Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

Cor sapientis in dextera eius, et cor stulti in sinistra illius.

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris: quia curatio faciet cessare peccata maxima.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Vidi servos in equis: et principes ambulantes super terram quasi servos.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Qui fodit foveam, incidet in eam: et qui dissipat sepem, mordebit eum coluber.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Qui transfert lapides, affligetur in eis: et qui scindit ligna, vulnerabitur ab eis.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit multo labore, exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Verba oris sapientis gratia: et labia insipientis præcipitabunt eum:

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

Initium verborum eius stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit: et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Væ tibi terra, cuius rex puer est, et cuius principes mane comedunt.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Beata terra, cuius rex nobilis est, et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum, et non ad luxuriam.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

In risum faciunt panem, et vinum ut epulentur viventes: et pecuniæ obediunt omnia.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annunciabit sententiam.