< Zanafilla 48 >

1 Mbas këtyre gjërave, ndodhi që i thanë Jozefit: “Ja, ati yt është i sëmurë”. Kështu ai mori me vete dy bijtë e tij, Manasin dhe Efraimin.
Atue nasetto maw oh pacoengah, Nam pa loe ngannat, tiah Joseph khaeah thuih pae o; to pongah a caa Manasseh hoi Ephraim to kawk moe, a caeh haih.
2 Kur i thanë Jakobit: “Ja, biri yt Jozefi po vjen te ti”, Izraeli mblodhi tërë forcat dhe u ul mbi shtratin e tij.
Jakob khaeah, Na capa Joseph nang khaeah angzoh, tiah thuih pae o; to naah Israel loe tha pathok moe, a iih haih ahmuen ah anghnut.
3 Atëherë Jakobi i tha Jozefit: “Perëndia i plotfuqishëm m’u shfaq në Luc, në vendin e Kanaanit, më bekoi
Jakob mah Joseph khaeah, Kanaan prae Luz vangpui ah Thacak Sithaw kai khaeah angphong moe, tahamhoihaih ang paek,
4 dhe më tha: “Ja, unë do të të bëj frytdhënës, do të të shumoj, do të bëj prej teje një shumicë popujsh dhe do t’u jap këtë vend pasardhësve të tu pas teje, si pronë përjetë”.
anih mah kai khaeah, Khenah, athaih kang thaisak moe, kang pungsak han, kami pop parai acaeng ah kang sak moe, angzo han koi na caanawk khaeah, hae prae hae dungzan ah toep hanah kang paek han, tiah ang naa.
5 Tani dy bijtë e tu, që të kanë lindur në vendin e Egjiptit para se unë të vija tek ti në Egjipt, janë të mitë. Efraimi dhe Manasi janë të mitë, ashtu si Rubeni dhe Simeoni.
Kai haeah kang zo ai naah Izip prae ah na sak ih na caa Manasseh hoi Ephraim loe ka caa ah ni om hoi tih; Reuben hoi Simeon baktih toengah, nihnik loe ka caa ah om hoi tih.
6 Por bijtë që ke lindur mbas tyre do të jenë të tutë; në territorin e trashëgimisë së tyre do të thirren me emrin e vëllezërve të tyre.
To pacoengah na sak ih na caa loe nangmah ih hmuen ah om tih, a toep o han koi qawknawk loe angmah ih nawkamya ahmin hoiah nawnto kroek o hmaek tih.
7 Sa për mua, ndërsa po kthehesha nga Padani, Rakela vdiq pranë meje gjatë udhëtimit, në vendin e Kanaanit, aty afër Efratës; dhe e varrosa atje, në rrugën e Efratës, që është Betlemi”.
Padan hoiah kang zoh, Kanaan prae thungah ka caeh li moe, Ephrath vangpui to phak tom naah, nam no Rachel loe ka taengah duek; to pongah anih to Bethlehem, tiah thuih ih, Ephrath caehhaih loklam ah ka phum sut, tiah a naa.
8 Kur Izraeli pa bijtë e Jozefit, tha: “Kush janë këta?”.
Israel mah, Joseph ih caanawk hnuk naah, Mi hnik aa? tiah a naa.
9 Jozefi iu përgjegj të atit: “Janë fëmijët e mi që Perëndia më ka dhënë këtu”. Atëherë ai tha: “M’i afro dhe unë do t’i bekoj”.
Joseph mah ampa khaeah, Sithaw mah hae prae ah ang paek ih ka caa hnik ni, tiah a naa. Israel mah, tahamhoihaih paek hanah, ka taengah angzo haih ah, tiah a naa.
10 Tani sytë e Izraelit ishin venitur për shkak të moshës dhe nuk shihte fare. Jozefi i afroi ata dhe ai i puthi dhe i përqafoi.
Israel loe mitong boeh pongah a mik tha om ai boeh, to pongah kho hnu thai ai boeh; Joseph mah a caa hnik to anih khaeah caeh haih, ampa mah nihnik to mok moe, takop.
11 Pastaj Izraeli i tha Jozefit: “Unë nuk mendoja të shikoja përsëri fytyrën tënde, por tani Perëndia më dha mundësinë të shikoj edhe pasardhësit e tu”.
Israel mah Joseph khaeah, Na mikhmai hnuk han ka poek ai boeh, khenah, Sithaw mah vaihi na caa hnik to ang hnuksak boeh, tiah a naa.
12 Jozefi i tërhoqi nga gjunjët e të atit dhe u përul me fytyrën në tokë.
Joseph mah a caa hnik to ampa ih khokhu salakah suek moe, long ah lu takhumsak.
