Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Assim como a mosca morta faz exhalar mau cheiro e evaporar o unguento do perfumador, assim o faz ao famoso em sabedoria e em honra uma pouca de estulticia.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

O coração do sabio está á sua dextra, mas o coração do tolo está á sua esquerda.

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

E, até quando o tolo vae pelo caminho, falta-lhe o seu entendimento e diz a todos que é tolo.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Levantando-se contra ti o espirito do governador, não deixes o teu logar, porque é um remedio que aquieta grandes peccados.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Ainda ha um mal que vi debaixo do sol, como o erro que procede de diante do governador.

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

Ao tolo assentam em grandes alturas, mas os ricos estão assentados na baixeza.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Vi os servos a cavallo, e os principes que andavam a pé como servos sobre a terra.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Quem cavar uma cova, cairá n'ella, e, quem romper um muro, uma cobra o morderá.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Quem acarretar pedras, será maltratado por ellas, e o que rachar lenha perigará com ella.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Se estiver embotado o ferro, e não se amollar o córte, então se devem pôr mais forças: mas a sabedoria é excellente para dirigir.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Se a cobra morder, não estando encantada, então remedio nenhum se espera do encantador, por mais habil que seja.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Nas palavras da bocca do sabio ha favor, porém os labios do tolo o devoram.

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

O principio das palavras da sua bocca é a estulticia, e o fim da sua bocca um desvario pessimo.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Bem que o tolo multiplique as palavras, não sabe o homem o que ha de ser; e quem lhe fará saber o que será depois d'elle?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

O trabalho dos tolos a cada um d'elles fatiga, porque não sabem ir á cidade.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Ai de ti, ó terra, cujo rei é criança, e cujos principes comem de manhã.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Bemaventurada tu, ó terra, cujo rei é filho dos nobres, e cujos principes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

Pela muita preguiça se enfraquece o tecto, e pela frouxidão das mãos goteja a casa.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Para rir se fazem convites, e o vinho alegra a vida, e por tudo o dinheiro responde.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes ao rei, nem tão pouco no mais interior da tua recamara amaldiçoes ao rico: porque as aves dos céus levariam a voz, e os que teem azas dariam noticia da palavra.