< Eksodi 9 >

1 Atëherë Zoti i tha Moisiut: “Shko te Faraoni dhe i thuaj: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të mund të më shërbejë.
Pea folofola ai ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu kia Felo, ʻo tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻoe kakai Hepelū, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu,’ koeʻuhi ke nau tauhi au.”
2 Por në rast se nuk pranon ta lësh të shkojë dhe e mban akoma,
He kapau te ke taʻofi hono tukuange, mo ke puke pe ʻakinautolu,
3 ja, dora e Zotit do të jetë mbi bagëtinë tënde, që është nëpër fusha, mbi kuajt, mbi gomarët, mbi devetë, mbi bagëtinë e trashë dhe të imët, dhe do të ketë gjëmë të madhe.
Vakai, ko e nima ʻo Sihova ʻoku ʻi hoʻo ngaahi manu ʻaia ʻoku ʻi he ngoue, ki he fanga hoosi, pea ki he fanga asi, ki he fanga kāmeli, ki he fanga pulu, pea ki he fanga sipi: ʻe ai ʻae mahaki lahi mo mamahi.
4 Por Zoti do të bëjë dallim midis bagëtisë së Izraelit dhe asaj të Egjiptit; kështu asnjë ngordhje nuk do të ketë në gjithçka që u përket bijve të Izraelit””.
Pea ʻe vaheʻi ʻe Sihova ʻae ngaahi manu ʻa ʻIsileli mei he ngaahi manu ʻa ʻIsipite: pea ʻe ʻikai ha meʻa ʻe mate ʻi he meʻa kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli.
5 Pastaj Zoti caktoi një afat, duke thënë: “Nesër Zoti do ta bëjë këtë në vend”.
Pea naʻe kotofa ʻe Sihova hono feituʻulaʻā, ʻo pehē, “ʻE fai ʻe Sihova ʻae meʻa ni ʻapongipongi ʻi he fonua.”
6 Dhe Zoti e bëri atë të nesërmen, dhe tërë bagëtia e Egjiptit ngordhi; por nga bagëtia e bijve të Izraelit nuk ngordhi as edhe një kokë.
Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻae meʻa ko ia ʻi he ʻapongipongi, pea naʻe mate ai ʻae ngaahi manu ʻa ʻIsipite; ka ko e ngaahi manu ʻae kakai ʻIsileli, naʻe ʻikai mate ai ha taha.
7 Faraoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s’kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin të shkojë.
Pea fekau ʻe Felo, pea vakai, naʻe ʻikai mate ha manu ʻe taha ʻi he kakai ʻIsileli. Pea naʻe fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai te ne tukuange ʻae kakai ke ʻalu.
8 Pastaj Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: “Merrni ca grushte hi furre, dhe Moisiu ta shpërndajë atë drejt qiellit në sytë e Faraonit.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, pea mo ʻElone, “Mo toʻo ʻae faluku ʻoe efuefu mei he ngotoʻumu, pea tuku ke laku hake ia ʻe Mōsese ki langi ʻi he ʻao ʻo Felo:
9 Ai do të bëhet një pluhur i imët në të gjithë vendin e Egjiptit, dhe do të shkaktojë ulcera që do të përftojnë puçrra me qelb te njerëzit dhe te kafshët në të gjithë vendin e Egjiptit”.
Pea ʻe hoko ia ko e efu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, pea ʻe hoko ia ko e hangatāmaki mo e vakafoha, ki he tangata mo e manu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
10 Atëherë ata morën hi furre dhe u paraqitën para Faraonit; dhe Moisiu e shpërndau drejt qiellit, dhe ai shkaktoi ulcera që përftuan puçrra te njerëzit dhe te kafshët.
Pea naʻa na toʻo mai ʻae efuefu ʻoe ngotoʻumu, ʻo na tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo: pea laku hake ia ʻe Mōsese ki langi; pea naʻe hoko ia ko e hangatāmaki, pea naʻe tupu ʻae vakafoha ki he tangata mo e manu.
11 Dhe magjistarët nuk mundën të qëndronin para Moisiut për shkak të ulcerave, sepse magjistarët dhe tërë Egjiptasit ishin prekur nga ulcerat.
Pea naʻe ʻikai faʻa tuʻu ʻae kau fie mana ʻi he ʻao ʻo Mōsese ko e meʻa ʻi he hangatāmaki; he naʻe ʻi he kau fie mana ʻae hangatāmaki, pea naʻe ʻi he kakai ʻIsipite kotoa pē.
12 Por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut.
Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai tokanga ia kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kia Mōsese.
