് നിവൃത്തിം ന കുർവ്വാണാ ആത്മനഃ പരിത്രാണായ വിശ്വാസം കുർവ്വാമഹേ|
