Efesianëve 5

1 Bëhuni pra imitues të Perëndisë, si bij shumë të dashur,

Угледајте се дакле на Бога, као љубазна деца,

2 edhe ecni në dashuri, sikurse edhe Krishti na deshi dhe e dha veten e tij për ne, si ofertë e flijim Perëndisë, si një parfum erëmirë.

И живите у љубави, као што је и Христос љубио нас, и предаде себе за нас у прилог и жртву Богу на слатки мирис.

3 Por, ashtu si u ka hije shenjtorëve, as kurvëria, as ndonjë papastërti, as kurnacëri të mos zihet në gojë midis jush;

А курварство и свака нечистота и лакомство да се и не спомиње међу вама, као што се пристоји светима;

4 as pandershmëri, as të folur pa mend e të përqeshur, të cilat nuk kanë hije, por më tepër të ketë falenderime.

Тако и срамотне и луде речи, или шале, што се не пристоји; него још захваљивање.

5 Të dini në fakt këtë: asnjë kurvar, ose i ndyrë ose kurnac, i cili është idhujtar, nuk ka ndonjë trashëgim në mbretërinë e Krishtit dhe të Perëndisë.

Јер ово да знате да ниједан курвар, или нечист, или тврдица (који је идолопоклоник), неће имати дела у царству Христа и Бога.

6 Askush të mos ju gënjejë me fjalë të kota, sepse, për shkak të këtyre gjërave, vjen zemërimi i Perëndisë mbi bijtë e mosbindjes.

Нико да вас не вара празним речима; јер ових ради иде гнев Божји на синове непокорности.

7 Mos jini, pra, shokë me ta.

Не бивајте дакле заједничари њихови.

8 Sepse dikur ishit errësirë, por tani jeni dritë në Zotin; ecni, pra, si bij të dritës,

Јер бејасте некада тама, а сад сте видело у Господу: као деца видела живите;

9 sepse fryti i Frymës konsiston në gjithçka që është mirësi, drejtësi dhe të vërtetë,

Јер је род духовни у свакој доброти и правди и истини.

10 duke provuar çfarë është e pranueshme për Perëndinë.

Истражујте шта је Богу угодно.

11 Dhe mos merrni pjesë në punët e pafrytshme të errësirës, por më tepër t’i qortoni,

И не пристајте на безродна дела таме, него још карајте.

12 sepse ato që bëjnë ata në fshehtësi, është turp edhe të thuhen.

Јер је срамно и говорити шта они тајно чине.

13 Kurse të gjitha gjërat, kur dalin në dritë, bëhen të dukshme, sepse çdo gjë që shfaqet është dritë.

А све за шта се кара, видело објављује; јер све што се објављује, видело је;

14 Prandaj Shkrimi thotë: “Zgjohu, ti që fle, dhe ringjallu prej së vdekurish, dhe Krishti do të shndrisë mbi ty”.

Зато говори: Устани ти који спаваш и васкрсни из мртвих, и обасјаће те Христос.

15 Kujdesuni, pra, që të ecni me kujdes dhe jo si të marrët, por si të mençurit,

Гледајте дакле да уредно живите не као немудри, него као мудри;

16 duke e shfyrtësuar kohën, sepse ditët janë të mbrapshta.

Пазите на време, јер су дани зли,

17 Prandaj mos u bëni të pakujdesshëm, por kuptoni cili është vullneti i Zotit.

Тога ради не будите неразумни, него познајте шта је воља Божија.

18 Dhe mos u dehni me verë, në të cilën ka shthurje, por mbushuni me Frymë,

И не опијајте се вином у коме је курварство, него се још испуњавајте духом,

19 duke i folur njeri tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj,

Говорећи међу собом у псалмима и појању и песмама духовним, певајући и припевајући у срцима својим Господу;

20 duke e falënderuar vazhdimisht për çdo gjë Perëndinë dhe Atin, në emër të Zotit tonë Jezu Krisht;

Захваљујући за свашта у име Господа нашег Исуса Христа Богу и Оцу;

21 nënshtrohuni njëri-tjetrit në druajtjen e Krishtit!

Слушајући се међу собом у страху Божијем.

22 Ju, gratë, nënshtrohuni burrave tuaj porsi Zotit,

Жене! Слушајте своје мужеве као Господа.

23 sepse burri është kreu i gruas, sikurse edhe Krishti është kreu i kishës, dhe ai vetë është Shpëtimtari i trupit.

Јер је муж глава жени као што је и Христос глава цркви, и он је спаситељ тела.

24 Ashtu si kisha i është nënshtruar Krishtit, kështu gratë duhet t’i nënshtrohen burrave të tyre në çdo gjë.

Но као што црква слуша Христа тако и жене своје мужеве у свему.

25 Ju, burra, t’i doni gratë tuaja, sikurse edhe Krishti ka dashur kishën dhe e ka dhënë veten e vet për të,

Мужеви! Љубите своје жене као што и Христос љуби цркву, и себе предаде за њу,

26 që ta shenjtërojë, pasi e pastroi me larjen e ujit me anë të fjalës,

Да је освети очистивши је купањем воденим у речи;

27 që ta nxjerrë atë përpara vetes të lavdishme, pa njolla a rrudha a ndonjë gjë të ti-llë, por që të jetë e shenjtë dhe e paqortueshme.

Да је метне преда се славну цркву, која нема мане ни мрштине, или таквог чега, него да буде света и без мане.

28 Kështu burrat duhet t’i duan gratë e veta porsi trupat e tyre; kush do gruan e vet do vetveten.

Тако су дужни мужеви љубити своје жене као своја телеса; јер који љуби своју жену, себе самог љуби.

29 Sepse askush nuk urreu mishin e vet, por e ushqen dhe kujdeset me butësi për të, sikurse edhe Zoti bën me kishën,

Јер нико не омрзну кад на своје тело, него га храни и греје, као и Господ цркву.

30 sepse ne jemi gjymtyrë të trupit të tij, të mishit të tij dhe të kockave të tij.

Јер смо уди тела његовог, од меса Његовог, и од костију Његових.

31 “Prandaj njeriu do të lërë babanë e vet dhe nënën e vet dhe do të bashkohet me gruan e vet, dhe të dy do të bëhen një mish i vetëm”.

Тога ради оставиће човек оца свог и матер, и прилепиће се к жени својој, и биће двоје једно тело.

32 Ky mister është i madh; tani unë e them në lidhjen me Krishtin dhe me kishën.

Тајна је ово велика; а ја говорим за Христа и за цркву.

33 Por secili nga ju kështu ta dojë gruan e vet sikurse e do veten e vet; dhe po kështu gruaja ta respektojë burrin.

Али и ви сваки да љуби онако своју жену као и себе самог; а жена да се боји свог мужа.