Efesianëve 2

1 Ai ju dha jetë edhe juve, që ishit të vdekur në faje dhe në mëkate,

Pea ko kimoutolu, naʻa mou mate ʻi he ngaahi talangataʻa mo e angahala;

2 në të cilat keni ecur dikur, sipas ecjës së kësaj bote, sipas prijësit të pushtetit të erës, sipas frymës që vepron tani në bijtë e mosbindjes, (aiōn g165)

‌ʻAia naʻa mou ʻaʻeva ai ʻi muʻa ʻo fakatatau ki he ʻalunga ʻoe māmani, ʻo taau mo e ʻeiki ʻoe mālohi ʻoe ʻatā, ʻae laumālie ʻoku ngāue ni ʻi he fānau talangataʻa: (aiōn g165)

3 ndërmjet të cilëve edhe ne dikur jetuam në lakmitë e mishit tonë duke i plotësuar dëshirat e mishit dhe të mendjes, dhe ishim prej natyre bij të zemërimit, ashtu si edhe të tjerët.

‌ʻAia naʻa tau fai fakataha ai kotoa pē ʻi muʻa, ʻi he ngaahi holi kovi ʻa hotau kakano, ʻo fai ki he ngaahi holi ʻoe kakano mo e loto; pea ʻi he ʻulungāanga ko e fānau ʻoe houhau, ʻo hangē ko e kakai kotoa pē.

4 Por Perëndia, që është i pasur në mëshirë, për shkak të dashurisë së tij të madhe me të cilën na deshi,

Ka ko e ʻOtua, ʻaia ʻoku mohu ʻaloʻofa, ʻi heʻene ʻofa lahi naʻa ne ʻofeina ai ʻakitautolu,

5 edhe atëherë kur ishim të vdekur në faje, na dha jetë me Krishtin (ju jeni të shpëtuar me anë të hirit),

‌ʻIo, lolotonga ʻetau mate ʻi he ngaahi angahala, kuo ne fakamoʻui ʻakitautolu fakataha mo Kalaisi, (kuo mou moʻui ʻi he ʻofa; )

6 edhe na ringjalli me të, dhe me të na vuri të rrimë në vendet qiellore në Krishtin Jezus,

Pea kuo ne fokotuʻu hake fakataha, ʻo ne fakanofo ʻakitautolu ʻi he ngaahi potu fakalangi ʻia Kalaisi Sisu:

7 për të treguar në epokat që do të vijnë pasurinë e pamasë të hirit të tij, me anë të mirësisë ndaj nesh në Krishtin Jezus. (aiōn g165)

Koeʻuhi ʻi he ngaahi kuonga ʻe haʻu ke ne fakahā hono lahi ʻaupito ʻaupito ʻo ʻene ʻofa ʻi heʻene angalelei kiate kitautolu ʻia Kalaisi Sisu. (aiōn g165)

8 Ju në fakt, jeni të shpëtuar me anë të hirit, nëpërmjet besimit, dhe kjo nuk vjen nga ju, po është dhurata e Perëndisë,

He ʻoku mou moʻui ʻi he ʻofa pe ʻi he tui; pea ʻoku ʻikai meiate kimoutolu ia: ka ko e foaki ʻae ʻOtua:

9 jo nga vepra, që të mos mburret askush.

‌ʻOku ʻikai ʻi he ngaahi ngāue, telia naʻa polepole ai ha tangata.

10 Ne në fakt jemi vepra e tij, e krijuar në Krishtin Jezus për veprat e mira që Perëndia përgatiti që më parë, që ne të ecim në to.

He ko ʻene ngāue ʻakitautolu, kuo fakatupu ʻia Kalaisi Sisu ki he ngaahi ngāue lelei, ʻaia kuo tomuʻa tuʻutuʻuni ʻe he ʻOtua ke ʻaʻeva ai ʻakitautolu.

11 Prandaj kujtohuni se dikur ju johebrenj në mish, të quajtur të parrethprerë nga ata që e quajnë veten të rrethprerë, sepse të tillë u bënë në mish, nga dora e njeriut,

Ko ia manatu, ko e Senitaile fakakakano ʻakimoutolu ʻi muʻa, naʻe ui “ko e Taʻekamu” ʻe ia ʻoku ui ko e Kamu, ʻi he kakano, naʻe fai ʻe he nima;

12 ishit në atë kohë pa Krishtin, të huaj në qytetërinë e Izraelit dhe të huaj për besëlidhjen e premtimit, pa pasur shpresë dhe duke qënë pa Perëndi në botë.

