< Galatasve 2 >

1 Pastaj, pas katërmbëdhjetë vjetësh, u ngjita përsëri në Jeruzalem me Barnabën; dhe mora me vete edhe Titin.
Quatorze ans après, je montai de nouveau à Jérusalem avec Barnabas, et je pris aussi Tite avec moi.
2 Dhe u ngjita sipas një zbulese dhe u shtjellova atyre ungjillin që unë po predikoj ndër johebrenjtë, por në mënyrë të veçantë, atyre që kishin më shumë emër, që të mos bridhja ose vrapoja më kot.
J'y montai par suite d'une révélation, et j'exposai aux frères l'Évangile que je prêche parmi les Païens; je l'exposai en particulier à ceux qui sont les plus considérés, de peur de courir ou d'avoir couru en vain.
3 Por as Titi që ishte me mua, ndonëse ishte Grek, nuk qe shtrënguar që të rrethpritej;
Mais Tite, qui m'accompagnait et qui était Grec, ne fut pas même contraint de se faire circoncire.
4 edhe kjo për shkak të vëllezërve të rremë, që kishin hyrë tinëz, që kishin depërtuar për të përgjuar lirinë tonë që kemi në Krishtin Jezu, që të na robërojnë.
Or, nous agîmes ainsi à cause des faux frères, qui s'étaient introduits furtivement parmi nous pour épier la liberté que nous avons en Jésus-Christ, afin de nous réduire en servitude.
5 Këtyre ne nuk iu nënshtruam as edhe për një moment, që e vërteta e ungjillit të mbetej e pacënuar te ju.
Nous ne leur cédâmes pas un instant, refusant de nous placer sous leur dépendance, afin que la vérité de l'Évangile fût maintenue parmi vous.
6 Por nga ana e atyre që gëzonin një farë kredie (nuk ka rëndësi se kush ishin, Perëndia nuk shikon dukjen e njeriut), pra, ata që gëzonin kredinë më të madhe nuk shtuan gjë tek unë.
Quant à ceux qu'on tient en si haute estime — ce qu'ils ont pu être jadis m'importe peu: Dieu ne fait pas acception de personnes! — ces hommes, si estimés, ne m'imposèrent rien de plus.
7 Madje, duke parë se mua m’u besua ungjilli për të parrethprerët, sikurse Pjetrit ai për të rrethprerët,
Au contraire, voyant que la mission de prêcher l'Évangile aux incirconcis m'avait été confiée, comme à Pierre celle de le prêcher aux circoncis
8 (sepse ai që kishte vepruar në mënyrë të fuqishme në Pjetrin për apostullim tek të rrethprerëve, kishte vepruar në mënyrë të fuqishme edhe në mua për johebrenjtë),
— car Celui qui a agi en Pierre pour le faire apôtre des Circoncis, a également agi en moi pour me faire apôtre des Païens —
9 duke njohur hirin që m’u dha, Jakobi, Kefa dhe Gjoni, të cilët i konsideronin shtylla, më dhanë mua dhe Barnabës të djathtat e tyre si shenjë shoqërie, që të shkonim ne ndër johebrenjtë dhe ata ndër të rrethprerë.
et reconnaissant la grâce qui m'avait été accordée, Jacques, Céphas et Jean, qui sont considérés comme des colonnes, nous donnèrent, à Barnabas et à moi, la main d'association, afin que nous allions vers les Païens, et eux vers les Circoncis.
10 Vetëm na porositën që të kujtoheshim për të varfrit, pikërisht atë që edhe unë e kisha ndërmend ta bëja.
Ils nous recommandèrent seulement de nous souvenir des pauvres, ce qu'aussi j'ai eu soin de faire.
11 Por kur erdhi Pjetri në Antioki, unë e kundërshtova në sy, sepse ishte për t’u qortuar.
Mais, lorsque Céphas vint à Antioche, je lui résistai en face, parce qu'il méritait d'être repris.
