< Zanafilla 20 >

1 Abrahami u zhvendos së këtejmi duke vajtur në Negev, dhe banoi në Kadesh dhe në Shur mandej u vendos në Gerar.
Abraham loe ohhaih ahmuen hoi aloih bang ah angpuen moe, Kadesh hoi Shur vangpui salakah khosak. Gerar vangpui ah doeh nawnetta thung oh.
2 Tani Abrahami thoshte për Sarën, gruan e tij: “Éshtë motra ime”. Kështu Abimeleku, mbreti i Gerarit, dërgoi njerëz për të marrë Sarën.
To naah Abraham mah a zu Sarah to, Ka tanuh ni, tiah thuih. To pongah Gerar vangpui siangpahrang Abimelek mah kami to patoeh moe, Sarah to laksak.
3 Por Perëndia iu shfaq Abimelekut në një ëndërr nate dhe i tha: “Ja, ti je duke vdekur, për shkak të gruas që ke marrë, sepse ajo është e martuar”.
Toe qum amang ah Abimelek khaeah Sithaw angzoh pae moe, anih khaeah, Khenah, nongpata to na naeh pongah nang loe kadueh kami ah ni na oh boeh, anih loe kami maeto ih zu boeh ni, tiah a naa.
4 Por Abimeleku nuk i ishte afruar asaj dhe tha: “Zot, a do ta shkatërroje një komb, edhe sikur ai të ishte i drejtë?
Toe Abimelek loe Sarah khaeah caeh ai vop; anih mah, Angraeng, katoeng acaeng to na hum han maw?
5 Ai nuk më ka thënë: “Éshtë motra ime”, dhe ajo vetë ka thënë: “Éshtë vëllai im”? E bëra këtë gjë me ndershmërinë e zemrës sime dhe me duar të pafajshme”.
Anih mah kai khaeah nongpata loe, Ka tanuh ni, tiah ang naa moe, nongpata mah doeh anih loe, Ka thangqoi ni, tiah thuih; kai loe hae hmuen hae poekciimhaih hoi kaciim ban hoiah ni ka sak, tiah a naa.
6 Dhe Perëndia i tha në ëndërr: “Po, unë e di që e ke bërë këtë gjë me ndershmërinë e zemrës sate, ndaj të ndalova të kryesh një mëkat kundër meje; ndaj nuk të lejova ta prekësh.
To naah Sithaw mah amang ah anih khaeah, Ue, poekciimhaih hoiah ni na sak tito ka panoek; to pongah ni ka koeh ai ih hmuen baktiah na zae haih han ai ah kang pakaa moe, anih to kang suisak ai.
7 Tani ktheja gruan këtij njeriu, sepse ai është një profet; dhe do të lutet për ty dhe ti ke për të jetuar. Por, në rast se nuk ia kthen, dije që me siguri ke për të vdekur, ti dhe tërë njerëzit e tu”.
To pongah kami ih zu to paek let ah; anih loe tahmaa ah oh, anih mah nang hanah lawk na thui pae nahaeloe, hinghaih na hnu tih; toe anih ih zu to na paek let ai nahaeloe, nangmah hoi na caanawk boih, na dueh o tangtang tih, tiah panoek ah, tiah a naa.
8 Kështu Abimeleku u zgjua herët në mëngjes, thirri gjithë shërbëtorët e tij dhe u tregoi tërë këto gjëra. Dhe ata njerëz i zuri një frikë e madhe.
Abimelek loe khawnbang khawnthaw ah angthawk, a tamnanawk to kawk moe, nihcae khaeah amang ah hnuk ih hmuennawk to thuih pae boih, to naah nihcae loe paroeai zit o.
9 Pastaj Abimeleku thirri Abrahamin dhe i tha: “Ç’na bëre? Dhe çfarë kam bërë unë kundër teje që më solle një mëkat kaq të madh si mua ashtu edhe mbretërisë sime? Ti më bëre gjëra që nuk duheshin bërë”.