13 Pas kësaj Zoti i tha Moisiut: “Çohu herët në mëngjes, paraqitu para Faraonit dhe thuaji: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të ketë mundësi të më shërbejë.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tuʻu hengihengi hake ʻi he ʻapongipongi, pea tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo, ʻo tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻoe kakai Hepelū, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.’
14 Sepse këtë herë do t’i dërgoj tërë plagët e mia pikërisht mbi ty, mbi shërbëtorët e tu dhe mbi popullin tënd, që të mësosh se nuk ka asnjë të ngjashëm me mua në gjithë dheun.
He te u fekau eni ʻa ʻeku ngaahi tautea kotoa pē ki ho loto, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mo ho kakai; koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻi māmani ʻo hangē ko au.
15 Në fakt, në qoftë se tani unë do ta kisha shtrirë dorën dhe do të kisha goditur me murtajë ty dhe popullin tënd, ti do të ishe fshirë nga faqja e dheut.
He ko ʻeni, teu mafao atu hoku nima, koeʻuhi ke u taaʻi koe mo ho kakai ʻaki ʻae mahaki fakaʻauha; pea ʻe tuʻusi koe mei māmani.
16 Por, pikërisht për këtë arsye, të kam falur, për të të treguar fuqinë time dhe që emri im të shpallet në gjithë dheun.
Pea ko e moʻoni kuo u fokotuʻu koe, koeʻuhi ke fakahā ʻiate koe ʻeku mālohi; pea ke fakaongo atu ai hoku huafa ʻi māmani kotoa pē.
17 Dhe ti akoma i kundërvihesh popullit tim dhe nuk e lë të shkojë?
‌ʻOku ke kei fakahikihiki koe ki hoku kakai, pea ʻoku ʻikai te ke fie tuku ʻakinautolu ke ʻalu?
18 Ja, nesër në këtë orë, unë do të bëj që të bjerë një breshër aq i fortë, që Egjipti nuk e ka parë prej ditës së krijimit të tij deri tani.
Vakai, ko e feituʻulaʻā ni ʻapongipongi, Te u pule ke tō ai ʻae ʻuha maka fakamamahi lahi, naʻe ʻikai hano tatau ʻi ʻIsipite, talu hono fokotuʻu ʻo ia ʻo aʻu ki heni.
19 Dhe tani dërgo njeri që të sigurosh bagëtinë tënde dhe tërë ato që ke nëpër fusha. Sepse tërë njerëzit dhe kafshët, që ndodhen nëpër fushat dhe nuk janë çuar në shtëpi, do të goditen nga breshëri dhe do të vdesin””.
Ko ia ke ke fekau ni, ke tānaki hoʻo fanga manu mo ia kotoa pē ʻoku ke maʻu ʻi he ngoue; he ko e tangata kotoa pē mo e manu kotoa pē ʻaia ʻe ʻilo ʻi he ngoue, pea ʻe ʻikai ʻomi ia ki ʻapi, ʻe tō hifo ʻae ʻuha maka ki ai, pea te nau mate.”
20 Ndër shërbëtorët e Faraonit, ata që patën frikë nga fjalët e Zotit i strehuan në shtëpitë e tyre shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre;
Pea ʻilonga ia naʻe manavahē ki he folofola ʻa Sihova ʻi he kau tamaioʻeiki ʻa Felo, naʻa ne pule ke puna ʻene kau tamaioʻeiki, mo e fanga manu ki he ngaahi fale:
21 por ata që nuk i morrën parasysh fjalët e Zotit i lanë shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre në fusha.
Pea ko ia naʻe ʻikai tokanga ki he folofola ʻa Sihova, naʻe tuku ʻe ia ʻene kau tamaioʻeiki mo e fanga manu ʻi he ngoue.
22 Atëherë Zoti i tha Moisiut: “Shtrije dorën drejt qiellit, që të bjerë breshër në tërë vendin e Egjiptit, mbi njerëzit, mbi kafshët dhe mbi çdo lloj bimësie të fushave në vendin e Egjiptit”.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki langi: koeʻuhi ke hoko ʻae ʻuha maka ki he tangata mo e manu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, pea ki he ʻakau kotoa pē ʻoe ngoue, ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
23 Dhe Moisiu e shtriu bastunin e tij drejt qiellit; dhe Zoti dërgoi bubullima dhe breshër, dhe zjarri ra duke goditur me rrufe në tokë; dhe Zoti bëri që të bjerë breshër mbi vendin e Egjiptit.
Pea mafao atu hono tokotoko e Mōsese ki langi: pea naʻe fekau ʻe Sihova ʻae mana mo e ʻuha maka, pea naʻe malele ʻae afi ʻi he funga fonua; pea naʻe fakaʻuha maka ʻe Sihova ki he fonua ko ʻIsipite.
