Galatasve 2

1 Pastaj, pas katërmbëdhjetë vjetësh, u ngjita përsëri në Jeruzalem me Barnabën; dhe mora me vete edhe Titin.

Te phoeikah kum hlaili ah Jerusalem la Barnabas neh koep ka cet rhoi tih Titu khaw ka khuen rhoi.

2 Dhe u ngjita sipas një zbulese dhe u shtjellova atyre ungjillin që unë po predikoj ndër johebrenjtë, por në mënyrë të veçantë, atyre që kishin më shumë emër, që të mos bridhja ose vrapoja më kot.

Tedae pumphoenah neh ka caeh vaengah namtom taengkah ka hoe olthangthen nen ni amih ka pawnhlai. Amah van ah te rhoek a ming a om dongah a yong khaw a tlongtlai la a ka yong pawt khaming.

3 Por as Titi që ishte me mua, ndonëse ishte Grek, nuk qe shtrënguar që të rrethpritej;

Tedae kai taengkah Greek hoel la aka om Titu pataeng te yahvinrhet ham tanolh pawh.

4 edhe kjo për shkak të vëllezërve të rremë, që kishin hyrë tinëz, që kishin depërtuar për të përgjuar lirinë tonë që kemi në Krishtin Jezu, që të na robërojnë.

Tedae laithae manuca he a det uh dongah ni. Amih tah Khrih Jesuh ah ng'khueh mamih kah poenghalnah te dawn tih mamih he sal bi sak hamla yingyet uh.

5 Këtyre ne nuk iu nënshtruam as edhe për një moment, që e vërteta e ungjillit të mbetej e pacënuar te ju.

Amih taengah khonoek pakhat ham pataeng boengainah ka khueh pa uh moenih. Te daengah ni olthangthen kah oltak loh nangmih taengah a om eh.

6 Por nga ana e atyre që gëzonin një farë kredie (nuk ka rëndësi se kush ishin, Perëndia nuk shikon dukjen e njeriut), pra, ata që gëzonin kredinë më të madhe nuk shtuan gjë tek unë.

Tedae aka poek rhoek te khat khat dongah metla a om akhaw hnukbuet ah a om te kai ham tah olpuei moenih. Pathen loh hlang kah maelhmai khaw a doe moenih. Ka taengah he mingom long khaw a thaem moenih.

7 Madje, duke parë se mua m’u besua ungjilli për të parrethprerët, sikurse Pjetrit ai për të rrethprerët,

Tedae kuplat la aka hmu loh yahvinrhetnah dongah pumdul kah olthangthen te Peter bangla ka tangnah.

8 (sepse ai që kishte vepruar në mënyrë të fuqishme në Pjetrin për apostullim tek të rrethprerëve, kishte vepruar në mënyrë të fuqishme edhe në mua për johebrenjtë),

Peter loh yahvinrhetnah kah caeltueih te a tueng sak tih kai khaw namtom rhoek ham ka tueng sak.

9 duke njohur hirin që m’u dha, Jakobi, Kefa dhe Gjoni, të cilët i konsideronin shtylla, më dhanë mua dhe Barnabës të djathtat e tyre si shenjë shoqërie, që të shkonim ne ndër johebrenjtë dhe ata ndër të rrethprerë.

Tedae kai taengah m'paek lungvatnah aka ming, James neh Kephas neh Johan, rhungsut la aka om ham mingom rhoek loh, rhoinaengnah bantang kut tah kamah neh Barnabas taengah a thoh uh. Te dongah namtom ham ka om uh tih amih te yahvinrhetnah taengah om van.

10 Vetëm na porositën që të kujtoheshim për të varfrit, pikërisht atë që edhe unë e kisha ndërmend ta bëja.

khodaeng bueng he poek ham om mai. Te te saii ham te khaw bahoeng ka haam.

11 Por kur erdhi Pjetri në Antioki, unë e kundërshtova në sy, sepse ishte për t’u qortuar.

Tedae Kephas he Antiok la ha pawk vaengah, coel hamla a om dongah a hmai ah ka mah.

