< Galatasve 4 >

1 Edhe them se për sa kohë trashëgimtari është i mitur, nuk dallohet fare nga skllavi, megjithëse është zot i të gjithave,
Qawktoepkung loe hmuennawk boih tawnkung ah om cadoeh, nawkta ah oh nathung tamna hoi lahhaih om ai;
2 por ai është nën kujdestarë dhe administratorë deri në kohën e caktuar nga i ati.
anih loe ampa mah khaeh ih atue pha ai karoek to patukkung hoi ukkung ban thungah ni oh.
3 Kështu edhe ne, sa ishim të mitur, ishim të robëruar nën elementet e botës,
To baktih toengah, aicae doeh nawkta ah a oh o naah, long atawk tlim ah ni misong ah a oh o.
4 por, kur u mbush koha, Perëndia dërgoi Birin e tij, të lindur prej gruaje, të nënshtruar ligjit,
Toe atue phak naah loe, Sithaw mah a Capa to patoeh, nongpata zok thungah pomh moe, kaalok thungah tapen,
5 që të shpengonte ata që ishin nën ligj, që ne të fitojmë birërinë.
to tiah ni kaalok thungah kaom kaminawk to pahlong ueloe, a nih ih caa ah oh thaihaih to a hnu o tih.
6 Dhe, duke qenë se jeni bij, Perëndia dërgoi Frymën e Birit të tij në zemrat tuaja që thërret: “Abba, Atë!”.
Nangcae loe caa ah na oh o pongah, Sithaw mah a Capa ih Muithla to nangcae palung thungah patoeh, Anih mah Abba, Pa, tiah kawk.
7 Prandaj ti nuk je më shërbëtor, por bir; dhe në qoftë se je bir, je edhe trashëgimtar i Perëndisë me anë të Krishtit.
To pongah nangcae loe tamna na ai boeh ni, capa maeto ah ni na oh o boeh; capa maeto ah na oh o boeh loe, Kri rang hoiah Sithaw ih qawktoep kami ah ni na oh o boeh.
8 Por atëherë, duke mos njohur Perëndinë, u shërbyet atyre që prej natyre nuk janë perëndi;
Sithaw na panoek o ai naah, taksa ah Sithaw tawn ai kaminawk ih tok to na sak pae o.
9 kurse tani, mbasi njohët Perëndinë, më mirë të them se u njohët prej Perëndisë, vallë si ktheheni përsëri te elementet e dobët dhe të varfër, tek të cilët doni përsëri t’u nënshtroheni?
Toe tipongah vaihi Sithaw na panoek o moe, Sithaw mah ang panoek o pacoengah, tha kacak ai, amtanghaih hmuen bangah angqoi moe, misong ah oh let han na koeh o loe?
10 Sepse ju i kremtoni me kujdes disa ditë, muaj, stinë dhe vite.
Ani, akhrah, khotue hoi saningnawk to na uum o.
11 Kam frikë se mos jam munduar më kot për ju.
Nangcae nuiah azom pui ah tha ka pathok moeng tih, tiah mawnhaih ka tawnh.
12 O vëllezër, bëhuni si unë, sepse edhe unë jam si ju; ju lutem, o vëllezër, ju s’më keni bërë asnjë të keqe.
Nawkamyanawk, nangcae baktiah ka oh pongah, kai baktiah na oh o toeng hanah tahmenhaih kang hnik o: ka nuiah na sakpazaehaih roe tidoeh om ai.
13 Dhe ju e dini se në të kaluarën unë ju predikova ungjillin me dobësi të mishit;
Nangcae khaeah kahoih tamthanglok ka thuih tangsuek naah, taksa thacak ai hoiah ni kang thuih o, tito na panoek o.
14 dhe ju nuk më përbuzët aspak dhe s’patët neveri për provën që ishte në mishin tim, por më pranuat si engjëll Perëndie, si Jezu Krishtin vet.
Ka taksa ah kaom raihaih pongah kai khet nang patoek o ai moe, nang pakak o ai; Sithaw ih van kami baktih, Kri Jesu baktiah nang talawk o.
15 Cili ishte, pra, gëzimi juaj? Sepse unë dëshmoj për ju se, po të qe e mundur, ju do të nxirrnit edhe sytë tuaj dhe do të m’i jepnit mua.
To baktih nangcae tahamhoih anghoehaih to naa ah maw oh ving boeh? Angcoeng thai nahaeloe, kai paek hanah nangmacae ih mik mataeng doeh taprok dok han koek to na koeh o, tito ka panoek.
16 A thua u bëra armiku juaj, duke ju thënë të vërtetën?
Loktang lok kang thuih o pongah, nangcae ih misa ah maw ka oh boeh?
17 Ata tregohen të zellshëm ndaj jush, por jo për qëllime të ndershme; madje ata duan t’ju shkëputin që të jeni të zellshëm ndaj tyre.
