< Galatasve 2 >

1 Pastaj, pas katërmbëdhjetë vjetësh, u ngjita përsëri në Jeruzalem me Barnabën; dhe mora me vete edhe Titin.
Ensuite, après un intervalle de quatorze ans, je montai de nouveau à Jérusalem avec Barnabas; je pris aussi Tite avec moi.
2 Dhe u ngjita sipas një zbulese dhe u shtjellova atyre ungjillin që unë po predikoj ndër johebrenjtë, por në mënyrë të veçantë, atyre që kishin më shumë emër, që të mos bridhja ose vrapoja më kot.
Je m'y rendis sur une révélation, et je leur exposai l'évangile que je prêche parmi les Gentils. Je l'exposai en particulier aux personnages les plus considérés, de peur de courir ou d'avoir couru en vain;
3 Por as Titi që ishte me mua, ndonëse ishte Grek, nuk qe shtrënguar që të rrethpritej;
mais on n'exigea pas même de Tite, qui m'accompagnait et qui était Grec, qu'il se fît circoncire.
4 edhe kjo për shkak të vëllezërve të rremë, që kishin hyrë tinëz, që kishin depërtuar për të përgjuar lirinë tonë që kemi në Krishtin Jezu, që të na robërojnë.
J'y montai à cause des faux frères intrus qui s'étaient glissés parmi nous, pour espionner, afin de nous asservir, la liberté que nous avons en Jésus-Christ.
5 Këtyre ne nuk iu nënshtruam as edhe për një moment, që e vërteta e ungjillit të mbetej e pacënuar te ju.
Loin de nous soumettre à eux, nous ne leur cédâmes pas même un instant, afin que la vérité de l'évangile vous demeurât acquise.
6 Por nga ana e atyre që gëzonin një farë kredie (nuk ka rëndësi se kush ishin, Perëndia nuk shikon dukjen e njeriut), pra, ata që gëzonin kredinë më të madhe nuk shtuan gjë tek unë.
Quant à ceux qu'on tient en si haute estime (ce qu'ils ont été autrefois, ne m'importe pas; Dieu ne fait pas acception de personnes), eh bien! ces hommes si considérés n'ajoutèrent rien à mon exposition.
7 Madje, duke parë se mua m’u besua ungjilli për të parrethprerët, sikurse Pjetrit ai për të rrethprerët,
Au contraire, voyant que l’évangélisation des incirconcis m'a été confiée, comme à Pierre, celle des circoncis
8 (sepse ai që kishte vepruar në mënyrë të fuqishme në Pjetrin për apostullim tek të rrethprerëve, kishte vepruar në mënyrë të fuqishme edhe në mua për johebrenjtë),
(car celui qui a fait de Pierre l'apôtre des circoncis, a aussi fait de moi l'apôtre des Gentils)
9 duke njohur hirin që m’u dha, Jakobi, Kefa dhe Gjoni, të cilët i konsideronin shtylla, më dhanë mua dhe Barnabës të djathtat e tyre si shenjë shoqërie, që të shkonim ne ndër johebrenjtë dhe ata ndër të rrethprerë.
et reconnaissant la grâce qui m'a été accordée, Jacques, Céphas et Jean, qui sont regardés comme des colonnes, nous donnèrent, à Barnabas et à moi, la main d'association, afin que nous allassions, nous, vers les Gentils, et eux vers les circoncis.
10 Vetëm na porositën që të kujtoheshim për të varfrit, pikërisht atë që edhe unë e kisha ndërmend ta bëja.
Ils nous prièrent seulement de nous souvenir des pauvres; ce que j'ai eu soin de faire.
11 Por kur erdhi Pjetri në Antioki, unë e kundërshtova në sy, sepse ishte për t’u qortuar.
Quand Céphas vint à Antioche, je lui résistai en face, parce que sa conduite était fort remarquée.