13 Pastaj Jozefi i mori që të dy: Efraimin në të djathtë të tij dhe në të majtë të Izraelit, Manasin në të majtë të tij dhe në të djathtë të Izraelit, dhe i afroi pranë atij.
Joseph mah nihnik to lak moe, Ephraim to a bantang ban hoi patawnh pacoengah, ampa ih bangqoi bangah a suek, Manasseh to a banqoi ban hoiah patawnh moe, ampa ih bantang bangah a suek.
14 Atëherë Izraeli zgjati dorën e tij të djathtë dhe e vuri mbi kryet e Efraimit që ishte më i riu, dhe vuri dorën e tij të majtë mbi kryet e Manasit duke kryqëzuar duart, ndonëse Manasi ishte i parëlinduri.
Manasseh loe calu ah oh, toe Israel mah palunghahaih hoiah a ban to payuengh moe, a bantang ban to Ephraim ih lu ah koeng pacoengah, a banqoi ban to Manaaseh ih lu ah a koeng.
15 Kështu bekoi Jozefi dhe tha: “Perëndia, para të cilit ecën etërit e mi Abrahami dhe Isaku, Perëndia që më ka ushqyer qysh prej lindjes sime deri më sot,
Joseph to tahamhoihaih a paek, Kam pa Abraham hoi Issak mah bok ih Sithaw, ka hing thung vaihni ni khoek to kai khenzawnkung Sithaw,
16 Engjëlli që më ka çliruar nga çdo e keqe, le t’i bekojë këta fëmijë! Le të quhen me emrin tim dhe me emrin e etërve të mi Abraham dhe Isak, dhe të shumohen fort mbi tokë!”.
zit kathok raihaih congca thung hoi kai pahlongkung van kami mah, hae ih nawkta hnik hae tahamhoihaih paek nasoe; nihnik loe kai ih ahmin, kam pa Abraham hoi Issak ih ahmin to phui o nasoe, long ah pop parai ah pung o nasoe, tiah a naa.
17 Kur Jozefi pa që i ati kishte vënë dorën e djathtë mbi kokën e Efraimit, kjo nuk i pëlqeu; prandaj ai kapi dorën e atit të tij për ta hequr nga kryet e Efraimit dhe për ta vënë mbi kryet e Manasit.
Ampa mah Ephraim nuiah bantang ban to koeng pae, tiah Joseph mah hnuk naah ampa nuiah palung hoih ai; to pongah Ephraim lu ih ampa ih ban to lak moe, Manasseh ih lu nuiah koeng pae.
18 Pastaj Jozefi i tha atit të tij: “Jo kështu, ati im, sepse i parëlinduri është ky këtu; vëre dorën tënde të djathtë mbi kryet e tij”.
Joseph mah ampa khaeah, Pa, to tih na ai ni; anih loe calu ni, to pongah anih lu nuiah na bantang ban to koeng ah, tiah a naa.
19 Por i ati refuzoi dhe tha: “E di, biri im, e di; edhe ai do të bëhet një popull, edhe ai do të jetë i madh; megjithatë, vëllai yt më i vogël do të bëhet më i madh se ai, dhe pasardhësit e tij do të bëhen një mori kombesh”.
Toe ampa mah angmaak pae; Ka panoek, ka capa, ka panoek; anih doeh kami ah angcoeng ueloe, paroeai len tahang tih; toe amnawk loe anih pongah len kue tih, anih ih caanawk loe pop parai acaeng ah angcoeng tih, tiah a naa.
20 Dhe atë ditë i bekoi duke thënë: “Për ty Izraeli ka për të bekuar, duke thënë: “Perëndia të të bëj si Efraimi dhe si Manasi!””. Kështu ai e vuri Efraimin para Manasit.
Nang loe Sithaw mah Ephraim hoi Manasseh baktih toengah omsak nasoe, Israel caanawk loe nang rang hoiah tahamhoihaih hnu o tih, tiah to na niah nihcae to tahamhoihaih a paek; to tiah Ephraim to Manasseh hmaa ah suek lat.
21 Pastaj Izraeli i tha Jozefit: “Ja, unë kam për të vdekur pas pak, por Perëndia do të jetë me ju dhe do t’ju çojë përsëri në vendin e etërve tuaj.
To pacoengah Israel mah, Joseph khaeah, Kai loe ka duek han boeh; toe Sithaw mah na om haih ueloe, nam panawk ih prae ah na hoi let tih.
22 Veç kësaj, ty po të jap një pjesë më të madhe në krahasim me vëllezërit e tu, atë që fitova nga Amorejtë me shpatën dhe harkun tim”.
Toe sumsen hoi kalii hoiah Amor kaminawk khaeah ka lak ih kahoih prae loe nam yanawk han ih na ai ah, nang han ih ni kang paek, tiah a naa.

< Zanafilla 48 >