Eksodi 14
1 Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehēange,
2 “U thuaj bijve të Izraelit të kthehen prapa dhe të vendosin kampin e tyre përballë Pi-Hahirothit, midis Migdolit dhe detit, përballë Baal-Tsefonit; vendosni kampin tuaj përpara këtij vendi pranë detit.
“Tala ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau afe ʻo ʻapitanga ʻi he ʻao ʻo Piheloti ʻi he vahaʻa ʻo Mikitoli mo e tahi, ʻo hanga tonu ki Peali-sefoni: mou ʻapitanga ʻi he feangai mo ia ʻo ofi ki tahi.
3 Atëherë Faraoni do të thotë për bijtë e Izraelit: “Ata po enden si të humbur në vend; shkretëtira i mban të mbyllur”.
Koeʻuhi ʻe lea ʻa Felo ki he fānau ʻa ʻIsileli, Kuo nau ʻefihia ʻi he fonua, kuo punusia ʻakinautolu ʻe he toafa.
4 Dhe unë do ta ngurtësoj zemrën e Faraonit, dhe ai do t’i ndjekë ata; por unë do të siguroj lavdi nga Faraoni dhe nga gjithë ushtria e tij, dhe Egjiptasit do të mësojnë që unë jam Zoti”. Dhe ata ashtu vepruan.
Pea te u fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, koeʻuhi ke ne tuli ʻakinautolu; pea te u ongolelei ai ʻia Felo mo ʻene kautau kotoa pē; ke ʻilo ai ʻe he kakai ʻIsipite ko Sihova au.” Pea naʻa nau fai ia.
5 Pastaj iu njoftua mbretit të Egjiptit që populli kishte ikur; dhe zemra e Faraonit dhe e shërbëtorëve të tij ndryshoi kundrejt popullit, dhe ata thanë: “Ç’bëmë që e lamë Izraelin të ikë nga shërbimi ynë?”.
Pea naʻe tala ki he tuʻi ʻo ʻIsipite kuo hola ʻae kakai: pea naʻe kovi leva ʻae loto ʻo Felo, mo ʻene kau tamaioʻeiki ki he kakai, pea nau pehē, “Ko e hā kuo tau fai ai ʻae meʻa ni, ke tuku ʻa ʻIsileli ke ʻalu mei heʻenau tauhi ʻakitautolu?”
6 Kështu Faraoni bëri që të përgatitej qerrja e tij dhe mori me vete popullin e tij.
Pea naʻa ne teuʻi leva ʻene saliote, ʻo ne ʻave ʻa hono kakai mo ia:
7 Mori dhe gjashtëqind qerre të zgjedhura dhe tërë qerret e Egjiptit, me luftëtarë në secilin prej tyre.
Pea ne ʻave ʻae saliote fili ʻe onongeau, mo e ngaahi saliote kotoa pē ʻo ʻIsipite pea naʻe taki taha kotoa pē ʻa hono ʻeikitau.
8 Dhe Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, mbretit të Egjiptit, dhe ai i ndoqi bijtë e Izraelit, që dilnin plot trimëri.
Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, pea naʻa ne tuli ki he fānau ʻa ʻIsileli: pea naʻe ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mo e nima māʻolunga.
9 Egjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt, qerret e Faraonit, kalorësit e tij dhe ushtria e tij i arritën kur kishin fushuar pranë detit, në afërsi të Pi-Hahirothit, përballë Baal-Tsefonit.
Ka naʻe tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite, ko e fanga hoosi kotoa pē, mo e ngaahi saliote ʻo Felo, mo ʻene kau tangata heka hoosi, mo ʻene tau, ʻonau maʻu ʻakinautolu ʻi heʻenau ʻapitanga ʻo ofi ki tahi, ʻi he potu ʻo Piheloti, ʻi he ʻao ʻo Peali-sefoni.
10 Ndërsa Faraoni po afrohej, bijtë e Izraelit ngritën sytë; dhe ja, Egjiptasit marshonin prapa tyre, prandaj patën shumë frikë; dhe bijtë e Izraelit i klithën Zotit,
Pea ʻi he ʻunuʻunu ʻo ofi ʻa Felo, pea hanga hake ʻae mata ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, pea vakai, ʻoku tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite; naʻa nau manavahē lahi: pea tangi kalanga ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova.
11 dhe i thanë Moisiut: “Pse, nuk kishte varre në Egjipt, që na solle të vdesim në shkretëtirë? Pse e bëre këtë gjë me ne, duke na nxjerrë nga Egjipti?
Pea naʻa nau pehē kia Mōsese, ‘Naʻe ʻikai ha tanuʻanga ʻi ʻIsipite, ko ia kuo ke ʻomi ai ʻakimautolu ke mate ʻi he toafa? Ko e hā kuo ke fai pehē ai kiate kimautolu, ke fetuku ʻakimautolu mei ʻIsipite?
