Galatasve 4
1 Edhe them se për sa kohë trashëgimtari është i mitur, nuk dallohet fare nga skllavi, megjithëse është zot i të gjithave,
A iet me i men inda: Jojo men arain a jeri, a jo toror jan ladu men, ari jo, a kaun en meakaroj.
2 por ai është nën kujdestarë dhe administratorë deri në kohën e caktuar nga i ati.
A kin upa on jaunpadak o jaunkoa kan lao lel anjau me jam a kileledier.
3 Kështu edhe ne, sa ishim të mitur, ishim të robëruar nën elementet e botës,
Iduen kitail ni atail kijin jeri, kitail kin upai on padak en jappa kan.
4 por, kur u mbush koha, Perëndia dërgoi Birin e tij, të lindur prej gruaje, të nënshtruar ligjit,
A anjau lao leler, Kot ap kotin poronedo japwilim a Ol, me ipwidi jan ren li amen, ap mi pan kapun o.
5 që të shpengonte ata që ishin nën ligj, që ne të fitojmë birërinë.
Pwen kajaledoka ir ala, me mi pan kapun, pwe kitail en wiala japwilim a jeri.
6 Dhe, duke qenë se jeni bij, Perëndia dërgoi Frymën e Birit të tij në zemrat tuaja që thërret: “Abba, Atë!”.
Komail ari jeri kan, i me Kot ap kotin poronedo Nen en japwilim a Ol nan monion atail, me kin likelikwir: Apa Jam!
7 Prandaj ti nuk je më shërbëtor, por bir; dhe në qoftë se je bir, je edhe trashëgimtar i Perëndisë me anë të Krishtit.
Ari, jolar ladu men, pwe jeri ta; a ma jeri nan pil jeri jojo en Kot.
8 Por atëherë, duke mos njohur Perëndinë, u shërbyet atyre që prej natyre nuk janë perëndi;
A ni anjau o me komail jaja Kot, komail papaer me kaidin udan kot akan.
9 kurse tani, mbasi njohët Perëndinë, më mirë të them se u njohët prej Perëndisë, vallë si ktheheni përsëri te elementet e dobët dhe të varfër, tek të cilët doni përsëri t’u nënshtroheni?
A metet komail ajalar Kot, o Kot me kotin mani komail melel, menda komail pil japal lan lamalam jued o jakanekan, me komail men pur on papa?
10 Sepse ju i kremtoni me kujdes disa ditë, muaj, stinë dhe vite.
Komail kin kajarauiela ran akai, o jaunipon kai, o anjau kai, o jaunpar kai.
11 Kam frikë se mos jam munduar më kot për ju.
I non kin komail, pwe ele ai dodok on komail jota pan kadepa.
12 O vëllezër, bëhuni si unë, sepse edhe unë jam si ju; ju lutem, o vëllezër, ju s’më keni bërë asnjë të keqe.
Ri ai kan, i nidinidi kin komail, en dueta nai, pwe nai kin dueta komail, pwe jota me jued kot, me komail wiai on ia er.
13 Dhe ju e dini se në të kaluarën unë ju predikova ungjillin me dobësi të mishit;
A komail aja due i maj o, me i padaki on komail er ronamau ni ai luet en pali uduk.
14 dhe ju nuk më përbuzët aspak dhe s’patët neveri për provën që ishte në mishin tim, por më pranuat si engjëll Perëndie, si Jezu Krishtin vet.
O komail jota mamaleki ai jonejon ni uduk ai o tata kin ia; a komail apwali ia la dueta nai tounlan en Kot amen, de dueta Iejuj Krijtuj.
15 Cili ishte, pra, gëzimi juaj? Sepse unë dëshmoj për ju se, po të qe e mundur, ju do të nxirrnit edhe sytë tuaj dhe do të m’i jepnit mua.
Iaduen wan omail pai ni anjau o! Pwe i kadede duen komail, ma a kak pa omail. komail pan pwadika jan por en maj omail ap ki on ia.
