Galatasve 3

1 O Galatas të marrë! Kush ju ka yshtur që të mos i bindeni së vërtetës, ju, që para syve tuaj Jezu Krishti është përshkruar i kryqëzuar midis jush?

Foolish Galatians! Who has been enchanting you – you before whose eyes Jesus Christ was depicted on the cross?

2 Vetëm këtë dua të di nga ju: a e morët Frymën me anë të veprave të ligjit apo nëpërmjet dëgjimit të besimit?

Here is the one thing that I want to find out from you – Did you receive the Spirit as the result of obedience to Law, or of your having listened with faith?

3 A jeni kaq të marrë sa që, mbasi nisët në Frymë, të përfundoni në mish?

Can you be so foolish? After beginning with what is spiritual, do you now end with what is external?

4 A thua hoqët kaq shumë gjëra më kot, nëse kanë qenë vërtetë më kot?

Did you go through so much to no purpose? – if indeed it really was to no purpose!

5 Ai që ju jep juve Frymën, dhe kryen midis jush vepra të fuqishme, i bën me anë të veprave të ligjit apo me anë të predikimit të besimit?

He who supplies you abundantly with his Spirit and endows you with such powers – does he do this as the result of obedience to Law? Or as the result of your having listened with faith?

6 Kështu Abrahami “e besoi Perëndinë, dhe kjo iu numërua për drejtësi”;

It is just as it was with Abraham – he had faith in God, and his faith was regarded by God as righteousness.

7 Ta dini, pra, se ata që janë nga besimi janë bij të Abrahamit.

You see, then, that those whose lives are based on faith are the sons of Abraham.

8 Dhe Shkrimi, duke parashikuar se Perëndia do t’i shfajësonte kombet me anë të besimit, ia dha më përpara Abrahamit lajmin e mirë: “Të gjitha kombet do të bekohen në ty”.

And scripture, foreseeing that God would pronounce the Gentiles righteous as the result of faith, foretold the good news to Abraham in the words – ‘Through you all the Gentiles will be blessed.’

9 Prandaj ata që themelohen mbi besimin bekohen bashkë me të besueshmin Abraham.

And, therefore, those whose lives are based on faith share the blessings bestowed on the faith of Abraham.

10 Dhe të gjithë ata që themelohen mbi veprat e ligjit janë nën mallkim, sepse është shkruar: “I mallkuar është kushdo që nuk qëndron në të gjitha ato që shkruhen në librin e ligjit për t’i praktikuar”.

All who rely on obedience to Law are under a curse, for scripture says – ‘Cursed is everyone who does not abide by all that is written in the book of the Law, and do it.’

11 Sepse me anë të ligjit askush nuk shfajësohet përpara Perëndisë, sepse: “I drejti do të rrojë me anë të besimit”.

Again, it is evident that no one is pronounced righteous before God through Law, for we read – ‘Through faith the righteous will find life.’

12 Dhe ligji nuk është nga besimi, por “njeriu që do t’i bëjë ato, do të rrojë me anë të tyre”.

But the Law is not based on faith; no, its words are – ‘Those who practice these precepts will find life through them.’

13 Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u bë mallkim për ne (duke qenë se është shkruar: “I mallkuar është kushdo që varet në dru”),

Christ ransomed us from the curse pronounced in the Law, by taking the curse on himself for us, for scripture says – ‘Cursed is anyone who is hanged on a tree.’

14 që bekimi i Abrahamit t’u vijë johebrenjve me anë të Jezu Krishtit, që ne të marrim premtimin e Frymës me anë të besimit.

And this he did that the blessing given to Abraham might be extended to the Gentiles through their union with Jesus Christ; that so, through our faith, we also might receive the promised gift of the Spirit.

15 O vëllezër, po ju flas në mënyrën e njerëzve: në qoftë se një besëlidhje është aprovuar, edhe pse është besëlidhje njeriu, askush nuk e zhvleftëson as nuk i shton gjë.