12 A nuk ishte vallë kjo për të cilën të flisnim në Egjipt, duke të thënë: “Na lër rehat, kështu do të mund t’u shërbejmë Egjiptasve”? Sepse për ne do të qe më mirë t’u shërbenim Egjiptasve se sa të vdesim në shkretëtirë”.
ʻIkai ko e lea eni naʻa mau tala kiate koe ʻi ʻIsipite, ʻo pehē, Tuku ai pe ʻakimautolu, koeʻuhi ke mau tauhi ʻae kakai ʻIsipite? He tā ne lelei lahi ʻemau tauhi ʻae kakai ʻIsipite, ʻi heʻemau mate ʻi he toafa.”
13 Por Moisiu i tha popullit: “Mos kini frikë, qëndroni dhe çlirimi do të vijë nga Zoti, i cili do ta bëjë sot për ju; sepse Egjiptasit që shihni sot, nuk do t’i shihni më kurrë.
Pea pehē ʻe Mōsese ki he kakai, “ʻOua te mou manavahē, tuʻu fakalongolongo pe, ʻo mamata ki he fakamoʻui ʻa Sihova, ʻaia te ne fakahā kiate kimoutolu he ʻaho ni: he ko e kakai ʻIsipite kuo mou mamata ki ai he ʻaho ni, ʻe ʻikai te mou toe mamata ki ai ʻo lauikuonga.
14 Zoti do të luftojë për ju, dhe ju do të rrini të qetë”.
ʻE tau ʻa Sihova maʻamoutolu, pea te mou fakalongo pe.”
15 Pastaj Zoti i tha Moisiut: “Pse më bërtet mua? U thuaj bijve të Izraelit të shkojnë përpara.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ko e hā ʻoku ke tangi ai kiate au? Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau ʻalu atu pe.
16 Dhe ti ço lart bastunin tënd, shtrije dorën mbi det dhe ndaje atë, në mënyrë që bijtë e Izraelit të mund të kalojnë në mes të detit në të thatë.
Ka ke hiki hake ho tokotoko, ʻo mafao atu ho nima ki tahi, ʻo fakavaeua ia: pea ʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he kelekele mōmoa ʻi he loto tahi.
17 Sa për mua, unë do ta ngurtësoj zemrën e Egjiptasve, dhe këta do t’i ndjekin ata. Kështu unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga tërë ushtria e tij, nga qerret dhe kalorësit e tij.
Pea ko au, vakai, te u fakafefeka ʻae loto ʻoe kakai ʻIsipite, pea te nau muimui ʻiate kinautolu; pea te u maʻu ʻae ongoongo ʻia Felo, pea mo ʻene kautau kotoa pē, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.
18 Dhe Egjiptasit do të dinë që unë jam Zoti, kur unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga qerret e tij dhe nga kalorësit e tij”.
Pea ʻe ʻilo ʻe he kakai ʻIsipite ko au ko Sihova, hili ʻae fakaongoongo au ʻia Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.”
19 Atëherë Engjëlli i Perëndisë, që ecte përpara kampit të Izraelit, u zhvendos dhe shkoi e u vu prapa tyre; edhe kolona e reve lëvizi nga përpara dhe shkoi e u vu prapa tyre.
Pea ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua, ʻaia naʻe ʻalu muʻomuʻa ʻi he fononga ʻo ʻIsileli, naʻe hiki ʻo ʻalu kimui ʻiate kinautolu; pea ko e pou ʻoe ʻao naʻe hiki ia mei honau ʻao, ʻo tuʻu kimui ʻiate kinautolu:
20 Dhe kështu vajti e u vendos midis fushimit të Egjiptit dhe fushimit të Izraelit; dhe reja prodhonte errësirë për njërën palë, ndërsa u jepte dritë të tjerëve natën. Kështu tërë natën kurrkush nuk iu afrua tjetrit.
Pea naʻe haʻu ia ʻo tuʻu ʻi he vahaʻa ʻoe kakai ʻIsipite mo e kakai ʻIsileli; pea ko e ʻao ia mo e fakapoʻuli [kiate kinautolu ]na, ka naʻe fakamaama ia [kiate kinautolu ]ni: ko ia naʻe ʻikai hoko ai ʻae taha ki he taha ʻi he pō kotoa ko ia.
21 Atëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; dhe Zoti bëri që të tërhiqet deti nga një erë e fortë nga lindja që fryu tërë atë natë dhe e shndërroi detin në tokë të thatë; dhe ujërat u ndanë.
Pea naʻe mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi; pea naʻe pule ʻa Sihova ke foki ʻae tahi ʻi he matangi mālohi mei hahake, ʻi he pō kotoa ko ia, ʻo ne ngaohi ʻae tahi ke mōmoa, pea naʻe vaeua ʻae ngaahi vai.
