< Predikuesi 10 >

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.
Од мртвих мува усмрди се и поквари уље апотекарско, тако од мало лудости цена мудрости и слави.
2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.
Срце је мудром с десне стране, а лудом је с леве стране.
3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.
Безумник и кад иде путем, без разума је и казује свима да је безуман.
4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;
Ако се подигне на те гнев оног који влада, не остављај место своје, јер благост уклања велике грехе.
5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;
Има зло које видех под сунцем, као погрешка која долази од владаоца:
6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.
Лудост се посађује на највише место, и богати седе на ниском месту.
7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.
Видех слуге на коњима, а кнезови иду пешице, као слуге.
8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.
Ко јаму копа, у њу ће пасти, и ко разваљује ограду, ујешће га змија.
9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.
Ко одмиче камење, удариће се о њих, ко цепа дрва, није миран од њих.
10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.
Кад се затупи гвожђе и оштрице му се не наоштре, тада треба више снаге; али мудрост може боље поправити.
11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.
Ако уједе змија пре бајања, ништа неће помоћи бајач.
12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.
Речи из уста мудрог љупке су, а безумног прождиру усне његове.
13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.
Почетак је речима уста његових лудост, а свршетак говору његовом зло безумље.
14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?
Јер луди много говори, а човек не зна шта ће бити; и ко ће му казати шта ће после њега бити?
15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.
Луде мори труд њихов, јер не знају ни у град отићи.
16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!
Тешко теби, земљо, кад ти је цар дете и кнезови твоји рано једу!
17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!
Благо теби, земљо, кад ти је цар племенит и кнезови твоји једу на време да се поткрепе, а не да се опију.
18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.
С лењости угибље се кров и с немарних руку прокапљује кућа.
19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.
Ради весеља готове се гозбе, и вино весели живе, а новци врше све.
20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.
Ни у мисли својој не псуј цара, ни у клети, у којој спаваш, не псуј богатог, јер птица небеска однеће глас и шта крила има доказаће реч.

< Predikuesi 10 >