Eksodi 7
1 Zoti i tha Moisiut: “Shiko, unë po të bëj si perëndi për Faraonin, dhe vëllai yt Aaroni do të jetë profeti yt.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Khenah, Faro hmaa ah Sithaw baktiah kang suek boeh, nam ya Aaron loe nang ih tahmaa ah om tih.
2 Ti do të thuash tërë ato që do të të urdhëroj unë dhe vëllai yt Aaroni do t’i flasë Faraonit, që t’i lërë të shkojnë bijtë e Izraelit nga vendi i tij.
Kang paek ih loknawk boih to thui ah; Faro mah a prae thung hoi Israel kaminawk tacawtsak hanah, nam ya Aaron mah Faro khaeah lok na thui pae tih.
3 Por unë do ta ngurtësoj edhe më tepër zemrën e Faraonit dhe do t’i shumëzoj shenjat dhe mrekullitë e mia në vendin e Egjiptit.
Faro ih palung to kam taaksak moe, Izip prae thungah dawnrai hmuen hoi angmathaih to ka pungsak han.
4 Prandaj Faraoni nuk do t’jua vërë veshin, dhe kështu unë do ta zgjas dorën mbi Egjipt dhe do të nxjerr nga vendi i Egjiptit radhët e mia, popullin tim, bijtë e Izraelit, duke dhënë ndëshkime të mëdha.
To pongah Faro mah na lok to tahngai mak ai; to pacoengah Izip nuiah ban ka phok moe, thacak lokcaekhaih hoiah kaimah ih misatuh kaminawk hoi Israel caanawk to Izip prae thung hoi ka tacawtsak han.
5 Egjiptasit do të marrin vesh atëherë që unë jam Zoti, kur do të shtrij dorën time mbi Egjipt dhe do të nxjerr nga mesi i tyre bijtë e Izraelit”.
Izip nuiah ban ka payangh moe, nihcae salak hoiah Israel kaminawk to ka zaehhoih naah, Izip kaminawk mah kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih.
6 Dhe Moisiu dhe Aaroni vepruan kështu; ata bënë pikërisht ashtusiç i kishte urdhëruar Zoti.
Angraeng mah paek ih lok baktih toengah Mosi hoi Aaron mah sak hoi.
7 Kur i folën Faraonit, Moisiu ishte tetëdhjetë vjeç dhe Aaroni tetëdhjetë e tre.
Faro khaeah lokthuih hoi naah, Mosi loe saning qui tazetto oh boeh moe, Aaron loe saning qui tazet, thumto oh boeh.
8 Zoti i foli Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë:
Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,
9 “Kur Faraoni t’ju flasë dhe t’ju thotë: “Bëni një mrekulli”, ti do t’i thuash Aaronit: “Merr bastunin tënd dhe hidhe para Faraonit, që të bëhet gjarpër””.
Faro mah nang hnik khaeah lokthuih naah, anih mah Dawnrai hmuen to sah hoi ah, tiah na thui nahaeloe, Aaron khaeah, Nangmah ih cunghet to la ah loe, Faro hmaa ah va ah, tiah thui paeh; to naah cunghet to pahui ah angcoeng tih, tiah a naa.
10 Moisiu dhe Aaroni vajtën pra te Faraoni dhe vepruan ashtu, pikërisht siç i kishte urdhëruar Zoti. Aaroni e hodhi bastunin e tij përpara Faraonit dhe shërbëtorëve të tij, dhe ai u bë gjarpër.
To pongah Mosi hoi Aaron loe Faro khaeah caeh hoi moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah a sak hoi; Aaron mah angmah ih cunghet to Faro hoi a tamnanawk hmaa ah vah pae; to naah cunghet to pahui ah angcoeng.
11 Atëherë edhe Faraoni thirri të diturit dhe yshtësit; dhe magjistarët e Egjiptit me artin e tyre të fshehtë bënë edhe ata të njëjtën gjë.
Faro mah angmah ih palungha kaminawk hoi lungh aah kop kaminawk to kawk: miklet kop kaminawk mah doeh miklet kophaih hoiah a sak o toeng.
12 Secili prej tyre hodhi bastunin e tij, dhe bastunët u bënë gjarpërinj; por bastuni i Aaronit i përpiu bastunët e tyre.
Nihcae mah angmacae ih cunghet to vah o naah, pahui ah angcoeng boih; toe Aaron ih cunghet mah nihcae ih cunghet to pa-aeh pae boih.
13 Por zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi ata, ashtu siç kishte thënë Zoti.
Toe Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Faro loe palungthah moe, nihnik mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
14 Zoti i tha Moisiut: “Zemra e Faraonit është ngulmuese;
Angraeng mah Mosi khaeah, Faro loe palungthah pongah, kaminawk caehsak han koeh ai.