To take an illustration, friends, from daily life – No one sets aside even an agreement between two people, when once it has been confirmed, nor do they add conditions to it.

16 Dhe premtimet iu bënë Abrahamit dhe pasardhjes së tij. Shkrimi nuk thotë: “Edhe pasardhësve” si të ishin shumë, por të një të vetme: “Dhe pasardhjes sate”, pra Krishti.

Now it was to Abraham that the promises were made, ‘and to his offspring.’ It was not said ‘to his offsprings,’ as if many persons were meant, but the words were ‘to your offspring,’ showing that one person was meant – and that was Christ.

17 Dhe unë them këtë: ligji, që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më pas, nuk e zhvleftëson besëlidhjen e aprovuar më parë nga ana e Perëndisë në Krishtin, në mënyrë që të prishë premtimin.

My point is this – An agreement already confirmed by God cannot be canceled by the Law, which came four hundred and thirty years later, so as to cause the promise to be set aside.

18 Sepse, në qoftë se trashëgimi është nga ligji, nuk është më nga premtimi. Por Perëndia ia fali atë Abrahamit me anë të premtimit.

If our heritage is the result of Law, then it has ceased to be the result of a promise. Yet God conferred it on Abraham by a promise.

19 Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi.

What, then, you ask, was the use of the Law? It was a later addition, to make people conscious of their wrongdoings, and intended to last only until the coming of that offspring to whom the promise had been made; and it was delivered through angels by a mediator.

20 Dhe ndërmjetësi nuk është ndërmjetës i një ane të vetme, kurse Perëndia është një.

Now mediation implies more than one person, but God is one only.

21 A thua atëherë ligji është kundër premtimeve të Perëndisë? Kurrsesi jo! Sepse po të ishte dhënë një ligj që mund të jepte jetë, drejtësia do të ishte me të vërtetë prej ligjit.

Does that set the Law in opposition to God’s promises? Heaven forbid! For, if a Law had been given capable of bestowing life, then righteousness would have actually owed its existence to Law.

22 Por Shkrimi i mbylli të gjitha gjërat nën mëkatin, që t’u jepej besimtarëve premtimi nëpërmjet besimit të Jezu Krishtit.

But the words of scripture represent the whole world as being in bondage to sin, so that the promised blessing, dependent, as it is, on faith in Jesus Christ, may be given to those who have faith in him.

23 Dhe, para se të vinte besimi, ne ruheshim nën ligjin, si të mbyllur, duke pritur besimin që duhej të zbulohej.

Before the coming of faith, we were kept under the guard of the Law, in bondage, awaiting the faith that was destined to be revealed.

24 Kështu ligji qe mësuesi ynë për te Krishti, që ne të shfajësohemi me anë të besimit.

Thus the Law has proved a guide to lead us to Christ, in order that we may be pronounced righteous as the result of faith.

25 Por, mbasi besimi erdhi, ne nuk jemi më nën ndonjë mësues,

But now that faith has come we no longer need a guide.

26 sepse të gjithë ju jeni bij të Perëndisë me anë të besimit te Jezu Krishti.

For you are all sons of God, through your faith in Christ Jesus.

27 Sepse të gjithë ju që jeni pagëzuar në Krishtin, Krishtin keni veshur.

For all of you who were baptized into union with Christ clothed yourselves with Christ.

28 Nuk ka as Jude, as Grek, nuk ka as skllav as të lirë, nuk ka as mashkull as femër, sepse të gjithë jeni një në Jezu Krishtin.

All distinctions between Jew and Greek, slave and free, male and female, have vanished; for in union with Christ Jesus you are all one.

29 Dhe, në qoftë se jeni të Krishtit, jeni pra pasardhja e Abrahamit dhe trashëgimtarë sipas premtimit.

And, since you belong to Christ, it follows that you are Abraham’s offspring and, under the promise, sharers in the inheritance.