Predikuesi 12

1 Por kujto Krijuesin tënd në ditët e rinisë sate, para se të vijnë ditët e këqija dhe të arrijnë vitet për të cilat ke për të thënë: “Nuk gjej asnjë kënaqësi në to”,

Et souviens-toi de ton Créateur pendant les jours de ta jeunesse, avant que les jours des maux arrivent, et que viennent les années dont tu diras: Je n'y ai point de plaisir!

2 para se të errësohet dielli, drita, hëna dhe yjet, dhe të kthehen retë pas shiut;

avant que s'obscurcissent le soleil et la lumière, et la lune et les étoiles, et que les nuages reparaissent après la pluie;

3 në moshën gjatë së cilës rojtarët e shtëpisë dridhen, njerëzit e fortë përkulen, ato që bluajnë nuk punojnë më se kanë mbetur pak, ata që shikojnë nga dritaret errësohen

temps où les gardes de la maison ont le tremblement, et où les hommes robustes se courbent; où les meunières sont oisives, parce que leur nombre est réduit; où celles qui regardent de leurs fenêtres ont des yeux ternes;

4 dhe portat mbi rrugë mbyllen; kur pakësohet zhurma e mokrës, dikush çohet me këngën e një zogu, dhe gjithë bijat e këngës dobësohen;

où les portes sont fermées du côté du dehors; cependant le moulin rend des sons grêles, et l'on s'éveille au chant du passereau et l'on trouve faibles tous les effets du chant;

5 kur dikush ka frikë nga lartësitë dhe nga tmerret e rrugës; kur bajamja lulëzon, karkaleci është një peshë, dhe dëshira pakësohet, sepse njeriu shkon në banesën e tij të përjetshme dhe qaramanët enden rrugëve.

alors aussi on redoute les lieux élevés, et l'on a des terreurs en marchant et l'on dédaigne l'amande, et l'on se dégoûte de la sauterelle et la câpre a perdu sa vertu; car l'homme s'avance vers son séjour éternel, et les pleureuses vont parcourir les rues;

6 Kujto Krijuesin tënd përpara se të këputet kordoni prej argjendi, të thyhet vazoja prej ari, të thyhet shtamba te burimi dhe të bëhet copë-copë çikriku në pus,

avant que le cordon d'argent soit détaché, et la lampe d'or mise en pièces; et avant qu'à la fontaine le seau se brise et qu'à la citerne la roue soit rompue,

7 dhe pluhuri t’i kthehet tokës siç ishte më parë dhe fryma t’i kthehet Perëndisë që e ka dhënë.

et que la poudre retourne dans la terre, comme elle y était, et que l'esprit retourne à Dieu qui l'a donné.

8 “Kotësi e kotësive”, thotë Predikuesi, “gjithçka është kotësi”.

Vanité des vanités, dit l'Ecclésiaste, tout est vanité!

9 Predikuesi, përveç se ka qenë një i urtë, i ka mësuar gjithashtu popullit dijen dhe ka peshuar, ka kërkuar dhe ka renditur një numër të madh fjalësh të urta.

Au reste, comme d'ailleurs l'Ecclésiaste était sage, il enseigna aussi la science au peuple, et il fit des investigations et des recherches, et il fut l'auteur d'un grand nombre de maximes.

10 Predikuesi është përpjekur të gjejë fjalë të këndshme; dhe gjërat e shkruara janë të drejta dhe të vërteta.

L'Ecclésiaste s'appliqua à trouver des propos excellents; et ce qui a été écrit avec droiture, est le langage, de la vérité.

11 Fjalët e të urtëve janë si hostenë dhe ato që mbledhin njerëzit e ditur janë si gozhda të ngulura mirë; ato jepen nga një Bari i vetëm.

Les paroles des sages sont comme des aiguillons, et les maîtres des assemblées sont comme des clous bien plantés; c'est un seul Berger qui les donne.

12 Biri im, ruhu nga çdo gjë që del jashtë kësaj. Shkruhen shumë libra, por nuk mbarohet kurrë kjo punë, dhe studimi i tepërt e lodh trupin.

D'ailleurs, mon fils, c'est là que tu iras puiser la lumière; la composition de beaucoup de livres n'a pas de fin, et trop d'étude est une fatigue pour le corps.

13 Të dëgjojmë, pra, përfundimin e gjithë ligjëratës: “Ki frikë nga Perëndia dhe respekto urdhërimet e tij, sepse kjo është tërësia e njeriut”.

Ecoutons la conclusion de tout le discours: Crains Dieu et garde ses commandements! car c'est là le tout pour l'homme.

14 Sepse Perëndia do të vërë të gjykohet çdo vepër, edhe çdo gjë që është fshehur, qoftë e mirë apo e keqe.

Car Dieu fera venir toutes les œuvres au jugement qu'il tiendra sur tout ce qui est caché, soit bien, soit mal.