Veprat e Apostujve 9
1 Ndërkaq Sauli, duke shfryrë akoma kërcënime dhe kërdi kundër dishepujve të Zotit, shkoi te kryeprifti,
Saul han Pumapa jûipungei hah en nuom ngei maka, anrêngin that let rang aphuta. Hanchu Ochai Inlalngei kôm a sea.
2 dhe kërkoi nga ai letra për sinagogat e Damaskut, me qëllim që, po të gjente ndonjë ithtar të Udhës, burra o gra, të mund t’i sillte të lidhur në Jeruzalem.
Damascusa Khuoa Synagog mingei kôma pêk rang lekha a min mizieka, ma khuo han a nuom lam takin sin a thothei tiin an lei rietna rang ani, tukhom Pumapa jûi mi amûn chu nupang mo, pasal mo, a sûra Jerusalema a hongtuong theina rangin.
3 Por ndodhi që, ndërsa po udhëtonte dhe po i afrohej Damaskut, befas rreth tij vetëtiu një dritë nga qielli.
Hanchu, Saul hah Damascusa a tung rangtôn, inningloi rengin invân renga vârin ajuong êla.
4 Dhe, si u rrëzua përtokë, dëgjoi një zë që i thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
pila ânlet paia, rôl miring a rieta, “Saul, Saul! ithomo ma angtaka dûk mini tho hih?” a tia.
5 Dhe ai tha: “Kush je, Zot?”. Dhe Zoti tha: “Unë jam Jezusi, që ti e përndjek; është e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.
Hanchu, Saul han, “Pumapa tumo ni ni?” tiin a rekela. Hanchu, rôl miring han, “Keima Jisua, dûk ni mintong bângpu hah ki ni.”
6 Atëherë ai, duke u dridhur i tëri dhe i trembur, tha: “Zot, ç’don ti të bëj unë?”. Dhe Zoti: “Çohu dhe hyr në qytet, dhe do të të thuhet ç’duhet të bësh”.
“Nikhomrese, inthoi inla khopuilien sûnga va senla, mahan ni sintho rang nang lei ril an tih,” a tia.
7 Dhe njerëzit që udhëtonin me të ndaluan të habitur, sepse dëgjonin tingullin e zërit, por nuk shikonin njeri.
Saul leh munkhata se ngei chu, chong theiloi le a mindona chang riet loiin, an inding chiena, rôl miring hah chu an rieta, aniatachu tute mu mak ngeia.
8 Pastaj Sauli u çua nga toka, por, kur i çeli sytë, nuk shihte asnjeri; atëherë e morën për dore dhe e çuan në Damask.
Saul hah nuoi renga ânthoia male a mitngei ahong menga, hannirese, tute muthei khâi maka, a kuta an kaia Damascusa khuo tieng an sepuia.
9 Dhe mbeti tri ditë pa të parit, as hëngri as piu.
Sûnthum dôr chu khoite muthei loi le sâk nêk khom sâk thei loiin a oma.
10 Në Damask ishte një dishepull me emër Anania, të cilit Zoti i tha në vegim: “Anania!”. Dhe ai u përgjigj: “Ja ku jam, Zot!”.
Ma zora han Damascusa khuoa Khristien iempu mi inkhat a riming Ananias a oma. Inlârnân Pumapa a mua, “Ananias!” a tia, Ananias'n, “Pumapa hin ko om,” tiin a thuona.
11 Dhe Zoti i tha: “Çohu dhe shko në rrugën e quajtur E drejtë, dhe kërko në shtëpinë e Judës një njeri nga Tarsi me emër Saul, i cili po lutet;
Pumapa han a kôm, “Ananias insiem inla, Lamlien Tûn son va sênla, Judas ina Tarsus mi a riming Sual an ti hah va rok roh, ama'n chubai a tho tit.
12 ai ka parë në vegim një njeri, me emër Anania, duke hyrë dhe duke i vënë duart për t’ia kthyer dritën e syve”.
Male inlârnân mi inkhat a riming Ananias a sea, a mitngei minvâr pe rangin a lu chunga a kutngei minngamin chubaitho pe rangin nang a lei mu zoi,” a tia.
13 Atëherë Anania u përgjigj: “O Zot, nga shumë veta kam dëgjuar për këtë njeri se sa të këqija u ka bërë shenjtorëve të tu në Jeruzalem.
Ananias'n, “Pumapa ma miriem han Jerusalema khuo mingei dûk amintong lam mi tamtak ngeiin min rila.
14 Dhe ai ka këtu një autorizim nga krerët e priftërinjve për të burgosur të gjithë ata që thërrasin emrin tënd”.
Male atûnhin khom Damascusa khuoa nang jûipungei, sûrna rang phalna lekha ochaisingei kôm renga a dôn,” a tia.
15 Por Zoti i tha: “Shko, sepse ai është vegla që unë kam zgjedhur për ta sjellë emrin tim përpara johebrenjve, mbretërve dhe bijve të Izraelit.