Nihcae mah nangcae palung parai baktiah mikhmai na pan o thuih doeh om tih, toe kahoihah na palung o tangtang ai; ue, nihcae mah nangcae palung han koeh ih na ai ah, nangcae mah nihcae palung han ih ni a koeh o.
18 Mirë është të jesh gjithnjë i zellshëm për të mirë, dhe jo vetëm kur ndodhem midis jush.
Nangcae hoi nawnto ka oh nathuem khue ai, kahoih hmuen bangah loe amlung poe han oh.
19 Djemtë e mi, që unë i lind përsëri, derisa të formohet Krishti në ju!
Palung ih ka caanawk, Kri nangcae thungah kacakah om ai karoek to, nawkta zah nathuem ih zok kana baktiah ni kana ka pauep let.
20 Do të doja tashti të isha midis jush dhe ta ndryshoja tingullin e zërit tim, sepse jam ndërdyshas ndaj jush.
Nangcae nuiah palunghaenghaih ka tawnh pongah, vaihi nangcae khaeah kang zoh moe, lok ka thuihaih dan pakhraih han ka koeh.
21 Po më thoni, ju që doni të jeni nën ligj, a nuk e dëgjoni ligjin?
Kaalok thungah oh koeh kaminawk, na thui oh, kaalok to na thaih o ai maw?
22 Sepse është shkruar se Abrahami pati dy bij: një nga shërbëtorja dhe tjetri nga e lira.
Abraham mah capa hnetto sak, maeto loe misong nongpata thung hoiah oh moe, kalah maeto loe kaloih nongpata thung hoiah oh, tiah tarik ih oh.
23 Dhe ai që lindi nga shërbëtorja lindi sipas mishit, por ai që lindi nga e lira lindi për hir të premtimit.
Toe misong nongpata ih capa loe taksa koehhaih baktiah sak ih capa ah oh; kaloih nongpata khae hoi kaom capa loe lokkamhaih baktiah sak ih capa ah oh.
24 Këto gjëra kanë një kuptim alegorik, sepse këto dy gra janë dy besëlidhje: një nga mali Sinai, që ngjiz për skllavëri, dhe është Agari.
To loknawk loe hnuksakhaih lok ah ni oh: to nongpata hnik loe lokmaihaih hnetto thuih koehhaih ih ni; Sinai mae nui hoiah kangzo lokmaihaih maeto loe Hagar ni, anih mah misong ah kaom capa to tapen.
25 Dhe Agari është mali Sinai në Arabi dhe i përgjigjet Jeruzalemit të kohës së sotme; dhe ajo është skllave me bijtë e saj.
Hagar loe Arabia prae ah kaom Sinai mae ah oh, vaihi thuem ih Jerusalem hoiah anghmong, anih loe a caa hoi nawnto misong ah oh hoi.
26 Ndërsa Jeruzalemi nga lart është i lirë dhe është nëna e ne të gjithëve.
Toe ranui ah kaom Jerusalem loe kaloih nongpata, aicae boih ih amno ah oh.
27 Sepse është shkruar: “Gëzohu ti, o shterpë, që nuk lind! Shpërthe dhe klith, ti që nuk i provon dhembjet e lindjes, sepse bijtë e së braktisurës do të jenë më të shumtë se të asaj që e kishte burrin”.
Caa kaak, caa sah vai ai nongpata nang, anghoe ah; nawkta tapenhaih kana panoek vai ai nang, tha hoi hang ah: haek ih nongpata loe sava tawn nongpata pong pop kue ah caa sak, tiah tarik ih oh.
28 Kurse ne, o vëllezër, jemi bij të premtimit, sikundër ishte Isaku.
Nawkamyanawk, aicae loe Isak baktiah lokkamhaih caa ah ni a oh o.
29 Po, sikurse atëherë ai që lindi sipas mishit përndiqte atë që kishte lindur sipas Frymës, kështu është edhe tani.
Toe taksa koehhaih ah tapen kami mah Kacai Muithla koehhaih ah tapen capa to pacaekthlaek, vaihi doeh to tiah ni oh.
30 Po çfarë thotë shkrimi? “Dëboje skllaven dhe djalin e saj, sepse i biri i skllaves nuk mund të jetë trashëgimtar bashkë me djalin e së lirës”.
Toe Cabu mah kawbangmaw thuih? Misong nongpata to a capa hoi nawnto haek ving ah: misong nongpata ih capa mah kaloih nongpata ih capa hoi nawnto qawktoepkung ah om mak ai, tiah thuih.
31 Kështu, pra, vëllezër, ne nuk jemi bij të skllaves, por të së lirës.
To pongah nawkamyanawk, aicae loe misong nongpata ih caa ah a om o ai, kaloih nongpata ih caa ah ni a oh o.

< Galatasve 4 >