12 Në fakt, para se të vinin disa njerëz nga ana e Jakobit, ai hante me johebrenjtë; po, kur erdhën ata, ai u tërhoq dhe u nda, duke druajtur ata të rrethprerjes.

James taengkah hlangvang te ha pawk hlan atah namtom taengah a caak. Tedae ha pawk uh vaengah tah yahvinrhetnah rhoek te a rhih. Te dongah tonga tih amah te hoep uh.

13 Edhe Judenj të tjerë shtireshin bashkë me të, aq sa edhe Barnaba u tërhoq nga hipokrizia e tyre.

Te vaengah a tloe Judah rhoek long khaw anih te a thailat puei. Te dongah Barnabas long pataeng amih kah thailatnah te a rhoihbaih.

14 Po kur unë pashë se ata nuk ecnin drejt sipas së vërtetës së ungjillit, i thashë Pjetrit përpara të gjithëve: “Në qoftë se ti, që je Jude, rron porsi johebrenjtë dhe jo si Judenjtë, pse i detyron johebrenjtë të rrojnë si Judenj?”.

Tedae olthangthen kah oltak bangla a caeh a thuem pawt te ka hmuh. Te dongah Kephas te hlang boeih hmaiah, “Nang Judah loh namtom bangla na om tih Judah bangla hing pawt atah, balae tih namtom te Judah bangla na tanolh,” ka ti nah.

15 Ne, që jemi Judenj nga lindja dhe jo mëkatarë në mes johebrenjsh,

Mamih kah coengnah he Judah tih hlangtholh tah namtom kah tloe moenih.

16 duke ditur se njeriu nuk shfajësohet me anë të veprave të ligjit, por me anë të besimit në Jezu Krishtin, besuam edhe ne në Jezu Krishtin, që të shfajësoheshim me anë të besimit në Krishtin dhe jo me anë të veprave të ligjit, sepse asnjë mish nuk do të shfajësohet me anë të veprave të ligjit.

Jesuh Khrih kah tangnah lamlong pawt atah olkhueng dongkah khoboe loh hlang a tang sak pawt te khaw ming uh. Mamih loh Khrih Jesuh ni n'tangnah. Te daengah ni olkhueng kah khoboe nen pawt tih Khrih kah tangnah lamloh n'tang uh eh. Te dongah olkhueng kah khoboe loh pumsa boeih he tang sak mahpawh.

17 Dhe, në qoftë se duke kërkuar të shfajësohemi në Krishtin, u gjetëm edhe ne mëkatarë, mos vallë Krishti qënka shërbenjës i mëkatit. Kurrsesi jo!

Tedae Khrih ah tang ham aka tlap rhoek loh amamih khaw hlangtholh rhoek la m'hmuh uh atah Khrih he tholh kah tueihyoeih van maco. Tlamte om mahpawh.

18 Sepse, në qoftë se unë ndërtoj përsëri ato gjërat që prisha, unë bëhem vetë shkelës,

Ka phae tangtae rhoek te koep ka sak atah kamah he boekoekkung la ka tueng coeng.

19 sepse përmes ligjit, vdiqa për ligjin, që unë të rroj për Perëndinë.

Kai tah olkhueng lamloh olkhueng taengah ka duek daengah Pathen taengah ka hing eh.

20 Unë u kryqëzova bashkë me Krishtin dhe nuk rroj më unë, po Krishti rron në mua; dhe ajo jetë që tani jetoj në mish, e jetoj në besimin e Birit të Perëndisë, që më deshi dhe dha veten për mua.

Khrih neh kai n'tai coeng dae ka hing pueng. Tedae kai voel pawt tih ka khuikah Khrih ni aka hing. Te dongah pumsa kah ka hing he kai ham amah aka voei uh tih kai aka lungnah Pathen Capa kah tangnah rhangnen ni ka hing.

21 Unë nuk e hedh poshtë hirin e Perëndisë sepse, në qoftë se drejtësia vjen me anë të ligjit, atëherë Krishti ka vdekur më kot.

Pathen kah lungvatnah te ka hnawt pawh. Duengnah he olkhueng lamlong koinih Khrih tah a yoeyap la duek coeng.