Hebrenjve 10
1 Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t’i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.
For the lawe hauinge a schadewe of good thingis `that ben to come, not the ilke image of thingis, mai neuer make men neiyinge perfit bi the ilke same sacrifices, which thei offren without ceessing bi alle yeeris;
2 Sepse përndryshe do të kishin pushuar t’i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?
ellis thei schulden haue ceessid to be offrid, for as myche as the worschiperis clensid onys, hadden not ferthermore conscience of synne.
3 Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,
But in hem mynde of synnes is maad bi alle yeris.
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët.
For it is impossible that synnes be doon awei bi blood of boolis, and of buckis of geet.
5 Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup;
Therfor he entrynge in to the world, seith, Thou woldist not sacrifice and offryng; but thou hast schapun a bodi to me;
6 ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.
brent sacrificis also for synne plesiden not to thee.
7 Atëherë unë thashë: “Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd””.
Thanne Y seide, Lo! Y come; in the bigynnyng of the book it is writun of me, that Y do thi wille, God.
8 Mbasi tha: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, as olokauste as flijime për mëkatin, që të blatohen sipas ligjit”,
He seiynge bifor, That thou woldist not sacrificis, and offringis, and brent sacrifices for synne, ne tho thingis ben plesaunt to thee, whiche ben offrid bi the lawe,
9 ai shtoi: “Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd”. Ai heq të parën, që të vërë të dytën.
thanne Y seide, Lo! Y come, that Y do thi wille, God. He doith awei the firste, that he make stidfast the secounde.
10 Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.
In which wille we ben halewid bi the offring of the bodi of Crist Jhesu onys.
11 Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,
And ech prest is redi mynystrynge ech dai, and ofte tymes offringe the same sacrifices, whiche moun neuere do awei synnes.
12 ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,
But this man offringe o sacrifice for synnes, for euere more sittith in the riythalf of God the fadir;
13 duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t’i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.
fro thennus forth abidinge, til hise enemyes ben put a stool of hise feet.
14 Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.
For bi oon offring he made perfit for euere halewid men.
15 Por edhe Fryma e Shenjtë na e dëshmon; sepse, mbasi pat thënë më parë:
And the Hooli Goost witnessith to vs; for aftir that he seide, This is the testament,
16 “Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t’i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t’i shkruaj në mendjet e tyre”,
which Y schal witnesse to hem after tho daies, the Lord seith, in yyuynge my lawes in the hertis of hem, and in the soulis of hem Y schal aboue write hem;
17 shton: “Dhe nuk do t’i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre”.
and now Y schal no more thenke on the synnes and the wickidnessis of hem.
18 Edhe atje ku ka ndjesë të këtyre gjërave, nuk ka më ofertë për mëkatin.
And where remyssioun of these is, now is ther noon offring for synne.
19 Duke pasur, pra, o vëllezër, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,
Therfor, britheren, hauynge trist in to the entring of hooli thingis in the blood of Crist,
20 me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,
which halewide to vs a newe weie, and lyuynge bi the hiling, that is to seie,
21 edhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë,
his fleisch, and we hauynge the greet preest on the hous of God,
22 le t’i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.
neiye we with very herte in the plente of feith; and be oure hertis spreined fro an yuel conscience, and oure bodies waischun with clene watir,
23 Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë, sepse besnik është ai që premtoi.
and holde we the confessioun of oure hope, bowinge to no side; for he is trewe that hath made the biheeste.
24 Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t’u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,
And biholde we togidere in the stiring of charite and of good werkis; not forsakinge oure gadering togidere,
25 pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.
as it is of custom to sum men, but coumfortinge, and bi so myche the more, bi hou myche ye seen the dai neiyynge.
26 Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,
Forwhi now a sacrifice for synnes is not left to vs, that synnen wilfuli, aftir that we han take the knowyng of treuthe.
27 por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.
Forwhi sum abiding of the dom is dreedful, and the suyng of fier, which schal waste aduersaries.
28 Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.
Who that brekith Moises lawe, dieth withouten ony merci, bi tweine or thre witnessis;
29 Ç’dënim më të keq meriton, sipas mendimit tuaj, ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka konsideruar profan gjakun e Besëlidhjes me të cilin u shenjtërua, dhe ka fyer Frymën e hirit?
hou myche more gessen ye, that he disserueth worse turmentis, which defouleth the sone of God, and holdith the blood of the testament pollut, in which he is halewid, and doith dispit to the spirit of grace?
30 Sepse ne e dimë atë që ka thënë: “Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin”, thotë Perëndia. Dhe përsëri: “Perëndia do të gjykojë popullin e vet”.
For we knowen him that seide, To me veniaunce, and Y schal yelde. And eft, For the Lord schal deme his puple.
31 Gjë e tmerrshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.
It is ferdful to falle in to the hondis of God lyuynge.
32 Dhe tani sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar një luftë të madhe vuajtjesh,
And haue ye mynde on the formere daies, in which ye weren liytned, and suffriden greet strijf of passiouns.
33 herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë.
And in the `tothir ye weren maad a spectacle bi schenschipis and tribulaciouns; in an othir ye weren maad felowis of men lyuynge so.
34 Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t’ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.
For also to boundun men ye hadden compassioun, and ye resseyueden with ioye the robbyng of youre goodis, knowinge that ye han a betere and a dwellinge substaunce.
35 Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.
Therfor nyle ye leese youre trist, which hath greet rewarding.
36 Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.
For pacience is nedeful to you, that ye do the wille of God, and bringe ayen the biheest.
37 “Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.
For yit a litil, and he that is to comynge schal come, and he schal not tarie.
38 Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të”.
For my iust man lyueth of feith; that if he withdrawith hym silf, he schal not plese to my soule.
39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë në shpëtimin e shpirtit.
But we ben not the sones of withdrawing awei in to perdicioun, but of feith in to getynge of soule.