12 Në fakt, para se të vinin disa njerëz nga ana e Jakobit, ai hante me johebrenjtë; po, kur erdhën ata, ai u tërhoq dhe u nda, duke druajtur ata të rrethprerjes.
Car, avant l'arrivée de quelques personnes venues d'auprès de Jacques, il mangeait avec les Païens; et dès qu'elles furent arrivées, il se retira et se tint à l'écart, craignant ceux de la circoncision.
13 Edhe Judenj të tjerë shtireshin bashkë me të, aq sa edhe Barnaba u tërhoq nga hipokrizia e tyre.
Les autres Juifs usèrent de la même dissimulation, de sorte que Barnabas lui-même fut entraîné par leur hypocrisie.
14 Po kur unë pashë se ata nuk ecnin drejt sipas së vërtetës së ungjillit, i thashë Pjetrit përpara të gjithëve: “Në qoftë se ti, që je Jude, rron porsi johebrenjtë dhe jo si Judenjtë, pse i detyron johebrenjtë të rrojnë si Judenj?”.
Alors, voyant qu'ils ne marchaient pas droit selon la vérité de l'Évangile, je dis à Céphas en présence de tous: Si toi qui es Juif, tu vis à la façon des Païens, et non comme les Juifs, pourquoi obliges-tu les Païens à judaïser?
15 Ne, që jemi Judenj nga lindja dhe jo mëkatarë në mes johebrenjsh,
Pour nous, nous sommes des Juifs de naissance, et non des pécheurs d'origine païenne.
16 duke ditur se njeriu nuk shfajësohet me anë të veprave të ligjit, por me anë të besimit në Jezu Krishtin, besuam edhe ne në Jezu Krishtin, që të shfajësoheshim me anë të besimit në Krishtin dhe jo me anë të veprave të ligjit, sepse asnjë mish nuk do të shfajësohet me anë të veprave të ligjit.
Néanmoins, ayant connu que ce n'est point par les oeuvres de la loi, mais par la foi en Jésus-Christ, que l'homme est justifié, nous avons nous-mêmes cru en Jésus-Christ, afin d'être justifiés par la foi en Christ, et non par les oeuvres de la loi; car personne ne sera justifié par les oeuvres de la loi.
17 Dhe, në qoftë se duke kërkuar të shfajësohemi në Krishtin, u gjetëm edhe ne mëkatarë, mos vallë Krishti qënka shërbenjës i mëkatit. Kurrsesi jo!
Mais si, en cherchant à être justifiés par Christ, nous étions nous-mêmes trouvés pécheurs, Christ serait donc ministre du péché! Non, certes!
18 Sepse, në qoftë se unë ndërtoj përsëri ato gjërat që prisha, unë bëhem vetë shkelës,
En effet, si je rebâtissais ce que j'ai détruit, je me constituerais moi-même transgresseur.
19 sepse përmes ligjit, vdiqa për ligjin, që unë të rroj për Perëndinë.
Or, par la loi je suis mort à la loi, afin de vivre pour Dieu.
20 Unë u kryqëzova bashkë me Krishtin dhe nuk rroj më unë, po Krishti rron në mua; dhe ajo jetë që tani jetoj në mish, e jetoj në besimin e Birit të Perëndisë, që më deshi dhe dha veten për mua.
J'ai été crucifié avec Christ: si je vis, ce n'est plus moi qui vis, c'est Christ qui vit en moi; et si je vis encore dans la chair, je vis dans la foi au Fils de Dieu qui m'a aimé, et qui s'est livré lui-même pour moi.
21 Unë nuk e hedh poshtë hirin e Perëndisë sepse, në qoftë se drejtësia vjen me anë të ligjit, atëherë Krishti ka vdekur më kot.
Je ne veux pas anéantir la grâce de Dieu; car, si la justice s'obtient par la loi, Christ est donc mort en vain!

< Galatasve 2 >