Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Мухи умершыя згнояют елеа сладость: честно малое мудрости паче славы велики безумия.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

Сердце мудраго одесную его, сердце же безумнаго ошуюю его:

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

и в путь егда безумный идет, сердце его лишается, и яже помышляет, вся безумие суть.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Аще дух владеющаго взыдет на тя, места твоего не остави: яко изцеление утолит грехи велики.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Есть лукавство, еже видех под солнцем, аки невольно изыде от лица владеющаго:

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

вдан безумный в высоты велики, а богатии во смиренных сядут:

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

видех рабов на конех, и князей идущих яко рабов на земли.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Копаяй яму впадет в ню, и разоряющаго ограду угрызнет его змий.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Иземляй камение поболит от них, разсецаяй дрова беду приимет в них:

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

аще спадет сечиво, и сам лицем смятется: и силы укрепит, и изюбилие мужу мудрость.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Аще угрызнет змий не в шепте, и несть излишества обавающему.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Словеса уст премудраго благодать, устне же безумнаго потопят его:

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

начало словес уст его безумие, и последняя уст его прелесть лукава.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Безумный умножает словеса: не разуме человек, что бывшее и что будущее, что созади его, (и) кто возвестит ему?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

Труд безумных озлобит их, иже не разуме ити во град.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Горе тебе, граде, в немже царь твой юн, и князи твои рано ядят.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Блаженна ты, земле, еяже царь твой сын свободных, и князи твои во время ядят в силе и не постыдятся.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

В леностех смирится строп, и в празднестве рук прокаплет храмина.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Во смех творят хлеб и вино и елей, еже веселитися живущым: и сребра со смирением послушают всяческая.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

И в совести убо твоей не клени царя, и в клети ложницы твоея не клени богатаго: яко птица небесная донесет глас твой, и имеяй криле возвестит слово твое.