15 ai nuk pranon ta lërë popullin të shkojë. Shko te Faraoni nesër në mëngjes, kur ai ka për të dalë për të vajtur drejt ujit. Ti do të qëndrosh ta presësh në breg të lumit dhe do të marrësh në dorë bastunin që është shndërruar në gjarpër.
Khenah, Faro loe khawnthaw ah tui ohhaih ahmuen ah caeh, to naah anih khaeah caeh hoih; anih angzo ai naah vapui taengah zing hoi ah loe, pahui ah kangcoeng na ban ih cunghet to sin hoih.
16 Dhe do t’i thuash: “Zoti, Perëndia i Hebrenjve, më ka dërguar te ti që të të them: Lëre popullin tim të shkojë që të më shërbejë në shkretëtirë; por ja, deri tani nuk ke dëgjuar”.
To naah anih khaeah, Hebrunawk ih Angraeng Sithaw mah nang khaeah lokthuih han ih ang patoeh; praezaek ah kai bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak ah, tiah ang thuisak, toe vaihi khoek to lok na tahngai ai.
17 Kështu thotë Zoti: “Nga kjo do të kuptosh që unë jam Zoti; ja, me bastunin që kam në dorë unë do të rrah ujërat që janë në lumë, dhe ato do të shndërrohen në gjak.
Angraeng mah hae tiah thuih; Ka ban ah kaom cunghet hoi vapui to ka boh moe, athii ah angcoeng naah, kai loe Angraeng ni, tito na panoek tih.
18 Dhe peshqit që janë në lumë do të ngordhin, lumi do të mbajë erë të keqe, dhe Egjiptasve do t’u vijë ndot të pinë ujin e lumit””.
To naah vapui thung ih tahnganawk to dueh o boih ueloe, vapui to ahmui sae tih; Izip kaminawk loe tui nae o thai mak ai, tiah a thuih, tiah ang thuihsak, tiah a naa.
19 Dhe Zoti i tha Moisiut: “Thuaji Aaronit: “Merr bastunin tënd dhe shtrije dorën mbi ujërat e Egjiptit, mbi lumenjtë e tij, mbi kanalet e tij, mbi pellgjet e tij dhe mbi të gjitha depot e ujit; kështu ato do të bëhen gjak. Dhe do të ketë gjak në të gjithë vendin e Egjiptit, si në enët prej druri ashtu dhe në enët prej guri””.
Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron khaeah, Cunghet to lak hanah thui paeh loe, Izip prae ih tuinawk, vacongnawk hoi vapuinawk, kangbuem tuinawk hoi pauem ih tuilinawk nuiah na ban to payangh ah, tuinawk loe athii ah angcoeng o boih tih; Izip prae thung boih ah athii to om ueloe, thing sabae hoi thlung hoiah sak ih laom thung khoek to athii to om tih, tiah thui paeh, tiah a naa.
20 Moisiu dhe Aaroni vepruan ashtu, pikërisht siç i kishte urdhëruar Zoti. Kështu ai ngriti bastunin dhe rrahu ujërat që ndodheshin në lumë, para syve të Faraonit dhe para syve të shërbëtorëve të tij; dhe të gjitha ujërat që ishin në lumë u shndërruan në gjak.
Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron mah sak hoi; Faro hoi anih ih tamnanawk hmaa ah, angmah ih cunghet to phok moe, vapui tui to a boh; to naah vapui tuinawk loe athii ah angcoeng boih.
21 Dhe peshqit që ishin në lumë ngordhën; dhe lumi u qelb, kështu që Egjiptasit nuk mund të pinin më ujët e lumit. Kështu pati gjak në tërë vendin e Egjiptit.
Vapui thung ih tanganawk loe duek o boih; vapui tui loe ahmui set parai pongah, Izip kaminawk mah tui to nae o thai ai; Izip prae thung boih ah athii to oh.
22 Por magjistarët e Egjiptit bënë të njëjtën gjë me artet e tyre të fshehta; dhe zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi ata, ashtu siç kishte thënë Zoti.
Toe Izip prae thung ih miklet sah kop kaminawk doeh, miklet kophaih hoiah to baktih hmuen to a sak o toeng; to pongah Faro loe palungthah aep aep; Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
23 Pas kësaj Faraoni ktheu krahët dhe u drejtua nga shtëpia e tij; dhe nuk i dha rëndësi as kësaj gjëje.
Faro loe angqoi moe, nihnik to angmah im ah caehtaak; nihnik mah sak ih hmuen to tiah doeh sah pae ai.
24 Dhe tërë Egjiptasit gërmuan në afërsi të lumit për të kërkuar ujë të pijshëm, sepse nuk mund të pinin ujin e lumit.
Vapui tui to nae o thai ai boeh pongah, Izip kaminawk boih mah, vapui taengah naek han tui to takaeh o.
25 Kaluan kështu shtatë ditë, që kur Zoti kishte rrahur lumin.
Angraeng mah vapui to boh pacoengah, ni sarihto laemhsak.