To pacoengah Abimelek mah Abraham to kawk moe, anih khaeah, Tipongah kaicae nuiah hae baktih hmuen hae na sak loe? Na nuiah tih sethaih maw ka sak moe, ka nui hoi ka prae thungah hae baktih kalen zaehaih to nang phaksak? Tikhoe sak koi ai hmuen to ka nuiah na sak loe? tiah a naa.
10 Pastaj Abimeleku i tha Abrahamit: “Çfarë mendoje të bëje duke vepruar në këtë mënyrë?”.
Abimelek mah Abraham khaeah, Kawbang maw na poek moe, hae tiah na sak? tiah a naa.
11 Abrahami u përgjegj: “E bëra sepse thoja me veten time: “Sigurisht, në këtë vend nuk kanë frikë nga Perëndia; dhe do të më vrasin për shkak të gruas sime”.
Abraham mah, Hae prae kaminawk loe Sithaw zithaih tawn o ai moe, ka zu pongah kai na hum o tih, tiah ka poek.
12 Përveç kësaj ajo është në të vërtetë motra ime, bijë e babait tim, por jo bijë e nënës sime; dhe pastaj u bë gruaja ime.
To pacoengah anih loe ka tanuh ah doeh oh roe; kam pa ih canu ah oh, toe amno loe lah; anih to ka zu haih.
13 Dhe kur Perëndia më çoi të bredh larg shtëpisë së babait tim, unë i thashë: “Ky është favori që do të më bësh; kudo që të shkojmë, do të thuash për mua: Éshtë vëllai im””.
Kam pa imthung hoiah Sithaw mah ang proengsak naah, nongpata khaeah, Nam lunghaih kai khaeah amtuengsak hanah, na caehhaih ahmuen kruekah, kai loe, na thangqoi ni, tiah thui ah, tiah ka naa, tiah a thuih pae.
14 Atëherë Abimeleku mori dhentë, qetë, shërbyesit dhe shërbëtoret, dhe ia dha Abrahamit; dhe i kthehu gruan e tij Sara.
To pacoengah Abimelek mah, tuu hoi maitawnawk, tamna nongpa hoi nongpatanawk to lak moe, a zu Sarah hoi nawnto Abraham khaeah paek let.
15 Pastaj Abimeleku tha: “Ja, vendi im të qëndron përpara; qëndro aty ku të pëlqen”.
Abimelek mah Abraham khaeah, Khenah, na hmaa ah kaom long loe kai ih boih ni; na koeh ih ahmuen ah khosah ah, tiah a naa.
16 Dhe Sarës i tha: “Ja, unë i dhashë vëllait tënd njëmijë copë argjendi; kjo do të shërbejë për të mbuluar fyerjen që të është bërë para të gjithë atyre që janë me ty; kështu je e përligjur para të gjithëve”.
Anih mah Sarah khaeah, Khenah, Na thangqoi khaeah mikhmai sakhaih phoisa shekel sangto ka paek boeh; to phoisa loe na taengah kaom kaminawk boih hmaa ah kaciim ah na oh moe, zaehaih tidoeh na sah ai, tiah nihcae boih mah panoek han ih ni, tiah a naa.
17 Atëherë Abrahami iu lut Perëndisë dhe Perëndia shëroi Abimelekun, gruan e tij dhe shërbyeset e saj, dhe ato mundën të pjellin.
To pacoengah Abraham mah Sithaw khaeah lawkthuih pae, to naah Sithaw mah Abimelek, anih ih zu hoi a tamna nongpatanawk to ngantuisak; nihcae loe caa sak o.
18 Sepse Zoti e kishte shterpëzuar plotësisht tërë shtëpinë e Abimelekut, për shkak të Sarës, gruas së Abrahamit.
Abraham ih zu Sarah pongah, Angraeng mah Abimelek imthung takoh boih caa kaaksak.

< Zanafilla 20 >