Pumapa han, “va se roh, ama hah ki sinthopu rangin ka thang zoi, hi Jentailngei, Rêngngei le Israel mingei ki riming min riet ranga ki tîr rang ani.
16 Sepse unë do t’i tregoj atij sa shumë i duhet të vuajë për emrin tim”.
Keima sikin idôrmo dûk a la tong rang nang la ril ki tih,” a tia.
17 Atëherë Anania shkoi dhe hyri në atë shtëpi; dhe, duke i vënë duart, tha: “Vëlla Saul, Zoti Jezus, që të është shfaqur në rrugën nëpër të cilën ti po vije, më ka dërguar që të kesh përsëri dritën e syve dhe të mbushesh me Frymën e Shenjtë”.
Masikin Ananias hah a sea, Saul omna ina a lûta, male Saul chunga a kutngei a minngama “Sungsuok Saul ni mit vâr nôkna rang le Ratha Inthieng sipa no om theina rangin no hongna lampuia na kôma inlârpu Pumapa Jisua'n ni hongtîr ani,” a tia.
18 Në këtë çast i ranë nga sytë disa si luspa, dhe ai fitoi përsëri të parit; pastaj u ngrit dhe u pagëzua.
Harenghan, a mitngei renga ngalip angati ajuong tâka, a mitngei ahong vârpe nôka. Hanchu ânthoia baptis a changa;
19 Dhe, mbasi mori ushqim, ai u ripërtëri në forcë. Pastaj Sauli qëndroi disa ditë me dishepujt që ishin në Damask.
Male bu, an, a nêka a hong har nôk zoi. Saulin sûn tomte Damascusa iempungei kôm oma.
20 Dhe filloi menjëherë të predikojë Krishtin në sinagoga se ai është Biri i Perëndisë.
Synagog taka a lût pata Khrista thurchi a rila, Jisua chu Pathien nâipasal ani tiin a ril phut kelen zoia.
21 Dhe të gjithë ata që e dëgjonin çuditeshin dhe thoshnin: “Po a nuk është ky ai që në Jeruzalem përndiqte të gjithë ata që e thërrisnin këtë emër, dhe ka ardhur këtu me synim që t’i çojë si robër te krerët e priftërinjve?”.
A chongril riet ngei murdi'n asân an kamâm tataka, “Hi mi hih Jerusalema Jisua riming ralam ngei dûk lei mintong ngâipu hah nimak mo? Ha mingei hah khita ochaisingei kôma tuong ranga mahin khom a hong nimak mo?” an tia.
22 Por Sauli bëhej gjithnjë e më i fortë dhe i hutonte Judenjtë që banonin në Damask, duke ua vërtetuar se Jezusi është Krishti.
Hannirese Saul chongril hah ranak a dôn teteta, male Jisua chu Khrista ani tiin a ril minthâr han mi a mene thei oka, Damascus taka aom Judangei khomin makhal thei khâi mak ngei.
23 Pas shumë ditësh, Judenjtë u konsultuan bashkë që ta vrasin.
Sûn tamtak suole chu Saul that rangin Judangei lungvâr an thoa,
24 Por komploti i tyre u mor vesh nga Sauli. Dhe ditë e natë ata i ruanin portat e qytetit që të mund ta vrisnin;
hannirese ama'n an lungvâr tho hah a rieta, that rang bôkin rukul mokot tina sûn le jân an muruonga.
25 atëherë dishepujt e morën natën dhe e zbritën poshtë nga muri, në një shportë.
Hannirese a nûkjûingeiin Saul an tuonga, jâna rukul kotvêng renga kok leh makhâiin an musum zoi.
26 Si arriti në Jeruzalem, Sauli u përpoq të bashkohej me dishepujt, por të gjithë kishin frikë nga ai, sepse nuk mund të besonin se ai ishte dishepull.
Hanchu Saul hah Jerusalema a sea, ruoisingei inloppui rang a bôka, hannirese anni han ruoisi ani sa ti iem mak ngeia, anrêngin achiin an chia.
27 Atëherë Barnaba e mori dhe e çoi tek apostujt, dhe u tregoi se si ai, gjatë udhëtimit, e kishte parë Zotin që i kishte folur, dhe si kishte folur në Damask lirshëm në emër të Jezusit.
Hanchu Barnabas a tuonga tîrtonngei kôm a sepuia. Lampuia Pumapa a mu tie ngei, Pumapa'n a kôma a ti pe ngei, Damascusa taka Jisua riminga hâitaka chong a ril tie ngei an kôm a misîr pe ngeia.
28 Kështu ai qëndroi me ta në Jeruzalem, dhe shkonte e vinte, dhe fliste lirshëm në emër të Zotit Jezus.
Male Saul hah an kôm a om zoia, Jerusalem pumpuia hâitakin Pumapa rimingin chong a rila.
29 Ai u fliste dhe diskutonte me helenistët, por ata kërkonin ta vrisnin.
Greek chong mangin Judangei lâia chong a rila, a makhala, anni rêkin chu that rangin an pûta.
