Ezekieli 33

1 Fjala e Zotit m’u drejtua, duke thënë:

Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,

2 “Bir njeriu, folu bijve të popullit tënd dhe u thuaj atyre: Kur të sjell shpatën kundër një vendi dhe populli i atij vendi merr një burrë nga kufijtë e tij dhe e vë si sogjetar,

kami capa, nangmah ih acaengnawk khaeah lokthui ah, nihcae khaeah, prae maeto khaeah sumsen ka sinh naah, prae kaminawk mah misatoep kami maeto suem o nahaeloe,

3 në rast se e sheh shpatën që vjen kundër vendit, dhe i bie borisë dhe lajmëron popullin,

to kami mah prae thungah angzo sumsen to hnuk naah, kaminawk acoe hanah, mongkah to ueng tih;

4 kushdo që dëgjon borinë, por nuk i vë veshin paralajmërimit, në rast se shpata vjen dhe e merr me vete, gjaku i tij do të bjerë mbi kokën e vet.

mi kawbaktih mah doeh mongkah lok to a thaih, toe acoe ai pongah sumsen mah a hinghaih to la ving nahaeloe, anih ih athii loe angmah lu nuiah krah let tih.

5 Ai ka dëgjuar zërin e borisë, por nuk i ka vënë veshin paralajmërimit, gjakun e tij do ta ketë mbi vete. Por ai që ka marrë parasysh paralajmërimin, do të shpëtojë jetën e tij.

Mongkah lok to a thaih, toe acoe ai pongah, angmah ih athii loe angmah lu nuiah krah let tih. Toe acoehaih tawn kami loe a hinghaih to pahlong tih.

6 Por në rast se sogjetari sheh shpatën që po vjen dhe nuk i bie borisë për të paralajmëruar popullin, dhe shpata vjen dhe merr me vete ndonjë prej tyre, ky do të çohet tutje për shkak të paudhësisë së tij, por për gjakun e tij do t’i kërkoj llogari sogjetarit.

Misatoep kami loe angzo sumsen to a hnuk, toe mongkah to ueng ai, kaminawk han acoehaih paek ai pongah, sumsen to angzo moe, kami maeto hinghaih to la nahaeloe, to kami loe angmah zaehaih pongah hinghaih to lak ah oh, toe anih ih athii tho loe misatoep kami khaeah ka lak han, tiah thuih.

7 Kështu, o bir njeriu, të kam vendosur si roje për shtëpinë e Izraelit; prandaj dëgjo fjalën e gojës sime dhe i lajmëro nga ana ime.

Aw kami capa, nang loe Israel imthung takhoh toepkung ah kang suek boeh; to pongah ka thuih ih lok hae tahngai ah loe, ka lok hoi nihcae to acoehaih paek ah.

8 Kur i them të pabesit: “I pabesë, ti do të vdesësh me siguri”, dhe ti nuk flet për të paralajmëruar të pabesin që të largohet nga rruga e tij, ai i pabesë do të vdesë për shkak të paudhësisë së tij, por për gjakun e tij do t’i kërkojë llogari dorës sate.

Kahoih ai kami khaeah kaimah, Aw kami zae, nang loe na dueh tangtang tih, tiah ka thuih; to naah kahoih ai kami a caehhaih loklam hoi amlaem let hanah acoehaih na paek ai pongah, to kami zae to a zaehaih pongah dueh ving nahaeloe, a nih ih athi tho to na ban ah ka suk han.

9 Por në rast se ti e paralajmëron të pabesin që të largohet nga rruga e tij dhe ai nuk largohet prej saj, ai do të vdesë për shkak të paudhësisë së tij, por ti do ta shpëtosh shpirtin tënd.

Toe kami zae a caehhaih loklam hoi amlaem let hanah acoehaih lok na thuih pae to mah, a caehhaih loklam hoiah amlaem let ai, to naah anih loe a zaehaih pongah dueh ving nahaeloe, na hinghaih to na pahlong boeh.

10 Tani, bir njeriu, i thuaj shtëpisë së Izraelit: Ju thoni kështu: “Në rast se shkeljet tona dhe mëkatet tona janë mbi ne dhe për shkak të tyre vuajmë, si do të mund të jetojmë?”.

To pongah kami capa, Israel imthung takoh khaeah, Aicae loe aimacae sakpazaehaih hoi zaehaih to a phawh o moe, tha a zok o nahaeloe, kawbangmaw a hing o thai tih? tiah thui paeh.

11 U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj”, thotë Zoti, Zoti, “unë nuk kënaqem me vdekjen e të pabesit, por që i pabesi të ndryshojë rrugën e tij dhe të jetojë; konvertohuni, konvertohuni nga rrugët tuaja të këqija. Pse vallë duhet të vdisni, o shtëpi e Izraelit?

Nihcae khaeah, Kai ka hing baktih toengah, kami zae duekhaih nuiah anghoehaih ka tawn ai, toe kami zae to a caehhaih loklam hoiah amlaem let moe, hinghaih hnuk pongah anghoehaih ka tawnh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih; amlaem ah, kahoih ai na loklamnawk hoiah amlaem ah; Aw Israel imthung takoh, tipongah na duek han loe? tiah thui paeh.