24 Kështu ra breshër dhe pati një zjarr të përzier me breshrin; dhe ky ishte aq i fortë, sa nuk ishte parë ndonjë herë në të gjithë vendin e Egjiptit, që ditën që ishte bërë komb.
Pea naʻe ai ʻae ʻuha maka naʻe fefiofi mo e afi, ko e meʻa mamahi ʻaupito, naʻe ʻikai hano tatau ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite talu hono hoko ko e puleʻanga.
25 Dhe breshri goditi në të gjithë vendin e Egjiptit gjithçka që ishte në fushat, si njerëzit ashtu dhe kafshët; breshri goditi çdo lloj bimësie në fushat dhe bëri copë copë çdo pemë që ndodhej në fushë.
Pea naʻe teʻia ʻe he ʻuha maka ʻaia kotoa pē naʻe ʻi he ngoue ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu: pea teʻia ʻe he ʻuha maka ʻae ʻakau siʻi kotoa pē, pea ne fesiʻi ʻae ʻakau lahi kotoa pē ʻoe ngoue.
26 Vetëm në vendin e Goshenit, ku ishin bijtë e Izraelit nuk ra breshër.
Ka ko e fonua ko Koseni, ʻaia naʻe nofo ai ʻae fānau ʻa ʻIsileli, naʻe ʻikai ʻi ai ha ʻuha maka.
27 Atëherë Faraoni dërgoi e thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha atyre: “Këtë herë unë mëkatova; Zoti është i drejtë, ndërsa unë dhe populli im jemi të këqij.
Pea naʻe fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē kiate kinaua, “Kuo u fai angahala ʻi he feituʻulaʻā ni: ʻoku māʻoniʻoni ʻa Sihova, ka ko au mo hoku kakai ʻoku angahala.
28 Lutjuni Zotit që të mbarojnë bubullimat e Perëndisë dhe breshri; unë do t’ju lë të shkoni dhe nuk do të jeni të detyruar të rrini më këtu”.
Mo hū kia Sihova (he kuo lahi, ) ke ʻoua naʻa kei fai ʻae mana lahi mo e ʻuha maka; pea te u tuku ʻakimoutolu ke ʻalu, pea ʻe ʻikai te mou tatali.”
29 Moisiu i tha: “Mbasi të dal nga qyteti, do t’i shtrij duart nga Zoti; bubullimat do të pushojnë dhe nuk do të ketë më breshër, që ti të mësosh që toka i përket Zotit.
Pea pehē ʻe Mōsese kiate ia, “ʻI heʻeku hoko leva ki he tuʻa kolo, teu mafao atu hoku nima kia Sihova; pea ʻe tuku leva ʻae mana, pea ʻe ʻikai kei tō ʻae ʻuha maka: koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻo Sihova ʻa māmani.
30 Por unë e di që ti dhe shërbëtorët e tu, nuk do të keni frikë akoma nga Zoti Perëndi”.
Ka ko koe mo hoʻo kau tamaioʻeiki, ʻoku ou ʻilo ʻe ʻikai te mou manavahē kia Sihova ko e ʻOtua.”
31 Tani liri dhe elbi u prekën, sepse elbi ishte në kalli dhe liri kishte lulëzuar;
Pea naʻe teʻia ʻae falakesi mo e paʻale he naʻe fua ʻae paʻale, pea kamata fua mo e falakesi.
32 por gruri dhe gruri i fortë nuk u prekën, sepse janë të vonshëm.
Ka ko e uite mo e lai naʻe ʻikai teʻia, he naʻe teʻeki ai tupu hake.
33 Kështu Moisiu, pasi la Faraonin, doli nga qyteti dhe i shtriu duart drejt Zotit; atëherë bubullimat dhe breshri pushuan dhe nuk ra më shi mbi tokë.
Pea ʻalu ʻa Mōsese meia Felo ki he tuaʻā kolo, ʻo ne mafao atu hono nima kia Sihova: pea naʻe tuku ai ʻae mana mo e ʻuha maka, pea naʻe ʻikai kei tō ʻae ʻuha ki he kelekele.
34 Kur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan, vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij.
Pea ʻi he mamata ʻa Felo kuo matuʻu ʻae ʻuha mo e ʻuha maka, mo e mana, naʻe toe fai angahala ia, ʻo fakafefeka hono loto, ʻaia mo ʻene kau tamaioʻeiki.
35 Kështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut.
Pea naʻe fefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai te ne tuku ʻae fānau ʻa ʻIsileli ke ʻalu: ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kia Mōsese.

< Eksodi 9 >