30 Por vëllezërit, kur e morën vesh, e çuan në Cezare dhe që andej e nisën për në Tars.
Ha chong hah koiindang mingeiin an rietin chu Saul hah Caesarea khuo an tuonga, Tarsus khuoa an tîr pat zoi.
31 Kështu në mbarë Judenë, në Galile dhe në Samari kishat kishin paqe dhe ndërtoheshin. Dhe duke ecur në druajtjen e Zotit dhe në ngushëllimin e Frymës së Shenjtë, shumoheshin.
Male Judea ram, Galilee ram le Samari ram pumpuia koiindang hah dengtheina an jôk zoia. Pumapa mân thôn an oma, Ratha Inthieng ompuinân an rât uola, an mijôn ahong pung tetet zoia.
32 Por ndodhi që, ndërsa Pjetri po e përshkonte gjithë vendin, erdhi edhe te shenjtorët që banonin në Lida.
Peter'n muntina a chaia, sûnkhat chu Ludda khuo Pathien mingei omna a juong sea.
33 Aty ai gjeti një njeri me emër Enea, i cili tashmë prej tetë vjetësh dergjej në shtrat, sepse ishte i paralizuar.
Mahan mi inkhat a riming Aeneas an ti kum riet phalkhatthi sika jâlmuna jâl a mua.
34 Pjetri i tha: “Enea, Jezusi, Krishti, të shëron; çohu dhe ndreqe shtratin”. Dhe ai u ngrit menjëherë.
Peter'n a kôm han, “Aeneas, Jisua Khrista'n nang a mindam zoi inthoi inla na jâlmun luok roh,” a tia, hanchu harenghan ânthoia.
35 Dhe të gjithë banorët e Lidës dhe të Saronit e panë dhe u kthyen te Zoti.
Ludda le Sharona mi murdi'n ama an mua Pumapa tieng an hong inhei zoi.
36 Por në Jopë ishte një dishepull me emër Tabitha, që do të thotë Gazelë; ajo bënte shumë vepra të mira dhe jepte shumë lëmoshë.
Joppa khuoa han Jisua lei iem nuvengte inkhat a riming Tabitha a oma. (Greek riming Dorcas, mahi, “sakhi,” tina ani.) Amanu han azora dôn murdi sin sa le inriengngei sannân a lei mang ngâi ani.
37 Por në ato ditë ndodhi që ajo u sëmur dhe vdiq. Pasi e lanë, e vunë në një dhomë në katin e sipërm.
Ma zora han dam maka, a thi zoia, tui an min buola inchunginchuon khâltana an min jâla.
38 Dhe, duke qenë se Lida është afër Jopës, dishepujt, kur morën vesh se Pjetri ndodhej atje, i dërguan dy burra që ta lutnin të vijë tek ata pa vonesë.
Ludda khuo hah Joppa khuo kôl ani sikin, iempungeiin Peter Ludda khuoa aom ti an rieta, “Rangâihoitakin inrangralin mi hong pe roh,” tia koi rangin mi inik an tîra.
39 Atëherë Pjetri u ngrit dhe u nis bashkë me ta. Sapo arriti, e çuan në dhomën lart; të gjitha gratë e veja i dolën atij duke qarë dhe i treguan tunikat dhe veshjet që kishte punuar Gazela, sa ishte bashkë me to.
Masikin Peter inthoiin anni ngei lehan an sea. A tung leh an inchunginchuon khâltan sûnga an tuonga. Dorcas kôla indingin meithâingei tamtakin an chapa, an kôm aom lâia kâncholingei le puonngei hah a sûi ngei hah Peter an min mua.
40 Atëherë Pjetri, mbasi i nxori jashtë të gjithë, u ngjunjëzua dhe u lut. Pastaj iu kthye trupit dhe tha: “Tabitha, çohu!”. Dhe ajo i hapi sytë dhe, si pa Pjetrin, u ngrit ndenjur.
Peter'n anrêngin pêntieng a mojôk ngeia, male Khûkinbilin chubai a thoa, hanchu ruok tieng ânheia, “Tabitha inthoi roh,” a tia. Tabitha hah a hong menga Peter hah a mua, a hong insunga.
41 Ai i dha dorën dhe e ndihmoi të ngrihet; dhe, si thirri shenjtorët dhe gratë e veja, ua tregoi të gjallë.
Peter'n a kut a pêka a kaithoia, hanchu iempungei le meithâingei a koia, Tabitha hah aringin a pêk ngei zoi.
42 Kjo u muar vesh në mbarë Jopën, dhe shumë veta besuan në Zotin.
Ma roi hah Joppa khuoa ânthang zita, mi tamtakin Pumapa an hong iem zoi.
43 Dhe Pjetri qëndroi disa ditë në Jopë, në shtëpinë e njëfarë Simoni, regjës lëkurësh.
Peter chu sûn tamtak Joppa khuo savun sinngâipu Simon ina ala châma.