12 Prandaj ti, bir njeriu, u thuaj bijve të popullit tënd: Drejtësia e të drejtit nuk do ta shpëtojë atë ditën e mëkatit të tij; po kështu pabesia e të pabesit nuk do ta rrëzojë ditën kur ai të largohet nga pabesia e tij, dhe i drejti nuk do të mund të jetojë për shkak të drejtësisë së tij ditën që do të kryejë mëkate.

To pongah kami capa, nangmah ih acaengnawk khaeah, Katoeng kami mah zaehaih sah let nahaeloe, canghni ih toenghaih mah anih to pahlong thai mak ai; kasae kami mah a sakpazaehaih to amlaem taak nahaeloe, canghni ih zaehaih mah anih to amtimsak mak ai; katoeng kami doeh zaehaih sah let nahaeloe, canghni ih toenghaih mah anih to hingsak thai mak ai.

13 Kur i them të drejtit që ke për të jetuar me siguri, në rast se ka besim në drejtësinë e vet dhe kryen paudhësinë, tërë veprimet e tij të drejta nuk do të kujtohen më, por ai do të vdesë për shkak të paudhësisë që ka kryer.

Kami katoeng khaeah, Anih loe hing tangtang tih, tiah ka thuih; toe anih loe a toenghaih to oep pongah, kahoih ai hmuen to sah nahaeloe, canghni ah a sak ih katoeng hmuen maeto mataeng doeh pakuem pae mak ai; anih loe a sak ih kasae hmuen pongah dueh tih.

14 Përkundrazi, kur i them të pabesit: “Ti me siguri do të vdesësh”, në rast se ai largohet nga mëkati i tij dhe kryen atë që është e ndershme dhe e drejtë,

Kami zae khaeah, Nang loe na dueh tangtang tih, tiah ka naa; toe anih loe a zaehaih thung hoiah amlaem let moe, zaehoihhaih daan baktiah katoeng hmuen to a sak;

15 në rast se i pabesi kthen pengun, kthen atë që ka vjedhur dhe ecën sipas statuteve të jetës, pa kryer paudhësi, ai me siguri ka për të jetuar, nuk ka për të vdekur.

kami zae mah kang paek let han hmang, tiah sak ih lokkamhaih baktiah anih mah coi ih hmuen to paek let, a paquk ih hmuen doeh a paek let moe, zaehaih sah ai ah hinghaih loklam to pazui nahaeloe, anih loe dueh mak ai, hing tangtang tih.

16 Asnjë nga mëkatet e kryera prej tij nuk do të kujtohet kundër tij; ai ka bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë dhe me siguri ka për të jetuar.

A sak ih zaehaihnawk maeto doeh pakuem pae mak ai boeh; katoeng hmuen hoi zaehhoihaih daan baktiah hmuen to a sak boeh pongah, anih loe hing tangtang tih.

17 Por bijt e popullit tënd thonë: “Rruga e Zotit nuk është e drejtë”, ndërsa është rruga e tyre që nuk është e drejtë.

Toe nang ih acaengnawk mah, Angraeng lokcaekhaih loe toeng ai, tiah thuih o; toe nihcae lokcaekhaih ni toeng ai.

18 Kur i drejti largohet nga drejtësia e tij dhe kryen paudhësi, për këtë ai do të vdesë.

Katoeng kami loe a toenghaih to caehtaak moe, hmuen kasae sah nahaeloe, anih loe a sak ih hmuen pongah dueh tih.

19 Përkundrazi kur i pabesi largohet nga pabesia e tij dhe kryen atë që është e ndershme dhe e drejtë, ai do të jetojë.

Toe kami zae loe a zaehaih hoi amlaem moe, zaehhoihaih daan baktiah kahoih hmuen hoi katoeng hmuen to sah nahaeloe, a sak ih hmuen pongah anih loe hing tih.

20 Megjithatë ju thoni: “Rruga e Zotit nuk është e drejtë”. Unë do ta gjykoj secilin prej jush sipas rrugëve që ndjek, o shtëpi e Izraelit”.

Toe nangcae mah Sithaw lokcaekhaih loe toeng ai, tiah na thuih o; Aw Israel imthung takoh, kami boih a caeh o haih loklam baktih toengah lok ka caek han, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.

21 Vitin e dymbëdhjetë të robërisë sonë, muajin e dhjetë, ditën e pestë të muajit, ndodhi që arriti tek unë një i ikur nga Jeruzalemi dhe më tha: “Qyteti është pushtuar”.

Tamna ah ohhaih saning hathlai hnetto, krah hato haih, ni pangato naah, Jerusalem hoi loih kami maeto kai khaeah angzoh moe, vangpui loe amtimh boeh, tiah ang thuih.

22 Një mbrëmje para se të vinte ikanaku, dora e Zotit u vu mbi mua dhe më kishte hapur gojën kështu, kur në mëngjes ai arriti tek unë, goja ime mbeti e hapur dhe nuk qeshë më memec.

