< Ligji i Përtërirë 24 >

1 “Kur një njeri merr një grua dhe martohet me të, dhe më vonë ndodh që ajo nuk e kënaq më, sepse ai ka gjetur në të diçka të turpshme, le të shkruajë një shkresë ndarjeje, t’ia japë në dorë dhe ta dëbojë nga shtëpia e saj;
Nongpa maeto mah zu lak naah, nongpata nuiah kaciim ai hmuen to a hnuk pongah, a zu nuiah poeknawm ai nahaeloe, zu pakhrakhaih ca to tarik tih, ca to nongpata hanah paek ueloe, a im hoiah tacawtsak tih.
2 në qoftë se ajo del nga shtëpia e saj dhe bëhet bashkëshorte e një burri tjetër,
Anih ih im tacawt taak pacoengah loe, to nongpata to kalah kami maeto khaeah sava sak thaih boeh.
3 në rast se bashkëshorti i fundit fillon ta urrejë, ai shkruan për të një shkresë ndarjeje, ia jep në dorë dhe e dëbon nga shtëpia e tij, ose në se bashkëshorti i fundit që e kishte marrë për grua vdes,
Sava hnetto haih mah doeh to nongpata to hnuma nahaeloe, zu pakhrakhaih ca to tarik tih, ca to nongpata hanah paek ueloe, a im hoiah tacawtsak tih, to tih ai boeh loe to nongpata zu haih hnukkhuem sava to dueh ving nahaeloe,
4 burri i parë që e kishte dëbuar nuk do të mund ta marrë përsëri për grua, pasi ajo është ndotur, sepse kemi të bëjmë me një akt të neveritshëm në sytë e Zotit; dhe ti nuk do ta njollosësh me mëkat vendin që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi.
anih pakhrah kami hmaloe ih sava mah to nongpata to zu ah la let thai mak ai boeh; nongpata loe ciim ai boeh; zu haih nahaeloe Angraeng mik hnukah panuet thok hmuen ah oh; na Angraeng Sithaw mah qawk ah paek ih prae nuiah zaehaih sah o hmah.
5 Në qoftë se një njeri është i porsamartuar, ai nuk do të shkojë në luftë dhe nuk do t’i ngarkohen detyra; ai do të jetë i lirë në shtëpinë e tij për një vit dhe do të bëjë të lumtur gruan me të cilën është martuar.
Kami maeto loe zu lak tangsuek naah, anih loe misa angtukhaih ahmuen ah caeh mak ai; anih loe kalah tok doeh sah mak ai; saningto thung toksah ai ah im ah om tih; a lak ih zu hoiah kanawm ah khosah tih.
6 Asnjeri nuk do të marrë peng gurin e mokrës së poshtme apo atë të sipërme, sepse do të ishte njëlloj siur të merrte peng jetën e dikujt.
Minawk ih cang kaehhaih ranui ih thlung maw, to tih ai boeh loe atlim ih thlung maw, la pae ving hmah; na lak pae ving nahaeloe, kami hinghaih lak pae ving baktiah ni oh.
7 Në rast se kapet një njeri duke rrëmbyer një nga vëllezërit e tij ndër bijtë e Izraelit, dhe e trajton keq dhe e shet, ai rrëmbyes do të vritet; kështu do ta shkulësh të keqen nga gjiri yt.
Kami maeto mah angmah ih nawkamya Israel kami to paquk moe, misong ah patoh maw, to tih ai boeh loe zaw ving nahaeloe, anih to hum han oh; to tiah nangcae salak hoiah kahoih ai hmuen to takhoe oh.
8 Në raste lebre trego kujdes të madh dhe bëj gjithçka t’ju mësojnë priftërinjtë levitë; do të keni kujdes të veproni ashtu siç i kam urdhëruar.
Ngansae man naah, Levi kami qaimanawk mah thuih ih lok baktih toengah, kahoih ah pazui oh; anih mah thuih ih lok baktih toengah sah oh; nihcae khaeah ka thuih ih lok baktih toeng ah, nangcae mah pazui oh.
9 Mbaj mend atë që Zoti, Perëndia yt, i bëri Miriamit gjatë udhëtimit, mbas daljes suaj nga Egjipti.
Izip prae hoiah nang zoh o naah, loklam ah Miriam nuiah na Angraeng Sithaw mah sak ih hmuen to panoek oh.
10 Kur i jep hua diçka të afërmit tënd nuk do të hysh në shtëpinë e tij për të marrë pengun e tij;
Kawbaktih hmuen doeh na imtaeng kami khaeah coi han na paek o naah, anih ih hmuen maeto lak pae hanah, anih imthung ah akun han om ai.
