< Efesianëve 5 >

1 Bëhuni pra imitues të Perëndisë, si bij shumë të dashur,
Aa le mitsikombea an’ Andrianañahare hoe anakisoke;
2 edhe ecni në dashuri, sikurse edhe Krishti na deshi dhe e dha veten e tij për ne, si ofertë e flijim Perëndisë, si një parfum erëmirë.
naho mañaveloa am-pikokoañe, hambañe amy fikokoa’ Iesoà antikañey, ie namoea’e aiñe ho enga naho soroñe mandrifondrifoñe aman’ Añahare.
3 Por, ashtu si u ka hije shenjtorëve, as kurvëria, as ndonjë papastërti, as kurnacëri të mos zihet në gojë midis jush;
Le asoao tsy ho toñoneñe ama’ areo ze atao fiolorañe tsy mañeva; naho ze haleorañe ndra fihañañe, amy t’ie tsy mañeva o noro’eo;
4 as pandershmëri, as të folur pa mend e të përqeshur, të cilat nuk kanë hije, por më tepër të ketë falenderime.
apoho ka ze timbo, naho hakanìfoke naho sole maràñe, fa fonga tsy mete; vaho mañandriàña.
5 Të dini në fakt këtë: asnjë kurvar, ose i ndyrë ose kurnac, i cili është idhujtar, nuk ka ndonjë trashëgim në mbretërinë e Krishtit dhe të Perëndisë.
Mahafohina an-katò te tsy aman-anjara amy fifehea’ i Norizañey naho aman’ Añahare ty mpiolotse ami’ty tsy evà’e naho ty mpanao haloloañe, vaho ty mihàñe (ie fiatoañe am-bara).
6 Askush të mos ju gënjejë me fjalë të kota, sepse, për shkak të këtyre gjërave, vjen zemërimi i Perëndisë mbi bijtë e mosbindjes.
Ko mete fañahieñe an-tsaontsy kòake; ie mikaike ty haviñeran’ Añahare amo anam-panjeharañeo.
7 Mos jini, pra, shokë me ta.
Le ko ireketañe.
8 Sepse dikur ishit errësirë, por tani jeni dritë në Zotin; ecni, pra, si bij të dritës,
Ni-hamoromoroñañe nahareo te taolo, fe hazavàñe amy Talè ao henaneo. Mañaveloa hoe anan-kazavàñe,
9 sepse fryti i Frymës konsiston në gjithçka që është mirësi, drejtësi dhe të vërtetë,
(Ty voka’ o Hazavàñeo le ze hene hasoa naho havantañañe vaho hatò),
10 duke provuar çfarë është e pranueshme për Perëndinë.
mamente ze mahafale’ i Talè.
11 Dhe mos merrni pjesë në punët e pafrytshme të errësirës, por më tepër t’i qortoni,
Ko mitrao-baoñe amo satan-kaieñe tsy vokatseo, fa aboaho ambatraike,
12 sepse ato që bëjnë ata në fshehtësi, është turp edhe të thuhen.
toe manalatse, tsy talili­eñe o anoe’ iereo añ’etakeo.
13 Kurse të gjitha gjërat, kur dalin në dritë, bëhen të dukshme, sepse çdo gjë që shfaqet është dritë.
Malange ze he’e ­aborake an-kazavàñe eo, naho toe mazava ze nampidodeañe;
14 Prandaj Shkrimi thotë: “Zgjohu, ti që fle, dhe ringjallu prej së vdekurish, dhe Krishti do të shndrisë mbi ty”.
zay ty nampisaontsie’e ty hoe: Mivañona ry mirotseo, mitroara an-kavilasy, hitsavavàha’ i Norizañey.
15 Kujdesuni, pra, që të ecni me kujdes dhe jo si të marrët, por si të mençurit,
Itaò arè ty fañaveloa’ areo tsy hanahake o tsy aman-kilalao, fe tsikombeo o mahihitseo,
16 duke e shfyrtësuar kohën, sepse ditët janë të mbrapshta.
rombaho o nifotoañañeo, fa raty o androo.