To tiah kacawn kami to kai khae angzo ai na ih ani duembang ah, Angraeng ih ban ka nuiah oh; akhawnbang ah loe to kami to kai khaeah angzoh, to naah kai ih pakha ang paongh pae, to pongah kai ih pakha loe amongh, to naah kai loe lokaa ah ka om ai boeh.

23 Fjala e Zotit m’u drejtua pastaj, duke thënë:

To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,

24 “Bir njeriu, banorët e këtyre rrënojave në vendin e Izraelit thonë: “Abrahami ishte vetëm dhe pati zotërimin e vendit, por ne jemi shumë dhe zotërimi i vendit na jepet neve”.

kami capa, kamro Israel prae ah kaom kaminawk mah, Abraham angmah khue mataeng doeh, prae to a toep; aicae loe a pop o parai, to pongah prae toep hanah aicae han paek boeh, tiah thuih o.

25 Prandaj u thuaj atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti: Ju hani mishin me gjakun, ngrini sytë nga idhujt tuaj, derdhni gjak dhe dëshironi të zotëroni vendin.

To pongah nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, Nangcae loe athii hoiah moi to na caak o, na sak o ih krangnawk na bok o moe, kami ih athii to na palong o, to tiah nahaeloe kawbangmaw prae to na toep o vop tih?

26 Ju mbështeteni te shpata juaj, kryeni gjëra të neveritshme, secili ndot gruan e fqinjit të tij dhe dëshironi të zotëroni vendin.

Nangmacae ih sumsen pongah nam ha o moe, panuet thok hmuen to na sak o, na imtaeng kaminawk ih zu to na parueng pae o, to tiah nahaeloe kawbangmaw prae to na toep o thai vop tih? tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.

27 U thuaj kështu atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti: Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj, ata që banojnë midis atyre rrënojave do të vriten nga shpata, ata që janë në fushë të hapur do t’ua jap për të ngrënë kafshëve dhe ata që janë në fortesa dhe në shpella do të vdesin nga murtaja.

Angraeng Sithaw mah, Hae kaminawk khaeah, Kai ka hing baktih toengah, kamro prae thungah kaom kaminawk loe sumsen hoiah amtim o tih, azawn ah kaom kaminawk loe moi kasannawk ih rawkcak ah ka paek han, kacak sipae thung hoi thlung khaw thungah kaom kaminawk loe, kasae nathaih hoiah dueh o tih.

28 Do ta katandis vendin në një mjerim dhe në shkreti, kryelartësia e forcës së tij do të ligështohet dhe kështu malet e Izraelit do të jenë aq të shkretuar sa që askush nuk do të kalojë më andej.

Kai mah prae to kanung aep ah ka pongsak sut moe, thacak anih amoekhaih to ka boengsak han; Israel ih maenawk loe pong o sut tih, mi doeh to ah caeh o mak ai boeh.

29 Do të pranojnë që unë jam Zoti, kur ta kem katandisur vendin në mjerim dhe në shkreti për shkak të të gjitha gjërave të neveritshme që kanë kryer.

A sak o ih panuet thok hmuennawk pongah, prae to kanung aep ah ka pongsak sut naah, nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih, tiah thuih.

30 Sa për ty, bir njeriu, bijtë e popullit tënd flasin për ty pranë mureve dhe te pragu i shtëpive të tyre, i flasin njeri tjetrit, duke i thënë secili vëllait të tij: “Eja të dëgjosh cila është fjala që vjen nga Zoti”.

To pacoengah Kami capa, nangmah ih acaengnawk mah, nang kawng to sipae hoi khongkhanawk taengah a thuih o, angmah ih nawkamya khaeah, Angraeng khae hoi angzo lok to tahngaih hanah angzo ah, tiah a naa o.

31 Kështu vijnë te ti ashtu si bën njerëzia, ulen para teje ashtu si bën populli im dhe dëgjojnë fjalët e tua, por nuk i vënë në praktikë; me gojën e tyre, pra, tregojnë dashuri të madhe, por zemra e tyre shkon pas fitimit të tyre të padrejtë.

Minawk mah sak o ih baktih toengah, kai ih kaminawk loe nang khaeah angzoh o, kai ih kaminawk baktiah na hmaa ah anghnut o moe, na lok to tahngai o, toe sah o mak ai; pakha hoiah amlunghaih to a thuih o, toe nihcae ih palung loe uthaih hoiah koi o.

32 Ja, ti je për ta si një këngë dashurie e dikujt që ka një zë të bukur dhe di t’i bjerë mirë një vegle; ata dëgjojnë fjalët e tua, por nuk i vënë në praktikë.

Khenah, nang loe nihcae hanah katoeng kruek kop, taaw kahoih kami maeto mah sak ih, koeh koi kaom laa baktiah na oh pae, nihcae loe na lok to thaih o, toe sah o ai.

33 Dhe ja kur të ndodhë ajo gjë (dhe ja që po ndodh) do të pranojnë që në mes tyre ka pasur një profet”.

Toe hae baktih hmuennawk loe pha tangtang tih, to hmuennawk loktang ah phak naah loe khenah, angmacae salakah tahmaa oh vaih boeh, tito nihcae mah panoek o tih, tiah thuih.