16 A thua u bëra armiku juaj, duke ju thënë të vërtetën?
Iaduen, i wiala omail imwintiti, pweki ai lokaia melel on komail.
17 Ata tregohen të zellshëm ndaj jush, por jo për qëllime të ndershme; madje ata duan t’ju shkëputin që të jeni të zellshëm ndaj tyre.
Arail nanantion rapaki komail me jota mau; irail men kamueit kitail pajan, pwe komail en id idauen irail.
18 Mirë është të jesh gjithnjë i zellshëm për të mirë, dhe jo vetëm kur ndodhem midis jush.
Me mau anjau karoj en nantion me mau kan, a kaidin ta ni ai mi re omail.
19 Djemtë e mi, që unë i lind përsëri, derisa të formohet Krishti në ju!
Nai jeri kan! I naitik japal komail ki madak, lao Krijtuj kawuk komail la on pein mom a.
20 Do të doja tashti të isha midis jush dhe ta ndryshoja tingullin e zërit tim, sepse jam ndërdyshas ndaj jush.
I men mi re omail anjau wet o men kawukila nil ai, pwe I jajalar ir omail.
21 Po më thoni, ju që doni të jeni nën ligj, a nuk e dëgjoni ligjin?
Komail, me kin men mi pan kapun o, indan ia, ma komail jota kin ron kapun o?
22 Sepse është shkruar se Abrahami pati dy bij: një nga shërbëtorja dhe tjetri nga e lira.
Pwe a intinidier, me nain Apraam putak riamen mia, amen jan ren na lidu, a amen jan ren me maioda.
23 Dhe ai që lindi nga shërbëtorja lindi sipas mishit, por ai që lindi nga e lira lindi për hir të premtimit.
A me jon ren lidu ipwiki uduk, a me jan ren me maioda, ipwiki inau en Kot.
24 Këto gjëra kanë një kuptim alegorik, sepse këto dy gra janë dy besëlidhje: një nga mali Sinai, që ngjiz për skllavëri, dhe është Agari.
Mepukat karajepa eu, pwe met inau riau, eu jan ni nana Jinai, me kin naitiki on na kan papa, i me Akar.
25 Dhe Agari është mali Sinai në Arabi dhe i përgjigjet Jeruzalemit të kohës së sotme; dhe ajo është skllave me bijtë e saj.
Pwe Akar nana Jinai nan Arapien, me raj on Ierujalem en met, o kin lidilidui ian na jeri kan.
26 Ndërsa Jeruzalemi nga lart është i lirë dhe është nëna e ne të gjithëve.
A Ierujalem, me mi poa, me maioda iei in atail.
27 Sepse është shkruar: “Gëzohu ti, o shterpë, që nuk lind! Shpërthe dhe klith, ti që nuk i provon dhembjet e lindjes, sepse bijtë e së braktisurës do të jenë më të shumtë se të asaj që e kishte burrin”.
Pwe a intinidier: Pereperen koe me li dapwan, me jota kin naitik, kadailon o werida koe, me jo kaipwi on, pwe nain li dapwan jeri kan me toto jan me a warok mia.
28 Kurse ne, o vëllezër, jemi bij të premtimit, sikundër ishte Isaku.
A komail ri ai ol akan, me rajon Ijaak, me jeri en inau kan.
29 Po, sikurse atëherë ai që lindi sipas mishit përndiqte atë që kishte lindur sipas Frymës, kështu është edhe tani.
A duen maj o, me ipwiki uduk, me kailonki me ipwiki Nen o, iduen anjau wet.
30 Po çfarë thotë shkrimi? “Dëboje skllaven dhe djalin e saj, sepse i biri i skllaves nuk mund të jetë trashëgimtar bashkë me djalin e së lirës”.
A da me kijin likau o majani? Kajela li lidu o na putak! Pwe putak en lidu jota pan ian nain li me maioda jojoki.
31 Kështu, pra, vëllezër, ne nuk jemi bij të skllaves, por të së lirës.
Ari ri ai kan, kitail jota jeri en lidu, pwe nain me maioda.
