Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Assim como a mosca morta faz exalar mau cheiro e evaporar o unguênto do perfumador, assim o faz ao famoso em sabedoria e em honra uma pouca de estultícia.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

O coração do sábio está à sua dextra, mas o coração do tolo está à sua esquerda.

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o seu entendimento e diz a todos que é tolo.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Levantando-se contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar, porque é um remédio que aquieta grandes pecados.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Ainda há um mal que vi debaixo do sol, como o erro que procede de diante do governador.

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

Ao tolo assentam em grandes alturas, mas os ricos estão assentados na baixeza.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Vi os servos a cavalo, e os príncipes que andavam a pé como servos sobre a terra.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Quem cavar uma cova, cairá nela, e, quem romper um muro, uma cobra o morderá.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Quem acarretar pedras, será maltratado por elas, e o que rachar lenha perigará com ela.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Se estiver embotado o ferro, e não se amolar o corte, então se devem pôr mais forças: mas a sabedoria é excelente para dirigir.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Se a cobra morder, não estando encantada, então remédio nenhum se espera do encantador, por mais hábil que seja.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Nas palavras da boca do sábio há favor, porém os lábios do tolo o devoram.

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

O princípio das palavras da sua boca é a estultícia, e o fim da sua boca um desváiro péssimo.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Bem que o tolo multiplique as palavras, não sabe o homem o que há de ser; e quem lhe fará saber o que será depois dele?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

O trabalho dos tolos a cada um deles fatiga, porque não sabem ir à cidade.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Ai de ti, ó terra, cujo rei é criança, e cujos príncipes comem de manhã.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Benaventurada tu, ó terra, cujo rei é filho dos nobres, e cujos príncipes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

Pela muita preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos goteja a casa.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Para rir se fazem convites, e o vinho alegra a vida, e por tudo o dinheiro responde.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes ao rei, nem tão pouco no mais interior da tua recâmara amaldiçoes ao rico: porque as aves dos céus levariam a voz, e os que tem asas dariam notícia da palavra.