12 Në fakt, para se të vinin disa njerëz nga ana e Jakobit, ai hante me johebrenjtë; po, kur erdhën ata, ai u tërhoq dhe u nda, duke druajtur ata të rrethprerjes.
Avant l'arrivée de certaines personnes qui venaient d'auprès de Jacques, il mangeait avec les Gentils, mais, quand elles furent arrivées, il se retira et s'isola par crainte des partisans de la circoncision.
13 Edhe Judenj të tjerë shtireshin bashkë me të, aq sa edhe Barnaba u tërhoq nga hipokrizia e tyre.
Les autres Juifs usèrent de dissimulation comme lui, si bien que Barnabas lui-même se laissa entraîner par leur hypocrisie.
14 Po kur unë pashë se ata nuk ecnin drejt sipas së vërtetës së ungjillit, i thashë Pjetrit përpara të gjithëve: “Në qoftë se ti, që je Jude, rron porsi johebrenjtë dhe jo si Judenjtë, pse i detyron johebrenjtë të rrojnë si Judenj?”.
Quand je vis qu'ils ne marchaient pas droit, selon la vérité de l'évangile, je dis à Céphas devant tous: «Si, tout Juif que tu es, tu vis à la manière des Gentils, et non à la manière des Juifs, pourquoi forces-tu les Gentils à judaïser?»
15 Ne, që jemi Judenj nga lindja dhe jo mëkatarë në mes johebrenjsh,
Pour nous, nous sommes Juifs de naissance; nous ne sommes pas du nombre de ces pécheurs de Gentils;
16 duke ditur se njeriu nuk shfajësohet me anë të veprave të ligjit, por me anë të besimit në Jezu Krishtin, besuam edhe ne në Jezu Krishtin, që të shfajësoheshim me anë të besimit në Krishtin dhe jo me anë të veprave të ligjit, sepse asnjë mish nuk do të shfajësohet me anë të veprave të ligjit.
néanmoins, sachant que l'homme est justifié, non par les oeuvres de la loi, mais par la foi en Jésus-Christ, nous avons cru en Jésus-Christ, pour être justifiés par la foi en Christ, et non par les oeuvres de la loi; parce que nul ne sera justifié par les oeuvres de la loi.
17 Dhe, në qoftë se duke kërkuar të shfajësohemi në Krishtin, u gjetëm edhe ne mëkatarë, mos vallë Krishti qënka shërbenjës i mëkatit. Kurrsesi jo!
Or si, en cherchant à être justifiés en Christ, nous étions, nous aussi, trouvés pécheurs, Christ serait donc un ministre de péché. Loin de nous une telle pensée!
18 Sepse, në qoftë se unë ndërtoj përsëri ato gjërat që prisha, unë bëhem vetë shkelës,
En effet, si je réédifie les choses que j'ai démolies, je me constitue moi-même transgresseur;
19 sepse përmes ligjit, vdiqa për ligjin, që unë të rroj për Perëndinë.
car c'est par la loi, que moi, je suis mort à la loi, afin de vivre par la grâce de Dieu.
20 Unë u kryqëzova bashkë me Krishtin dhe nuk rroj më unë, po Krishti rron në mua; dhe ajo jetë që tani jetoj në mish, e jetoj në besimin e Birit të Perëndisë, që më deshi dhe dha veten për mua.
J'ai été crucifié avec Christ, et je vis... mais ce n'est plus moi qui vis, c'est Christ qui vit en moi. La vie, dont je vis maintenant en la chair, est une vie en la foi au Fils de Dieu qui m'a aimé, et s'est donné lui-même pour moi.
21 Unë nuk e hedh poshtë hirin e Perëndisë sepse, në qoftë se drejtësia vjen me anë të ligjit, atëherë Krishti ka vdekur më kot.
Je n'annule pas la grâce de Dieu; car si la justice s'obtient par la loi, Christ est donc mort pour rien.

< Galatasve 2 >