11 do të rrish jashtë saj, dhe njeriu të cilit i ke dhënë hua do të ta sjellë jashtë pengun.
Im tasa bangah om ah, hmuen na coisak ih kami mah ni pawng ih hmuen to nang hanah na sin pae tih.
12 Dhe në rast se ai njeri është i varfër, nuk do të shkosh të flesh duke pasur akoma pengun e tij.
To kami loe amtang nahaeloe, a sin ih hmuen to qumh to laem ai ah paek let ah.
13 Duhet t’ia kthesh pengun në perëndim të diellit, në mënyrë që ai të flerë në mantelin e tij dhe të të bekojë; dhe kjo do të vihet në llogarinë e drejtësisë para syve të Zotit, Perëndisë tënd.
Anih mah sin ih hmuen to niduem ai naah thaak pae let ah; to tiah ni to kami loe angmah ih kahni hoiah iip ueloe, nang to tahamhoihaih na paek tih; to tiah nahaeloe na Angraeng Sithaw mikhnuk ah na sak ih hmuen to katoeng ah om tih.
14 Nuk do t’i hash hakun argatit të varfër dhe nevojtar, qoftë ai një nga vëllezërit e tu apo një nga të huajt që banojnë në vendin tënd, brenda portave të tua;
Nam nawkamya maw, to tih ai boeh loe na vangpui thungah kaom angvin maw, abomh han kangaih na tlai ih kamtang tamna to pacaekthlaek hmah.
15 do t’i japësh pagën e tij po atë ditë, para se të perëndojë dielli, sepse ai është i varfër dhe kjo është dëshira e tij; kështu ai nuk do të bërtasë kundër teje para Zotit dhe ti nuk do të kesh mëkat.
Ni thokkruek anih ih tok tho to paek ah; paek ai ah niduemsak hmah; anih loe amtang pongah a hnuk han koi atho to palung thungah pakuem poe tih; na paek ai nahaeloe anih mah kasae thui tih, anih mah Angraeng khaeah qah nahaeloe, na nuiah zaehaih om moeng tih.
16 Nuk do të dënohen me vdekje etërit për bijtë e tyre, as do të vriten bijtë për etërit e tyre; secili do të dënohet me vdekje për mëkatin e vet.
A caanawk pongah ampanawk dueksak han om ai, ampanawk pongah a caanawk doeh paduek han om ai; kami boih angmah ih zaehaih pongah ni duek han oh.
17 Nuk do të cënosh të drejtën e të huajit o të jetimit dhe nuk do të marrësh peng rrobat e gruas së ve;
Prae kalah kaminawk hoi amno ampa tawn ai kaminawk to amsoem ai ah lokcaek o hmah; lamhmai ih kahni doeh pawng ih hmuen ah la pae hmah;
18 por do të kujtosh se ke qenë skllav në Egjipt dhe se të ka liruar Zoti, Perëndia yt; prandaj të veprosh në këtë mënyrë.
nang loe Izip prae ah misong ah ni na oh; toe na Angraeng Sithaw mah to prae thung hoiah ang pahlong, tiah panoek ah; to pongah hae tiah sak han lok kang paek.
19 Kur korr në arën tënde dhe harron aty një demet, nuk do të kthehesh prapa për ta marrë; do të jetë për të huajin, për jetimin dhe gruan e ve, me qëllim që Zoti, Perëndia yt, të të bekojë në tërë veprën e duarve të tua.
Na lawk thung ih cang na aah naah, na tahmat ih cangqui to om nahaeloe, akhuih han amlaem let hmah; to cangqui loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah om tih; to tiah ni na ban hoi sak ih hmuen boih ah na Angraeng Sithaw mah tahamhoihaih paek tih.
20 Kur do të shkundësh kokrrat e ullinjve të tua, nuk do të kthehesh në degët e tyre; ullinjtë që kanë mbetur do të jenë për të huajin, për jetimin dhe për gruan e ve.
Olive kung pong ih olive thaih na haeh naah, kanghmat to pakhrik let hmah; kanghmat athaih loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah suem paeh.
21 Kur të vjelësh vreshtin tënd, nuk do të kalosh një herë të dytë; vilet e mbetura do të jenë për të huajin, për jetimin dhe për gruan e ve.
Misur takha thung ih misurthaih na pakhrik naah, kanghmat misurthaih pakhrik hanah caeh let hmah; kanghmat loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah caehtaak ah.
22 Dhe do të kujtosh se ke qenë skllav në vendin e Egjiptit; prandaj të urdhëroj të veprosh në këtë mënyrë”.
Izip prae ah misong ah na oh o haih to pahnet o hmah; to pongah ni to tiah sak han kang thuih o.

< Ligji i Përtërirë 24 >