17 Prandaj mos u bëni të pakujdesshëm, por kuptoni cili është vullneti i Zotit.
Aa le ko misare gege, fa arendreho ze satri’ i Talè.
18 Dhe mos u dehni me verë, në të cilën ka shthurje, por mbushuni me Frymë,
Ko manao jike an-divay ie minday haloloañe; fa mihalifora amy Arofoy,
19 duke i folur njeri tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj,
mifampi­saontsia an-jejo naho sabo, naho an-takasy miavake, bekò naho titihò añ’arofo ao t’i Talè,
20 duke e falënderuar vazhdimisht për çdo gjë Perëndinë dhe Atin, në emër të Zotit tonë Jezu Krisht;
kila raha ro andriañeñe nainai’e aman’ Añahare Rae, amy tahina’ i Talèntika Iesoà Norizañeiy,
21 nënshtrohuni njëri-tjetrit në druajtjen e Krishtit!
vaho mifampiambanea am-pañeveñañe i Norizañey.
22 Ju, gratë, nënshtrohuni burrave tuaj porsi Zotit,
O roakembao, miandalia amo vali’ areoo, hoe amy Talè.
23 sepse burri është kreu i gruas, sikurse edhe Krishti është kreu i kishës, dhe ai vetë është Shpëtimtari i trupit.
Toe lohà’ i vali’ey ty lahilahy, hambañe ami’ty maha lohà’ i Fivoriy i Norizañe mpandrombak’ i Fañòvaiy.
24 Ashtu si kisha i është nënshtruar Krishtit, kështu gratë duhet t’i nënshtrohen burrave të tyre në çdo gjë.
Aa le hambañe ami’ty fiambanea’ o Fivorio amy Norizañey, ty rakemba amy vali’ey amy ze he’e.
25 Ju, burra, t’i doni gratë tuaja, sikurse edhe Krishti ka dashur kishën dhe e ka dhënë veten e vet për të,
O ry lahilahio, kokò ty vali’ areo, hambañe ami’ty nikokoa’ i Norizañey i Fivoriy naho namoea’e aiñe,
26 që ta shenjtërojë, pasi e pastroi me larjen e ujit me anë të fjalës,
ie navahe’e naho nikotriñe’e amy fampandroañe rano añamy tsaray,
27 që ta nxjerrë atë përpara vetes të lavdishme, pa njolla a rrudha a ndonjë gjë të ti-llë, por që të jetë e shenjtë dhe e paqortueshme.
hampiatrefa’e ho Fivory lifots’ engeñe, tsy amam-pepo ndra komake ndra loli’e hoe izay, f’ie hiavake tsy aman-kila.
28 Kështu burrat duhet t’i duan gratë e veta porsi trupat e tyre; kush do gruan e vet do vetveten.
Ehe mikokoa valy manahake ty vata’o ry lahilahio; mikoko vatañe ty mikoko valy.
29 Sepse askush nuk urreu mishin e vet, por e ushqen dhe kujdeset me butësi për të, sikurse edhe Zoti bën me kishën,
Toe tsy eo ty malaim-batañe, fa fahana’e naho beize’e hambañe amy Norizañey o Fivorio,
30 sepse ne jemi gjymtyrë të trupit të tij, të mishit të tij dhe të kockave të tij.
amy t’ie mpi­traok’ am-pañova’e ao:
31 “Prandaj njeriu do të lërë babanë e vet dhe nënën e vet dhe do të bashkohet me gruan e vet, dhe të dy do të bëhen një mish i vetëm”.
Izay ty isitaha’ ondaty aman-drae’e naho rene hipiteke ami’ty vali’e, vaho ho fañova raike i roroey.
32 Ky mister është i madh; tani unë e them në lidhjen me Krishtin dhe me kishën.
Tafatoño jabajaba zay, fa i Norizañey naho i Fivoriy ro ivolañako.
33 Por secili nga ju kështu ta dojë gruan e vet sikurse e do veten e vet; dhe po kështu gruaja ta respektojë burrin.
F’ie, sindre mikokoa tañanjomba manahake ty vata’e, vaho miasia valy ry rakembao.

< Efesianëve 5 >