22 Kështu bijtë e Izraelit hynë në mes të detit në të thatë; dhe ujërat formonin si një mur në të djathtë dhe të majtë të tyre.
Pea naʻe ʻalu mōmoa ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he loto tahi: pea ko e ʻā kiate kinautolu ʻae vai ʻi he nima toʻomataʻu, mo e nima toʻohema.
23 Dhe Egjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt e Faraonit, qerret e tij dhe kalorësit e tij hynë pas tyre në mes të detit.
Pea tuli ʻe he kakai ʻIsipite, ʻonau ʻalu ʻo muimui ʻiate kinautolu ki loto tahi, ʻio, ʻae ngaahi hoosi kotoa pē ʻa Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo e kau heka hoosi.
24 Aty nga agimi i mëngjesit ndodhi që Zoti i hodhi sytë në kampin e Egjiptasve nga kolona e zjarrit dhe nga reja, dhe i dha dërmën.
Pea ʻi he hoko ʻae lakanga leʻo pongipongi, naʻe ʻafio ʻa Sihova ki he kau tau ʻo ʻIsipite mei he pou ʻoe afi mo e ʻao, ʻo ne veuveuki ʻae tau ʻae kakai ʻIsipite,
25 Ai bëri të shkëputen rotat e qerreve të tyre dhe e bëri të vështirë përparimin e tyre. Kështu Egjiptasit thanë: “T’ia mbathim para Izraelit, sepse Zoti lufton bashkë me ta kundër Egjiptasve”.
ʻO ne toʻo ʻae vaʻe mei heʻenau ngaahi saliote; ko ia naʻe tohongataʻa ai: pea pehē ʻe he kakai ʻIsipite, “Ke tau hola mei he ʻao ʻo ʻIsileli; he ʻoku tau maʻanautolu ʻa Sihova kiate kitautolu ʻIsipite.”
26 Pastaj Zoti i tha Moisiut: “Shtrije dorën tënde mbi detin, me qëllim që ujërat e tij të kthehen mbi Egjiptasit, mbi qerret dhe kalorësit e tyre”.
Pea folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki tahi, koeʻuhi ke toe haʻu ʻae tahi ki he kakai ʻIsipite, pea ki heʻenau ngaahi saliote, pea mo e kau tangata heka hoosi.”
27 Atëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; kështu në të gdhirë, deti u kthye në vendin e tij të zakonshëm; Egjiptasit ikën para tij; dhe Zoti i përlau Egjiptasit në mes të detit.
Pea mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi, pea pongipongi ai, naʻe toe tau mai ʻae tahi ʻi heʻene mālohi; pea hola ai ʻae kakai ʻIsipite; ka naʻe liaki ʻe Sihova ʻae kakai ʻIsipite ʻi loto tahi.
28 Ujërat u kthyen dhe mbuluan qerret, kalorësit dhe tërë ushtrinë e Faraonit që kishin hyrë në det për të ndjekur Izraelitët; dhe nuk shpëtoi asnjë prej tyre.
Pea naʻe tau mai ʻae tahi, ʻo lōmakiʻi ʻae ngaahi saliote ʻa Felo, mo e kau tangata heka hoosi, pea mo e tau kotoa pē naʻe haʻu ki tahi ʻo tuli ʻakinautolu; naʻe ʻikai ke hao ha tokotaha.
29 Por bijtë e Izraelit vazhduan të ecnin në tokë të thatë në mes të detit, dhe ujërat qenë për ta si një mur, në të djathtë të tyre dhe në të majtë të tyre.
Ka naʻe ʻalu pe ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he mōmoa ʻi loto tahi: pea hangē ko e ʻā maka ʻae tahi kiate kinautolu ʻi he nima toʻomataʻu, mo e toʻohema.
30 Kështu, atë ditë, Zoti e shpëtoi Izraelin nga dora e Egjiptasve, dhe Izraeli pa mbi bregun e detit Egjiptasit e vdekur.
Naʻe pehē hono fakamoʻui ʻe Sihova ʻa ʻIsileli ʻi he ʻaho ko ia mei he nima ʻoe kakai ʻIsipite; pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he kakai mate ʻo ʻIsipite, ʻi he matātahi.
31 Izraeli pa fuqinë e madhe që Zoti kishte treguar kundër Egjiptasve, dhe populli pati frikë nga Zoti dhe besoi te Zoti dhe te Moisiu shërbëtor i tij.
Pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he ngāue lahi ko ia, ʻaia naʻe fai ʻe Sihova ki he kakai ʻIsipite; pea naʻe manavahē ʻae kakai kia Sihova, ʻo tui kia Sihova, mo ʻene tamaioʻeiki ko Mōsese.