Koeʻuhi ʻi he kuonga ko ia naʻa mou masiva Kalaisi ai, ko e ʻāuhe ʻakimoutolu mei he puleʻanga ʻo ʻIsileli, mo e kau muli ki he ngaahi fuakava ʻoe talaʻofa, ʻo taʻehaʻamanakilelei, pea taʻemaʻu ʻae ʻOtua ʻi māmani:

13 Por tani, në Krishtin Jezus, ju që dikur ishit larg, u afruat me anë të gjakut të Krishtit.

Ka ko eni, ko e meʻa ʻia Kalaisi Sisu, ko kimoutolu naʻe mamaʻo atu ʻi muʻa, kuo fakaofi ʻi he taʻataʻa ʻo Kalaisi.

14 Ai në fakt, është paqja jonë, ai që ka bërë nga të dy popujt një dhe ka shembur murin e ndarjes,

He ko hotau melinoʻanga ia, ʻaia kuo ne ngaohi ʻae ua ke taha pe, pea kuo ne holoki hifo ʻae ʻā vahevahe ʻi loto;

15 duke e prishur armiqësinë në mishin e tij, ligjin e urdhërimeve të përftuar nga porosi, për të krijuar në vetvete nga dy një njeri të ri, duke bërë paqen,

Pea kuo ne ikuna ʻi hono sino ʻae taufehiʻa, ʻio, ʻae fono ʻoe ngaahi fekau [naʻe tuʻu ]ʻi he ngaahi tuʻutuʻuni; ke ne fakatupu ʻiate ia ʻi he ua ʻae tangata foʻou pe taha, pea fakamelino ai;

16 dhe për t’i pajtuar të dy me Perëndinë në një trup të vetëm me anë të kryqit, mbasi vrau armiqësinë në vetvete.

Pea koeʻuhi ke fakalelei fakatouʻosi pe ki he ʻOtua ʻi he sino pe taha ʻi he ʻakau, kuo ʻosi ʻene tāmateʻi ʻaki ia ʻae taufehiʻa:

17 Dhe ai erdhi për t’ju shpallur paqen, juve që ishit larg dhe atyre që ishin afër,

Pea haʻu ʻo malangaʻaki ʻae melino kiate kimoutolu naʻe mamaʻo atu, pea kiate kinautolu naʻe ofi.

18 sepse përmes tij që të dy kemi hyrje tek Ati nëpër një Frymë të vetme.

He ko e meʻa ʻiate ia ʻoku tau maʻu fakatouʻosi ʻae hokoʻanga ʻi he Laumālie pe taha ki he Tamai.

19 Ju, pra, nuk jeni më të huaj, as bujtës, por bashkëqytetarë të shenjtorëve dhe pjestarë të familjes së Perëndisë,

Pea ko eni, ʻoku ʻikai ai ko e kau muli mo e kau ʻāunofo ʻakimoutolu, ka ko e kaunga kolo mo e kāinga māʻoniʻoni, pea mo e fale ʻoe ʻOtua.

20 të ndërtuar mbi themelin e apostujve dhe të profetëve, duke qënë Jezu Krishti vetë guri i qoshes,

Pea kuo fokotuʻu ki he tuʻunga ʻae kau aposetolo mo e kau palofita, ko hono fuʻu [maka ]tuliki ʻa Sisu Kalaisi pe;

21 mbi të cilin gjithë ndërtesa, e lidhur mirë, rritet për të qenë një tempull i shenjtë në Zotin,

‌ʻAia ʻoku fehokotaki lelei ai ʻae fale kotoa, pea tupu ia ko e fale māʻoniʻoni ki he ʻEiki:

22 në të cilin edhe ju jeni bashkëndërtuar për të qenë një banesë e Perëndisë në Frymë.

‌ʻAia kuo langa fakataha ai foki ʻakimoutolu, ko e nofoʻanga ʻoe ʻOtua ʻi he Laumālie.